Herman Vanspringel

In het artikel van vandaag gaan we Herman Vanspringel en de impact ervan op ons leven onderzoeken. Herman Vanspringel is tegenwoordig een zeer relevant onderwerp, dat tot talloze debatten en onderzoek op verschillende gebieden heeft geleid. Sinds zijn opkomst heeft Herman Vanspringel de aandacht getrokken van een breed spectrum van mensen, omdat de implicaties ervan zich uitstrekken tot verschillende aspecten van ons dagelijks leven. In dit artikel zullen we in detail analyseren wat Herman Vanspringel is, wat het zo relevant maakt en wat de mogelijke gevolgen zijn voor ons milieu. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven op Herman Vanspringel onderzoeken, met als doel een alomvattend en evenwichtig beeld te bieden van dit fascinerende onderwerp.

Herman Vanspringel
Herman Vanspringel
Persoonlijke informatie
Bijnaam Monsieur Bordeaux-Paris
Geboortedatum 14 augustus 1943
Geboorteplaats Ranst
Overlijdensdatum 25 augustus 2022
Overlijdensplaats Bouwel
Nationaliteit Vlag van België België
Sportieve informatie
Specialisatie(s) Eendagskoersen
Ploegen
Mann, Molteni, Rokado, MIC, Flandria, IJsboerke-Colnago, Superia, Safir
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Herman Vanspringel (Ranst, 14 augustus 1943 – Bouwel, 25 augustus 2022) was een Belgisch beroepswielrenner van 1965 tot 1981. Zijn bijnaam was Monsieur Bordeaux-Paris.

Leven

Herman Vanspringel groeide op in Oevel, waar zijn ouders een boerderij hadden.[1] Hij was de achtste van tien kinderen. Later verhuisde de familie naar Grobbendonk, waar hij tot zijn veertiende jaar naar school ging. Pas later kreeg hij interesse voor wielrennen: hij kreeg een koersfiets en won er al snel enkele kleine, plaatselijke wedstrijden mee. Toen startte zijn carrière als wielrenner.

Na zijn carrière werd hij verkoper. Hij bleef deze job uitvoeren tot hij op 65 jaar met pensioen ging.

Herman Vanspringel had drie dochters en had ook een zoon die op 18-jarige leeftijd overleed.

Driemaal per week ging hij nog fietsen op de Netedijk tussen Bouwel en Duffel. Regelmatig fietste hij ook nog met Eddy Merckx.

Hij overleed thuis op 79-jarige leeftijd na een slepende ziekte.[2][3]

Carrière

Hij werd vooral populair door wedstrijden die hij bijna won. In de Ronde van Frankrijk van 1968 leek op de laatste dag de tijdritspecialist uit de Belgische Kempen met een voorsprong van zestien seconden op Jan Janssen bijna zeker van zijn zaak. Maar dat pakte heel anders uit. Herman Vanspringel blokkeerde in de slotfase, terwijl Janssen juist toen pas goed op stoom kwam. Het kostte Vanspringel de eindzege: hij kwam 38 seconden tekort voor de Tourzege. Hij werd ook nog eens tweede in de Ronde van Italië (1971) en derde in de Ronde van Spanje 1970. Hij pakte ook twee keer naast de zege in Paris-Roubaix. Bij het Wereldkampioenschap van 1968 stuitte hij op de Italiaan Vittorio Adorni en moest hij genoegen nemen met de zilveren medaille.

In 1971 had Vanspringel een contract getekend bij de Molteniploeg van Eddy Merckx. De Kempenaar werd dus een superknecht voor Merckx en mocht slechts af en toe voor zijn eigen kansen rijden. In 1972 werd de meesterknecht op het allerlaatste moment uit de Tourploeg geschrapt, omdat hij voor het volgende jaar al een overeenkomst had getekend met Rokado. In de periode na de Tour mocht hij geen grote wedstrijden meer rijden en kwam hij als enige van zijn ploeg aan de start in Zottegem: toch wist hij de overwinning te behalen.

