In de wereld van vandaag is Grand Prix-wegrace van Spanje 1968 een onderwerp dat de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Of het nu vanwege zijn relevantie in de hedendaagse samenleving, zijn impact op het dagelijks leven van mensen of zijn invloed in het professionele veld, Grand Prix-wegrace van Spanje 1968 op verschillende gebieden een fundamenteel stuk is geworden. Van zijn belang op wetenschappelijk gebied tot zijn invloed op de populaire cultuur: Grand Prix-wegrace van Spanje 1968 is een onderwerp gebleken dat van groot belang is voor een breed publiek. In dit artikel zullen we de vele facetten van Grand Prix-wegrace van Spanje 1968 in detail onderzoeken, waarbij we het belang, de implicaties en de relevantie ervan in de moderne wereld analyseren.
Giacomo Agostini won ook in Spanje, waar alleen Jack Findlay níet op een ronde achterstand werd gezet. John Dodds werd met zijn Norton derde. Agostini had een slechte start: na de eerste ronde was hij slechts vijfde achter Angelo Bergamonti (Hannah-Paton), Jack Findlay (Matchless), Bruno Spaggiari (357cc-Ducati) en Rex Butcher (Norton). Agostini passeerde vanaf de derde ronde telkens één man maar kwam met moeite weg van Findlay, die hem bleef volgen. Toch werkte hij zijn voorsprong gedurende de race uit tot een volle minuut. Jack Findlay trainde met de Cardani-driecilinder, maar koos in de race voor zijn McIntyre-Matchless G50.
In Spanje vochten Bill Ivy en Phil Read net als in de 125cc-klasse ook in de 250cc-klasse een harde strijd uit, maar nu viel alleen Ivy uit, waardoor Read gemakkelijk won. Toch had een Spaanse coureur nog lang op de tweede plaats gelegen: Santiago Herrero met een Ossa. Heinz Rosner (MZ) werd tweede en Ginger Molloy (Bultaco) werd derde.
In de tweede 125cc-Grand Prix op Montjuïc Park joegen Bill Ivy en Phil Read elkaar zodanig op, dat Read in de 20e ronde zijn Yamaha RA 31 A met een gebroken krukas moest parkeren en Ivy deed dat niet veel later, ook met een gebroken krukas. Daardoor ging de overwinning naar de Spanjaard Salvador Cañellas met een Bultaco. Ginger Molloy werd met een Bultaco tweede en Heinz Rosner, die feitelijk zijn eerste GP van dit jaar reed, werd met de MZ RE 125 derde.
De tweede 50cc-race was de Grand Prix van Spanje, thuiswedstrijd voor Ángel Nieto en voor Derbi. Nieto startte slecht, maar wist zich door het hele veld naar voren te werken om slechts 0,4 seconden achter Hans Georg Anscheidt te finishen. Nieto had zelfs enkele ronden de koppositie gehad. Barry Smith, eveneens op een Derbi, werd derde nadat hij vijf ronden lang aan de leiding gelegen had. Paul Lodewijkx werd met de nieuwe, watergekoeldeJamathi vierde. Officieel heette zijn machine echter "Kreidler". Lodewijkx reed namelijk op de inschrijving van Kreidler-coureur Jan Huberts. Het was toegestaan de coureur óf de motor te vervangen, maar niet allebei. Hierdoor verzamelde Lodewijkx punten voor Kreidler.