Wimbledon 1899

In dit artikel willen we de impact onderzoeken en analyseren die Wimbledon 1899 heeft gehad op verschillende aspecten van de samenleving. Sinds zijn opkomst heeft Wimbledon 1899 grote belangstelling en controverse gewekt, waardoor debatten op verschillende terreinen zijn ontstaan. In deze zin is het relevant om de verschillende gezichtspunten die rond Wimbledon 1899 bestaan ​​te onderzoeken, evenals de invloed ervan op uiteenlopende terreinen als politiek, cultuur, technologie en economie. Op dezelfde manier stellen we voor om te onderzoeken hoe Wimbledon 1899 erin is geslaagd zichzelf te positioneren als een fenomeen dat een voor en na heeft gemarkeerd, waardoor trends en innovaties zijn ontstaan ​​die de manier hebben veranderd waarop we de wereld om ons heen waarnemen en benaderen.

Wimbledon Championships 1899
Editie 1899 (23e editie)
Stad, land Wimbledon, Verenigd Koninkrijk
Locatie Worple Road
All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 19 - 27 juni
Categorie grandslamtoernooi
Deelnemers 38MS, 18VS, 16MD
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty
Vrouwenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Blanche Bingley-Hillyard
Mannendubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Laurence Doherty
Vlag van Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty
Vorige: 1898     Volgende: 1900
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 23e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1899, werd gehouden van maandag 19 tot en met dinsdag 27 juni 1899.[1] Voor de vrouwen was het de 16e editie van het Britse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld op de toenmalige locatie aan de Worple Road bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Zoals toen gebruikelijk was, speelden de spelers om de titelverdediger uit te dagen in de finale "challenge round".

Titelverdediger Reginald Doherty won van Arthur Gore.

Blanche Bingley-Hillyard won haar vijfde titel door titelverdedigster Charlotte Cooper te verslaan in de finale.

Reginald Doherty won samen met zijn broer Laurence Doherty hun derde titel op rij.

Belangrijkste uitslagen

Mannenenkelspel
Finale: Reginald Doherty (Verenigd Koninkrijk) won van Arthur Gore (Verenigd Koninkrijk) met 1–6, 4–6, 6–3, 6–3, 6–3 [2]

Vrouwenenkelspel
Finale: Blanche Bingley-Hillyard (Verenigd Koninkrijk) won van Charlotte Cooper (Verenigd Koninkrijk) met 6–2, 6–3 [3]

Mannendubbelspel
Finale: Laurence Doherty (Verenigd Koninkrijk) en Reginald Doherty (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Clarence Hobart (Verenigde Staten) en Harold Nisbet (Verenigd Koninkrijk) 7–5, 6–0, 6–2 [4]

Het vrouwendubbelspel en gemengd dubbelspel werden in 1913 voor het eerst georganiseerd.

Een juniorentoernooi werd voor het eerst in 1947 gespeeld.