Ondertussen had hij wel de bijnaam “Monsieur Bordeaux-Paris” gekregen. Met zeven overwinningen in 1970, 1974, 1975, 1977, 1978, 1980 en 1981 is Herman Vanspringel de recordman in de monsterrit Bordeaux-Parijs. Rond 2 uur met slaperige ogen was het verzamelen geblazen in het duister van Bordeaux. Vanaf Poitiers fietsten de renners 560 km achter de derny naar Parijs. Vanspringel won al zijn wedstrijden met dezelfde gangmaker, Gaston Dewachter. In 1974 deelde hij met de Fransman Régis Délépine de eerste prijs na de verkeerde weg te zijn opgestuurd. Zijn laatste overwinning, op bijna 38-jarige leeftijd, behaalde hij in een record van 13 uur 35 minuten 18 seconden of 47,2 km per uur over de afstand van 584,5 km.[4]

Herman Vanspringel wordt in Meulebeke geïnterviewd na zijn deelname aan Omloop Mandel-Leie-Schelde in 1971 (collectie KOERS. Museum van de Wielersport).

Hij won vijf tourritten en in 1973 pakte hij (als niet-sprinter) toch de groene trui van het puntenklassement. Op zijn indrukwekkende erelijst staan veel grote eendagskoersen. Zo won hij Gent-Wevelgem (1966), de Ronde van Lombardije (1968), de Omloop Het Volk (1968), Parijs-Tours (1969), de Grote Landenprijs (1969, 1970), de Trofeo Baracchi (1969), de Brabantse Pijl (1970, 1974), het Kampioenschap van Zürich (1971), het Belgisch kampioenschap (1971) en de E3-Prijs (1974). In de grote ronden behaalde hij ritzeges en ereplaatsen. Zo werd hij in 1970 in de Vuelta derde en in 1971 in de Giro tweede. In de zeventien jaar dat Herman Vanspringel beroepsrenner was, won hij in totaal 136 wegwedstrijden.

Erelijst

1965:

  • 1e Baasrode, Beringen

1966:

1967:

1968:

1969:

1970:

  • 1e in Auxerre
  • 1e in Beire-le-Châtel
  • 1e in Brabantse Pijl
  • 1e in Heist-op-den-Berg
  • 1e in Lokeren criterium
  • 1e in Mende
  • 2e in Nationaal kampioenschap op de weg
  • 1e in Omloop Schelde-Durme
  • 1e in Omloop van het Zuidwesten
  • 1e in 2e etappe Ronde van België
  • 1e in Schaal Sels
  • 1e in Sint-Joost-ten-Node
  • 1e in Soumagne
  • 3e in Eindklassement Ronde van Spanje
  • 1e in Bordeaux-Parijs
  • 1e in GP des Nations

1971:

1972:

  • 1e in Berlaar
  • 2e in Brabantse Pijl
  • 1e in Brussel - Bever
  • 1e in Diest
  • 1e in Duffel
  • 1e in Grobbendonk
  • 1e in Hombeek
  • 1e in Kessel - Lier
  • 3e in Luik-Bastenaken-Luik
  • 1e in Melsele
  • 3e in Nandrin
  • 1e in Noorderwijk
  • 1e in Wezembeek-Oppem
  • 1e in Zottegem - Dr Tistaertprijs

1973:

  • 3e in Brabantse Pijl
  • 1e in Proloog Ronde van België
  • 1e in Sint-Niklaas criterium
  • 1e in Puntenklassement Ronde van Frankrijk
  • 1e in 3e etappe Ronde van Zwitserland
  • 1e in 7e etappe Ronde van Catalonië
  • 1e in 4e etappe deel B Parijs-Nice
  • 3e in Amstel Gold Race

1974:

  • 1e in Brabantse Pijl
  • 1e in Boucles de l'Aulne
  • 1e in Dongen
  • 1e in E3 Prijs Vlaanderen
  • 1e in Heesch
  • 1e in Herne
  • 1e in Omloop Hageland-Zuiderkempen
  • 1e in Putte-Mechelen
  • 1e in Sint-Niklaas criterium
  • 1e in Bordeaux-Parijs

1975:

  • 1e in GP Briek Schotte
  • 1e in Omloop van Oost-Vlaanderen
  • 1e in Oostrozebeke
  • 1e in Bordeaux-Parijs

1976:

1977:

1978:

  • 1e in Boom
  • 2e in Brabantse Pijl
  • 1e in Emmen
  • 1e in GP Fina - Fayt-le-Franc
  • 1e in Lichtervelde
  • 1e in Ossendrecht
  • 1e in Serenac
  • 1e in Bordeaux-Parijs

1979:

