Sint-Pancratiusbasiliek (Rome)
Tegenwoordig is Sint-Pancratiusbasiliek (Rome) een onderwerp op ieders lippen. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is var1 een constante zorg voor de moderne samenleving geworden. Of het nu op politiek, economisch, sociaal of milieugebied betreft, var1 heeft tot debat geleid en de belangstelling van zowel deskundigen als burgers gewekt. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Sint-Pancratiusbasiliek (Rome) onderzoeken en de impact ervan op ons leven analyseren. Vanaf de oorsprong tot de mogelijke oplossingen zullen we nadenken over hoe Sint-Pancratiusbasiliek (Rome) ons dagelijks leven beïnvloedt en wat we eraan kunnen doen.
| Basilica di San Pancrazio | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Gewijd aan | Pancratius
| |||
| Coördinaten | 41° 53′ NB, 12° 27′ OL | |||
| Gebouwd in | 6e eeuw | |||
| Kerkprovincie | ||||
| Titulair kardinaal | Antonio Cañizares Llovera | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
De Sint-Pancratiusbasiliek is een aan de heilige Pancratius gewijde basilica minor in de stad Rome. De kerk staat aan de via San Pancrazio, zeer nabij de Porta San Pancrazio, ten Westen van de wijk Trastevere en nabij de Villa Doria Pamphilj.
Geschiedenis
De kerk werd in de 6e eeuw gebouwd in opdracht van Paus Symmachus boven het graf van de heilige martelaar Pancratius. In de 15e eeuw werd de kerk verbouwd. In de 17e eeuw kwam de kerk in handen van de Ongeschoeide karmelieten, die de kerk opnieuw verbouwden. Ook in latere eeuwen werd de kerk verbouwd en uitgebreid. De 15e-eeuwse gevel draagt het wapen van Paus Innocentius VIII.
De kerk bevat diverse relieken, waaronder het lichaam van Pancratius. Het hoofd van Pancratius werd van 850 tot 1966 in de pauselijke basiliek Sint-Jan van Lateranen bewaard. Onder de kerk liggen uitgebreide catacomben, die te bezichtigen zijn.
Paus Leo X verhief de kerk in 1517 tot titelkerk, de huidige kardinaal-priester is Antonio Cañizares Llovera.
Kardinaal-priesters
- Ferdinando Ponzetti (1517-1527)
- Francesco Corner (1528-1534)
- Gian Pietro Carafa (1537)
- Federico Cesi (1545-1550)
- Juan Álvarez de Toledo (1551-1553)
- Miguel de Silva (1553)
- Giovanni Antonio Capizucchi (1556-1562)
- Bernardo Navagero (1562)
- Stanislaw Hosius (o Hoe, o Hosz) (1562-1565)
- Simon de Nigro Pasca (1565)
- Tolomeo Gallio (1565-1568)
- Giovanni Paolo della Chiesa (1568-1575)
- Vacant (1575-1586)
- Ippolito Aldobrandini (1586-1592)
- Girolamo Mattei (1592-1603)
- Pietro Aldobrandini (1604-1605)
- Domenico Ginnasi (1605-1606)
- Ludovico de Torres (1606-1609)
- Vacant (1609-1617)
- Gabriel Trejo y Paniagua (1617-1621)
- Cosimo de Torres (1623-1641)
- Gaspare Mattei (1643-1648)
- Vacant (1648-1653)
- Francesco Maidalchini (1653-1654)
- Carlo Gualterio (1654-1667)
- Giacomo Franzoni (1670-1673)
- Pietro Vidoni (1673-1681)
- Antonio Pignatelli (1681-1691)
- Bandino Panciatichi (1691-1710)
- Vacant (1710-1721)
- Damian Hugo Philipp von Schönborn-Buchheim (1721-1726)
- Vincenzo Ludovico Gotti, O.P. (1728-1738)
- Vacant (1738-1743)
- Gioacchino Bessozzi, O.Cist. (1743-1744)
- Federico Marcello Lante Montefeltro Della Rovere (1745-1753)
- Giuseppe Maria Feroni (1753-1764)
- Vacant (1764-1824)
- Giovanni Battista Bussi (1824-1844)
- Vacant (1844-1848)
- Carlo Vizzardelli (1848-1851)
- Clément Villecourt (1855-1867)
- Josip Mihalovic (1877-1891)
- Francesco Ricci Paracciani (1891-1894)
- Achille Manara (1895-1906)
- Aristide Rinaldini (1907-1920)
- Giovanni Bonzano (1922-1924)
- Lorenzo Lauri (1927-1941)
- Vacant (1941-1946)
- Carlos Carmelo de Vasconcelos Motta (1946-1982)
- José Lebrún Moratinos (1983-2001)
- Antonio Cañizares Llovera (2006-)
· 
· 
