Johnny Cecotto
Tegenwoordig is Johnny Cecotto een onderwerp van groot belang geworden in de huidige samenleving. De impact ervan bestrijkt verschillende gebieden en heeft grote belangstelling gewekt in de publieke opinie, maar ook in de academische en professionele sfeer. In dit artikel zullen we Johnny Cecotto en de invloed ervan op verschillende aspecten van ons dagelijks leven grondig onderzoeken. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd, inclusief de impact ervan op cultuur, economie en politiek, zullen we analyseren hoe Johnny Cecotto een voor en na in onze samenleving heeft gemarkeerd. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven en meningen onderzoeken die rond Johnny Cecotto bestaan, en hoe deze ons begrip en onze perceptie van dit onderwerp hebben gevormd. Maak je klaar om te beginnen aan een ontdekkingsreis en introspectie rond Johnny Cecotto!
Alberto "Johnny" Cecotto (Caracas, Venezuela, 25 januari 1956) is een voormalig wereldkampioenschap wegrace- en Formule 1-coureur. Hij is een van de weinige sportmannen die zowel in motor- als autosport successen behaalde.
Carrière in motorsport
Cecotto begon als motorsporter, werd nationaal kampioen van Venezuela in 1973 en 1974, en reed vervolgens internationale wedstrijden. In de Daytona 200 van 1975 reed hij op een ongemodificeerde Yamaha TZ750, die werd gesponsord door de importeur. Als laatste gestart wist hij als derde te eindigen.
Vervolgens kwam Cecotto uit in het wereldkampioenschap wegrace, in de 250cc en 350cc klasse. Hij verbaasde vriend en vijand door zijn eerste races in beide klassen te winnen tijdens de eerste races van dat seizoen in Frankrijk. Op negentienjarige leeftijd was hij de jongste wereldkampioen ooit, en onttroonde daarbij Giacomo Agostini.
Vanaf 1976 kwam hij opnieuw uit in Daytona, en boekte daar successen. In het wereldkampioenschap wegrace moest hij echter Walter Villa voor laten gaan. In 1977 raakte hij vroeg in het seizoen betrokken bij een ernstig ongeval in de GP van Oostenrijk, welk ongeval de Zwitser Hans Stadelmann het leven kostte.
Zijn pogingen om ook in de 500cc klasse - de tegenwoordige MotoGP - succes te behalen lukten minder goed, zijn beste prestatie was een derde plaats in de eindstand van 1978. In de jaren tot 1980 had hij te maken met diverse valpartijen met blessures als gevolg. Na het seizoen van 1980 besloot hij te stoppen met motorsport, en in de autosport verder te gaan.
Wereldkampioenschap wegrace resultaten
(Races in vet zijn polepositions; races in cursief geven de snelste ronde aan, punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
.svg){kind=small}
Carrière in autosport
Hij reed tussen 1983 en 1984 23 Grands Prix voor de teams Theodore Racing en Toleman.
| Voorganger: - |
V8 STAR kampioen 2001 en 2002 |
Opvolger: Pedro Lamy |
| Voorganger: Laurent Aiello |
Super Tourenwagen Cup kampioen 1998 |
Opvolger: Christian Abt |
| Voorganger: - |
Super Tourenwagen Cup kampioen 1994 |
Opvolger: Joachim Winkelhock |
- Voetnoten
- ↑ Kettingbreuk
- ↑ a b c d e f Val
- ↑ a b c d Net als de meeste coureurs ging Cecotto nooit naar de Isle of Man TT vanwege het gevaarlijke circuit.
- ↑ a b c d Motor
- ↑ Schakelpedaal
- ↑ Remmen
- ↑ Weigerde te starten vanwege het lage startgeld
- ↑ Afgebroken na ernstige valpartij. Cecotto brak hierbij een arm
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Blessure
- ↑ Lekke band
- ↑ Uitgevallen, maar desondanks als 23e geklasseerd
- ↑ Versnellingsbak
- ↑ Alle topcoureurs boycotten de Belgische Grand Prix vanwege het veel te gladde asfalt
- ↑ Banden
- ↑ Monoshock
· 
· 
· ·