  • 1e in Herk-de-Stad
  • 1e in Kamerik
  • 1e in Omloop Hageland-Zuiderkempen
  • 1e in Peer Criterium
  • 1e in 4e etappe Ronde van België

1980:

  • 1e in Critérium Martini
  • 1e in Dilsen
  • 1e in Houtem
  • 1e in Knokke
  • 1e in Nussbaumen
  • 1e in Zomergem
  • 1e in Bordeaux-Parijs

1981:

  • 1e in Bertrange
  • 1e in Boom
  • 1e in Geleen
  • 1e in Keiem
  • 1e in Laarne
  • 1e in Neufchâteau
  • 1e in Retie
  • 1e in Tongerlo
  • 1e in Bordeaux-Parijs

1965

  • Grote Landenprijs

1966

  • Gent-Wevelgem
  • Brussel-Ingooigem
  • 2a etappe Dauphine Libere
  • G.P Jef Scherens

1967

  • 6e etappe Ronde van Frankrijk

1968

1969

  • Parijs-Tours
  • 1a etappe Vierdaagse van Duinkerken
  • 3b etappe Ronde van Zwitserland
  • 6e etappe Ronde van Zwitserland
  • 9e etappe Ronde van Zwitserland
  • Omloop van Midden-België
  • 10e etappe Ronde van Frankrijk
  • 21e etappe Ronde van Frankrijk
  • G.P Baden
  • Grand Prix des Nations
  • Trofeo Baracchi

1970

1971

  • Kampioenschap van Zürich
  • Belgisch kampioen op de weg, Elite.
  • G.P Union Dortmund
  • Nokere Koerse
  • 3e etappe Ronde van België
  • Brussel-Meulebeke
  • proloog Ronde van Frankrijk
  • 16b etappe Ronde van Frankrijk
  • G.P Baden

1972

  • Brussel-Bever
  • Wezembeek-Oppem
  • G.P Zottegem

1973

  • 3e etappe Ronde van Zwitserland
  • 7e etappe Ronde van Katalonie
  • 4b etappe Parijs-Nice

1974

1975

1976

  • G.P Wallonie
  • Nationale Sluitingsprijs

1977

1978

1979

  • 4a etappe Ronde van België
  • Omloop Hageland-Zuiderkempen

1980

1981

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
1966 6e  
1967 24e (1) 
1968 Zilver ↑ (1) 
1969 18e (2) 
1970 opgave   Brons ↑  
1971 Zilver ↑   14e (1) 
1972
1973 6e    11e  
1974 10e  
1975 31e  
1976 opgave   29e  
1977
1978
1979
1980
1981
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Parijs-Tours Brabantse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1966 Brons ↑ Goud 15e 29e 15e (SPP)
1967 26e 5e 8e 18e 8e 18e 93e
1968 7e 70e Zilver ↑ 5e Goud 8e 67e 9e Zilver ↑ Goud (SPP)
1969 44e 37e 9e Zilver 8e Goud 23e Brons (SPP)
1970 92e 24e 6e 5e Goud Zilver (SPP)
1971 55e 54e Zilver ↑ 5e 12e 6e 45e 5e 7e (SPP)
1972 13e 9e 19e Brons 13e 105e Zilver
1973 57e 8e 8e Brons ↑ 11e Brons 10e 8e Brons 8e 11e (SPP)
1974 26e 15e 19e 8e 10e 16e 7e Goud 6e 14e (SPP)
1975 25e 17e 22e 28e 17e (SPP)
1976 29e 9e 6e 29e (SPP)
1977 49e 37e 9e 12e 12e Brons 6e 16e (SPP)
1978 26e 6e 8e 5e 15e Zilver 8e 14e (SPP)
1979 26e 24e 9e 11e 38e (SPP)
1980 41e 13e 7e 12e 19e (SPP)
1981 16e

Erkenning

In 2011 schreef Mark Uytterhoeven een boek over Vanspringel: Herman Vanspringel 68.[5]

Commons heeft media­bestanden in de categorie Herman Vanspringel.
Voorganger:
Eddy Merckx
Vlag van België
1972 		Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Herman Van Springel
Vlag van België
1973 		Opvolger:
Patrick Sercu
Vlag van België
1974
Voorganger:
Eddy Merckx
1970 		Belgisch kampioen wielrennen
Herman Van Springel
1971 		Opvolger:
Walter Godefroot
1972