Super Prestige Pernod 1986

Tegenwoordig is Super Prestige Pernod 1986 nog steeds een relevant onderwerp en van groot belang voor veel mensen over de hele wereld. Het belang ervan is in de loop van de tijd gebleven en de invloed ervan strekt zich uit tot verschillende aspecten van het dagelijks leven. Zowel op persoonlijk als professioneel niveau speelt Super Prestige Pernod 1986 een fundamentele rol bij de besluitvorming en in de manier waarop we omgaan met onze omgeving. Om deze reden is het essentieel om de kennis en het begrip van Super Prestige Pernod 1986 te verdiepen, om de implicaties ervan en de impact ervan op onze realiteit te analyseren. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen van Super Prestige Pernod 1986 verkennen, met als doel een alomvattende en verrijkende visie op dit zeer relevante onderwerp te bieden.

De Super Prestige Pernod 1986 was de 28e editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van vorig jaar werden er vier wedstrijden toegevoegd aan de kalender: Parijs-Brussel telde na een jaar afwezigheid weer mee voor het klassement en de Clásico RCN, de Ronde van Colombia en de Coors Classic leverden voor het eerst punten op. Hierdoor telden er dit jaar 31 wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod, het hoogste aantal tot dan toe.

Het eindklassement werd voor de derde achtereenvolgende keer gewonnen door Sean Kelly. Hij won onder meer twee monumenten en was voor de vijfde keer (op rij) de beste in Parijs-Nice, een evenaring van het record van Jacques Anquetil. Tourwinnaar Greg LeMond eindigde als tweede in de eindstand. Zijn overwinning in de Ronde van Frankrijk maakte hem de eerste niet-Europese renner die een grote ronde op zijn naam schreef. De derde plaats werd gedeeld door de Belg Claude Criquielion en de Nederlander Adrie van der Poel. Dit jaar kreeg het klassement een aanzienlijk andere puntentelling dan de voorgaande jaren. Zo leverde het winnen van de Ronde van Frankrijk 180 punten op.[1] Dat waren zeventig punten meer dan voorheen. Mede hierdoor behaalde Kelly 910 punten, de hoogste score in de geschiedenis van dit regelmatigheidsklassement. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Super Promotion voor renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden

Datum Koers Winnaar
1 maart Vlag van België Omloop Het Volk Afgelast
2–9 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Ierland Sean Kelly
6–12 maart Vlag van Italië Tirreno-Adriatico Vlag van Italië Luciano Rabottini
15 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1986) Vlag van Ierland Sean Kelly
6 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1986) Vlag van Nederland Adrie van der Poel
9 april Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van Italië Guido Bontempi
13 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1986) Vlag van Ierland Sean Kelly
16 april Vlag van België Waalse Pijl (1986) Vlag van Frankrijk Laurent Fignon
20 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik (1986) Vlag van Italië Moreno Argentin
26 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race (1986) Vlag van Nederland Steven Rooks
1 mei Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van België Jean-Marie Wampers
4 mei Vlag van Zwitserland Kampioenschap van Zürich (1986) Vlag van Portugal Acácio da Silva
5–10 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van België Dirk De Wolf
5–11 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van België Claude Criquielion
22 april–13 mei Vlag van Spanje Ronde van Spanje (1986) Vlag van Spanje Álvaro Pino
18 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van Zwitserland Gilbert Glaus
17–24 mei Vlag van Colombia Clásico RCN Vlag van Colombia Luis Herrera
25 mei–1 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Zwitserland Urs Zimmermann
12 mei–2 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1986) Vlag van Italië Roberto Visentini
5–15 juni Vlag van Colombia Ronde van Colombia Vlag van Colombia Luis Herrera
11–15 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van België Claude Criquielion
10–20 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Verenigde Staten Andy Hampsten
4–27 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1986) Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond
9–24 augustus Vlag van Verenigde Staten Coors Classic Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
6 september Vlag van Verenigde Staten Wereldkampioenschap in Colorado Springs (1986) Vlag van Italië Moreno Argentin
9–18 september Vlag van Spanje Ronde van Catalonië Vlag van Ierland Sean Kelly
10–22 september Vlag van Europa Ronde van de Europese Gemeenschap (1986) Vlag van Spanje Miguel Indurain
24 september Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van Italië Guido Bontempi
28 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Ierland Sean Kelly
12 oktober Vlag van Frankrijk Grote Herfstprijs Vlag van Australië Phil Anderson
18 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Italië Gianbattista Baronchelli

Eindklassementen

Individueel

Plek Renner Punten
1 Vlag van Ierland Sean Kelly 910
2 Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond 660
3 Vlag van België Claude Criquielion 505
Vlag van Nederland Adrie van der Poel
5 Vlag van Zwitserland Urs Zimmermann 405
6 Vlag van Portugal Acácio da Silva 340
7 Vlag van Frankrijk Charly Mottet 310
Vlag van Nederland Steven Rooks
9 Vlag van Frankrijk Jean-François Bernard 305
10 Vlag van Italië Francesco Moser 290