Baureihe E19
In dit artikel zullen we Baureihe E19 diepgaand onderzoeken, waarbij we de oorsprong, impact en relevantie ervan vandaag analyseren. Baureihe E19 is een onderwerp dat de interesse heeft gewekt van veel mensen over de hele wereld, omdat het belangrijke aspecten van onze samenleving, cultuur of geschiedenis bestrijkt. In deze tekst zullen we verschillende perspectieven en meningen over Baureihe E19 onderzoeken, met als doel een alomvattende en complete visie op dit onderwerp te bieden. We hopen dat de lezers aan het einde van het lezen een dieper en betekenisvoller begrip van Baureihe E19 zullen hebben, waardoor ze erover kunnen nadenken en er hun eigen conclusies over kunnen trekken.
| Baureihe 119 / E19 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Elektrische locomotief E19 12 in Verkehrsmuseum Nürnberg
| ||||
| Aantal | 4 | |||
| Nummering | E19 01-02 E19 11-12 | |||
| Fabrikant | AEG in Hennigsdorf SSW in Berlijn Henschel werk Kassel | |||
| Bouwjaar | 1938 | |||
| Uit dienst | 1975-1978 | |||
| Asindeling | 1’ Do 1’ | |||
| Spoorwijdte | (normaalspoor) 1.435 mm | |||
| Massa | 82,0 ton | |||
| Aslast | 20,5 ton | |||
| Lengte over buffers | 16,44 m | |||
| Maximumsnelheid | 180 km/h, later 140 km/h | |||
| Dienstsnelheid | 140 km/h | |||
| Stroomsysteem | ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz | |||
| Aandrijving | elektrisch | |||
| Overbrenging | Federtopf-Antrieb | |||
| Vermogen | 4000 kW (E19.0) 4080 kW (E19.1) | |||
| Trekkracht | 306 / 280 / 280 kN | |||
| Tractiemotoren | 4 | |||
| Motorfabrikant | AEG (E19.0) SSW (E19.1) | |||
| Treinbeïnvloeding | Indusi | |||
| Treinradio | Zugbahnfunk | |||
| Remsysteem | mechanisch | |||
| ||||
De Baureihe 119, tot 1968 bekend als E19, was een elektrische locomotief bestemd voor het personenvervoer van de Deutsche Reichsbahn Gesellschaft (DRG). Deze locomotieven kwamen na de Tweede Wereldoorlog allemaal bij de Deutsche Bundesbahn terecht.
Geschiedenis
In 1938 werden door AEG, Siemens-Schuckertwerke (SSW) en Henschel de sterkste locomotieven met een enkel frame ter wereld gebouwd. Deze locomotieven hadden een maximumsnelheid van 180 km/h en waren ontworpen voor een maximumsnelheid van 225 km/h. Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog konden deze locomotieven niet uitgebreid getest worden. Hierdoor stopte de verdere bouw van deze locomotieven. Om de inzet te waarborgen werd de maximumsnelheid verlaagd tot 140 km/h.
Constructie en techniek
De locomotief heeft een stalen frame. Het frame heeft voor en achter een loopas en daartussen vier vast gelagerde assen met grote wielen die ieder door een elektrische motor worden aangedreven.
Nummers
De locomotieven waren als volgt genummerd:
| Lijst van de E19 | ||||||
| Nummer DRG |
Eigenaar na 1945 |
Nummer na 1968 |
Opmerkingen | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| E19 01 | DB | 119 001 | Deutschen Technikmuseum Berlin | |||
| E19 02 | DB | 119 002 | ||||
| E19 11 | DB | 119 011 | ||||
| E19 12 | DB | 119 012 | Verkehrsmuseum Nürnberg | |||
Treindiensten
De locomotieven werden na de oorlog door de Deutsche Bundesbahn gebruikt op trajecten rond München.
Literatuur
- Taschenbuch Deutsche Elektrolokomotiven. Horst J. Obermayer. Uitgeverij Franckh’sche Verlagshandlung, Stuttgart. ISBN 3-440-03754-1
- Walter Abriel, Manfred Traube, Horst Troche et al.: Deutsche Altbauellok 1. Teil. In: Eisenbahn-Kurier Special 28. EK-Verlag, Freiburg 1993.
- Dieter Bäzold, Horst J. Obermayer: Die E 18 und E 19. In: Eisenbahn-Journal Sonderausgabe IV/92. Hermann Merker Verlag, ISBN 3-922404-38-3.
Foto's
-
E19 01 op 13.10.1985 in Bochum Dahlhausen -
E 19 12 in blauw, 1984
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel DRB-Baureihe E 19 op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
· 
· 