In dit artikel zal het belang van Grand Prix-wegrace der Naties 1980 in de hedendaagse samenleving worden geanalyseerd. Grand Prix-wegrace der Naties 1980 heeft een centrale rol gespeeld in tal van aspecten van het moderne leven, van de impact ervan op de economie tot de invloed ervan op de populaire cultuur. De afgelopen decennia heeft Grand Prix-wegrace der Naties 1980 een groeiende belangstelling gewekt onder academici, experts en het grote publiek, wat heeft geleid tot hernieuwd onderzoek en reflectie op de relevantie en gevolgen ervan. Door middel van een reeks onderzoeken en discussies proberen we het belang van Grand Prix-wegrace der Naties 1980 in ons leven beter te begrijpen en hoe de evolutie ervan de wereld waarin we leven blijft vormgeven.
![]() | ||
---|---|---|
Officiële naam | Gran Premio delle Nazioni 1980 | |
Land | ![]() | |
Datum | 11 mei 1980 | |
Organisator | FIM, FMI, Moto Club San Lorenzo Lugo di Romagna | |
500 cc | ||
Poleposition | ![]() | |
Snelste ronde | ![]() | |
Eerste | ![]() | |
Tweede | ![]() | |
Derde | ![]() | |
350 cc | ||
Poleposition | ![]() | |
Snelste ronde | ![]() | |
Eerste | ![]() | |
Tweede | ![]() | |
Derde | ![]() | |
250 cc | ||
Poleposition | ![]() | |
Snelste ronde | ![]() | |
Eerste | ![]() | |
Tweede | ![]() | |
Derde | ![]() | |
125 cc | ||
Poleposition | ![]() | |
Snelste ronde | ![]() | |
Eerste | ![]() | |
Tweede | ![]() | |
Derde | ![]() | |
50 cc | ||
Poleposition | ![]() | |
Snelste ronde | ![]() | |
Eerste | ![]() | |
Tweede | ![]() | |
Derde | ![]() |
De Grand Prix-wegrace der Naties 1980 was eerste race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1980. De races werden verreden op 11 mei 1980 op het Circuito Internazionale Santa Monica in Misano Adriatico.
Oorspronkelijk was de Grand Prix des Nations gepland als derde race van het seizoen, maar eerst viel de Grand Prix van Venezuela af door "financiële problemen" en later ook de Grand Prix van Oostenrijk omdat er een meter sneeuw lag.
De organisatie van de GP des Nations was bijzonder formeel als het om het "pesten" van niet-Italiaanse coureurs ging. Skip Aksland, op wiens motoren korte tijd beslag was gelegd door de politie, mocht ze niet meer ter keuring aanbieden omdat hij te laat was. Dat dit overmacht was maakte daarbij niets uit. Maar Aksland reed dan ook op motorfietsen die aanvankelijk voor de Italiaan Virginio Ferrari bestemd waren geweest. Jack Middelburg en Michel Rougerie kwamen 45 seconden te laat op de startgrid en mochten niet meer starten. De wedstrijd was een half uur vervroegd, waar Middelburg en Rougerie niet van op de hoogte waren. Een official gooide het hek voor hun neus dicht en twee italianen, Giovanni Pelletier (met de Morbidelli van 1979) en Carlo Prati namen als reserverijders hun plek in. Guy Bertin en Thierry Noblesse kregen een tijdstraf van een minuut omdat ze bij de start van de 125cc-race niet precies op hun startplaats hadden gestaan. Daardoor zou de Italiaan Loris Reggiani derde worden. Hier kwam de organisatie echter niet mee weg: na protesten kreeg Bertin zijn tweede en Noblesse zijn zevende plaats in de 125cc-klasse terug.
De 500cc-teams moesten in Misano met de billen bloot: voor het eerst in 1980 werd vastgesteld welke machines de beste waren. Honda was al door de mand gevallen: de testritten met de Honda NR 500 waren afgelast en de testers/fabrieksrijders Takazumi Katayama, Mick Grant en Ron Haslam kregen toestemming om met andere merken te starten. In Misano bleek dat de Suzuki fabrieksracers enorme problemen hadden: bijna allemaal vielen ze uit met kapotte krukaslagers. Bij Yamaha bleken juist de productieracers niet mee te kunnen komen. Dat alles resulteerde in een gemakkelijke race voor Kenny Roberts, hoewel Franco Uncini met zijn productie-Suzuki een goede race reed en zijn achterstand beperkte tot 16 seconden. Graziano Rossi's fabrieks-Suzuki bleef wel heel en hij werd derde. In deze race vielen niet minder dan 26 rijders uit.
