Dit artikel gaat in op het onderwerp Sant'Agnese in Agone, dat momenteel grote belangstelling en discussie heeft gegenereerd. Sant'Agnese in Agone is een relevant onderwerp in de huidige samenleving, omdat het verschillende gebieden van het dagelijks leven beïnvloedt. Door de geschiedenis heen is Sant'Agnese in Agone het onderwerp geweest van analyse en reflectie, waardoor tegenstrijdige meningen naar voren kwamen en een grote verscheidenheid aan reacties werd uitgelokt. In die zin is het van cruciaal belang om Sant'Agnese in Agone grondig te analyseren om de impact ervan op de samenleving te begrijpen en mogelijke oplossingen of benaderingen te verkennen om dit probleem aan te pakken. Om een alomvattende en verrijkende visie te bieden, zal dit artikel verschillende perspectieven en argumenten met betrekking tot Sant'Agnese in Agone samenbrengen, met als doel een globale en reflectieve kijk op deze kwestie te bieden.
Sant'Agnese in Agone | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Plaats | Rome | |||
Denominatie | Rooms-Katholieke Kerk | |||
Gewijd aan | heilige Agnes | |||
Coördinaten | 41° 54′ NB, 12° 28′ OL | |||
Gebouwd in | 1652-1668 | |||
Architectuur | ||||
Architect(en) | Girolamo Rainaldi Francesco Borromini Carlo Rainaldi | |||
Stijlperiode | Barok | |||
Kerkprovincie | ||||
Titulair kardinaal | Gerhard Ludwig Müller | |||
Detailkaart | ||||
Officiële website | ||||
|
Sant'Agnese in Agone is een kerk te Rome aan het Piazza Navona, door Francesco Borromini. De bouw ervan begon in 1652 onder Girolamo Rainaldi, op de plaats waar de heilige Agnes de marteldood stierf.
De eerste ontwerpen werden gemaakt door Girolamo Rainaldi in 1652, in opdracht van paus Innocentius X, wiens grafmonument te zien is in de kerk. Het geslacht Pamphili, van wie deze paus afstamde, had een groot aangrenzend paleis en zo werd deze kerk min of meer een persoonlijke kapel. Dit kan men bijvoorbeeld zien aan het portaal waardoor de paus vanuit zijn appartement vieringen kon begeleiden of voorgaan. In de jaren 1653-1668 werd de voorgevel afgewerkt door de belangrijke barokarchitect Francesco Borromini, die de afstand tussen de twee torens veranderde en het midden liet inspringen ten opzichte van de torens. Sant'Agnese in Agone wordt beschouwd als een van Borromini's meesterwerken. Het gebouw werd afgewerkt door Carlo Rainaldi, een zoon van Girolamo.
De kerk is gebouwd naar het Griekse kruismodel. Binnen zijn onder veel meer schilderijen te zien van het martelaarschap van de heilige Agnes. Ercole Ferrata heeft gewerkt aan de decoratie van het hoofdaltaar. Onder de kerk zijn nog resten terug te vinden van een oud Romeins huis.
De bouwstijl van de kerk is overduidelijk barok. De kenmerken van de barokkunst zijn beweging, contrast, theatrale effecten en integratie. Deze stijlkenmerken doen een beroep op het gevoel, terwijl de kunst uit de Renaissance meer een beroep deed op het verstand. De stijlkenmerken van de barok vinden we op verschillende manieren terug in de kerk. De entree wijkt met een boog terug, de koepel lijkt naar voren geschoven, en staat nu recht boven de entreepartij. De koepel en torens hebben een ovaal als grondvorm, een van de populairste vormen in de barok, en steken een flink eind omhoog. Al deze kenmerken van de kerk wijzen op een beweeglijkheid in de architectuur, zoals men in de barok gewend is.
Het orgel, waarvan slechts de zichtbare, massieve frontpijpen overgebleven zijn, is in 1673 gebouwd door de Limburgse orgelbouwer Willem Hermans. Het orgel zou twee manualen, een pedaal en een 35-tal registers gehad hebben.
De kerk was van 1517 tot 1654 een titelkerk. In 1998 werd de kerk als titeldiakonie ingesteld.