Super Prestige Pernod

Tegenwoordig is Super Prestige Pernod een onderwerp van groot belang in de moderne samenleving. De invloed ervan strekt zich uit tot verschillende gebieden van het dagelijks leven, van politiek tot technologie, cultuur en economie. Dit artikel duikt in de wereld van Super Prestige Pernod en onderzoekt de vele facetten en effecten ervan op ons dagelijks leven. Door middel van een gedetailleerde analyse zullen we proberen licht te werpen op de verschillende aspecten die Super Prestige Pernod vandaag de dag tot een relevant onderwerp maken dat het bestuderen waard is. Van de impact ervan op het leven van mensen tot de impact ervan op het mondiale milieu: Super Prestige Pernod is een fenomeen dat het verdient om diepgaand onderzocht te worden.

De Super Prestige Pernod was een regelmatigheidsklassement voor wielrenners dat bestond van 1959 tot en met 1987 en zijn intrede deed als opvolger van de Challenge Desgrange-Colombo. Het klassement dat werd gesponsord door de drankenfabrikant Pernod Ricard verdween doordat er een Franse wet kwam die alcoholreclame in de sport verbood.[1]

Zowel eendags- als etappewedstrijden telden voor dit klassement. Velen beschouwden het als het wereldkampioenschap op punten en kenden er een hogere status aan toe dan aan het wereldkampioenschap op de weg, dat als een eendaagse wordt verreden en een hoog "loterijgehalte" heeft.

Het nadeel evenwel was de toenemende invloed van sponsors, waardoor het aantal wedstrijden waarin punten konden worden gescoord voortdurend toenam en bovendien niet altijd in overeenstemming was met hun klassieke waarde. Zo leverde in de laatste jaren van het bestaan een overwinning in de Ronde van Zwitserland aanzienlijk meer punten op dan minstens evenwaardige koersen als Parijs-Nice of de Dauphiné-Liberé.

Recordhouder is Eddy Merckx, die zevenmaal op rij, van 1969 tot en met 1975, eerste werd in het klassement. Jacques Anquetil en Bernard Hinault werden beiden viermaal eerste. Tweemaal werd een Nederlander gehuldigd als winnaar: Jo de Roo in 1962 en Jan Janssen in 1967. Tienmaal op rij was een Belg winnaar: in 1968 Herman Vanspringel, daarna zevenmaal Eddy Merckx en in 1976 en 1977 Freddy Maertens.

Behalve de Super Prestige Pernod voor de beste renner internationaal werd ook een Prestige Pernod uitgedeeld aan de beste Franse renner, en een Promotion Pernod voor de beste Franse renner onder 25 jaar.

In 1984 werd ook de gelijkaardige FICP Wereldranglijst ingevoerd. In 1989 de UCI Wereldbeker. In 2005 schafte de UCI beide ranglijsten opnieuw af en werd met de UCI ProTour terug een regelmatigheidsklassement ingevoerd.

Eindrangschikking

Jaar Winnaar Tweede Derde Vierde Vijfde
1959 Vlag van Frankrijk Henry Anglade Vlag van Frankrijk Roger Rivière Vlag van België Noël Foré Vlag van België Rik Van Looy Vlag van Frankrijk Gérard Saint
1960 Vlag van Frankrijk Jean Graczyk Vlag van België Pino Cerami Vlag van Italië Gastone Nencini Vlag van Frankrijk Raymond Mastrotto Vlag van België Rik Van Looy
1961 Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van België Rik Van Looy Vlag van België Gilbert Desmet I Vlag van Italië Nino Defilippis
1962 Vlag van Nederland Jo de Roo Vlag van België Jef Planckaert Vlag van België Emile Daems Vlag van België Rik Van Looy Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
1963 Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Simpson Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Nederland Jo de Roo Vlag van België Rik Van Looy
1964 Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil Vlag van België Rik Van Looy Vlag van België Benoni Beheyt
1965 Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Simpson Vlag van België Ward Sels Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Italië Felice Gimondi
1966 Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil Vlag van Italië Felice Gimondi Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van Frankrijk Lucien Aimar
1967 Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Italië Felice Gimondi Vlag van Frankrijk Roger Pingeon Vlag van Italië Franco Balmamion
1968 Vlag van België Herman Vanspringel Vlag van Italië Felice Gimondi Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van België Eddy Merckx Vlag van België Walter Godefroot
1969 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Italië Felice Gimondi Vlag van België Herman Vanspringel Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van België Walter Godefroot
1970 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van België Herman Vanspringel Vlag van Spanje Luis Ocaña Vlag van België Eric Leman Vlag van Italië Felice Gimondi
1971 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Spanje Luis Ocaña Vlag van Zweden Gösta Pettersson Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van Frankrijk Cyrille Guimard
1972 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Frankrijk Cyrille Guimard Vlag van Frankrijk Yves Hézard Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1973 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Spanje Luis Ocaña Vlag van Italië Felice Gimondi Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van België Freddy Maertens
1974 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van België Roger De Vlaeminck Vlag van België Frans Verbeeck Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1975 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van België Roger De Vlaeminck Vlag van Italië Francesco Moser Vlag van Frankrijk Bernard Thévenet Vlag van België Freddy Maertens
1976 Vlag van België Freddy Maertens Vlag van Italië Francesco Moser Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van België Eddy Merckx Vlag van België Lucien Van Impe
1977 Vlag van België Freddy Maertens Vlag van België Roger De Vlaeminck Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van Italië Francesco Moser
1978 Vlag van Italië Francesco Moser Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van Nederland Gerrie Knetemann Vlag van Nederland Jan Raas
1979 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Italië Giuseppe Saronni Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van Italië Francesco Moser Vlag van Nederland Jan Raas
1980 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van België Fons De Wolf Vlag van Italië Francesco Moser Vlag van Nederland Hennie Kuiper Vlag van Italië Giuseppe Saronni
1981 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van België Roger De Vlaeminck Vlag van Nederland Jan Raas Vlag van België Fons De Wolf Vlag van Nederland Hennie Kuiper
1982 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Italië Giuseppe Saronni Vlag van Italië Silvano Contini Vlag van Zweden Tommy Prim Vlag van Ierland Sean Kelly
1983 Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Nederland Jan Raas Vlag van Italië Giuseppe Saronni Vlag van Nederland Adrie van der Poel
1984 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Australië Phil Anderson Vlag van Frankrijk Laurent Fignon Vlag van Italië Francesco Moser
1985 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Australië Phil Anderson Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Italië Moreno Argentin
1986 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond Vlag van België Claude Criquielion Vlag van Nederland Adrie van der Poel Vlag van Zwitserland Urs Zimmermann
1987 Vlag van Ierland Stephen Roche Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van België Claude Criquielion Vlag van Frankrijk Charly Mottet Vlag van België Eric Vanderaerden

Zie ook