Pos. | Coureur | Merk | Ptn. |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
Yamaha | 15 |
2 | ![]() |
Suzuki | 12 |
3 | ![]() |
Suzuki | 10 |
4 | ![]() |
Yamaha | 8 |
5 | ![]() |
Suzuki | 6 |
6 | ![]() |
Suzuki | 5 |
7 | ![]() |
Yamaha | 4 |
8 | ![]() |
Suzuki | 3 |
9 | ![]() |
Suzuki | 2 |
10 | ![]() |
Suzuki | 1 |
Drie Bimota-Yamaha's stonden in Misano op de eerste startrij van de 350cc-race: Johnny Cecotto, Patrick Fernandez en Carlos Lavado. Lavado reed een nieuw ronderecord maar overschatte zichzelf toch enigszins waardoor hij viel. Cecotto won onbedreigd voor Massimo Matteoni (ook al met een Bimota-Yamaha), die tweede werd doordat Walter Villa in de laatste bocht bijna viel en genoegen moest nemen met de derde plaats. Vierde werd Carlo Perugini, een opmerkelijke prestatie met de experimentele viercilinder RTM.
Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
Bimota-Yamaha | 15 |
2 | ![]() |
Bimota-Yamaha | 12 |
3 | ![]() |
Adriatica-Yamaha | 10 |
4 | ![]() |
RTM | 8 |
5 | ![]() |
Bimota-Yamaha | 6 |
6 | ![]() |
Yamaha | 5 |
7 | ![]() |
Yamaha | 4 |
8 | ![]() |
Yamaha | 3 |
9 | ![]() |
Yamaha | 2 |
10 | ![]() |
Kawasaki | 1 |
In de 250cc-race van Misano nam Toni Mang de leiding, maar hij kon niet wegrijden van Kork Ballington, Gianpaolo Marchetti en Carlos Lavado, tot deze drie allemaal over het oliespoor van een achterblijver vielen. Daardoor won Mang de race met ruim een halve minuut voorsprong op Jean-François Baldé en bijna een minuut op Pierluigi Conforti. En dat terwijl Mang in de eerder verreden 350cc-race gevallen was.
Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
Krauser-Kawasaki | 15 |
2 | ![]() |
Kawasaki | 12 |
3 | ![]() |
Yamaha | 10 |
4 | ![]() |
Bimota-Yamaha | 8 |
5 | ![]() |
Yamaha | 6 |
6 | ![]() |
Bimota-Yamaha | 5 |
7 | ![]() |
Yamaha | 4 |
8 | ![]() |
Yamaha | 3 |
9 | ![]() |
Yamaha | 2 |
10 | ![]() |
Yamaha | 1 |
Ángel Nieto had tijdens de GP des Nations een probleem met zijn helm, die steeds omhoog schoot. De 125cc-race werd helemaal beheerst door Pier Paolo Bianchi. Guy Bertin werd tweede, voor Bruno Kneubühler, maar kreeg een tijdstraf omdat hij op de startgrid te ver naar voren had gestaan. Daardoor ging de derde plaats naar Loris Reggiani, een beslissing die na een protest van Bertin werd teruggedraaid.
Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
MBA | 15 |
2 | ![]() |
Motobécane | 12 |
3 | ![]() |
MBA | 10 |
4 | ![]() |
Minarelli | 8 |
5 | ![]() |
Minarelli | 6 |
6 | ![]() |
MBA | 5 |
7 | ![]() |
MBA | 4 |
8 | ![]() |
MBA | 3 |
9 | ![]() |
MBA | 2 |
10 | ![]() |
MBA | 1 |
In de 50cc-race was Eugenio Lazzarini ongenaakbaar. Hij zette de snelste trainingstijd en leidde de race van start tot finish. Theo Timmer lag aanvankelijk op de vierde plaats, maar nadat Ricardo Tormo zijn versnellingsbaktandwiel kapot had getrapt en Stefan Dörflinger was gevallen werd Timmer alsnog tweede. Henk van Kessel leek derde te worden, maar hij werd op de finishlijn geklopt door Hans-Jürgen Hummel.
Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
Iprem-Kreidler | 15 |
2 | ![]() |
Bultaco | 12 |
3 | ![]() |
Kreidler | 10 |
4 | ![]() |
Pentax-X-16 | 8 |
5 | ![]() |
Van Veen-Kreidler | 6 |
6 | ![]() |
ABF | 5 |
7 | ![]() |
Minarelli | 4 |
8 | ![]() |
ABF | 3 |
9 | ![]() |
DRS | 2 |
10 | ![]() |
Kreidler | 1 |
Voetnoten
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 32e seizoen (1980) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1980 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1979 |
Grand Prix-wegrace der Naties | Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1981 |