Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1987

Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1987
Automotodrom Brno
Officiële naam	Grand Prix CSSR Brno
Land	Tsjecho-Slowakije
Datum	23 augustus 1987
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Wayne Gardner
Snelste ronde	Wayne Gardner
Eerste	Wayne Gardner
Tweede	Eddie Lawson
Derde	Tadahiko Taira
250 cc
Poleposition	Dominique Sarron
Snelste ronde	Carlos Cardús
Eerste	Toni Mang
Tweede	Dominique Sarron
Derde	Carlos Cardús
125 cc
Poleposition	Fausto Gresini
Snelste ronde	Bruno Casanova
Eerste	Fausto Gresini (wereldkampioen)
Tweede	Bruno Casanova
Derde	Andrés Sánchez
80 cc
Poleposition	Ian McConnachie
Snelste ronde	Stefan Dörflinger
Eerste	Stefan Dörflinger
Tweede	Jorge Martínez (wereldkampioen)
Derde	Gerhard Waibel
Zijspan
Poleposition	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde	Steve Webster/ Tony Hewitt
Eerste	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Derde	Steve Webster/ Tony Hewitt (wereldkampioen)

De Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1987 was de elfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1987. De races werden verreden op 23 augustus 1987 op het nieuwe Automotodrom Brno nabij Brno. Het was de eerste Grand Prix van Tsjecho-Slowakije met WK-status sinds het seizoen 1982. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de 125cc-klasse beslist.

De meeste coureurs waren aangenaam verrast door het nieuwe Automotodrom Brno. Het was een hele verbetering vergeleken met de oude, gevaarlijke Masaryk Ring die de 500cc-coureurs al na het seizoen 1977 de rug hadden toegekeerd. In plaats van een gevaarlijk 11 kilometer lang stratencircuit lag er nu een prachtig 5,4 kilometer lang circuit met een breedte van 15 meter en een hoogteverschil van 74 meter. Er was zelfs een klein permanent ziekenhuisje op het circuit, waar Carlos Lavado al op vrijdag kort werd opgenomen. Wel kregen de bakkenisten in de zijspannen het zwaar, want er was slechts een kort recht stuk en er moest dus hard gewerkt worden. Ook de bandenspecialisten van Dunlop en Michelin hadden het druk met het bepalen van de juiste bandencompound.

Tadahiko Taira profiteerde optimaal van het feit dat dit circuit voor iedereen nieuw was. Als testrijder van Yamaha reed hij regelmatig incomplete seizoenen en moest hij steeds circuits leren kennen, maar dit keer was het voor iedereen even moeilijk. Hij zette dit om in de tweede starttijd, sneller dan zijn teamgenoot Eddie Lawson, die carburatieproblemen had, maar achter Wayne Gardner. Ron Haslam kwam niet verder dan de vijftiende tijd, maar hij reed nu nog uitsluitend met de ELF 4 met enkelzijdige wielophanging. Tijdens de trainingen van de GP van Zweden had hij nog veel remproblemen gehad door de enorme enkele remschijf aan de linkerkant van het voorwiel. Het team had hier een nieuw gepatenteerd systeem voor bedacht, met twee kleine remschijven aan de linkerkant van het voorwiel. De extra remschijf zorgde echter ook weer voor afstelproblemen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	2"02'58
2.	Tadahiko Taira	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"07'86
3.	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"08'36
4.	Freddie Spencer	HRC-Honda	2"08'51
5.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	2"08'76
6.	Rob McElnea	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"09'09
7.	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	2"09'24
8.	Raymond Roche	Bastos-Cagiva	2"09'51
9.	Randy Mamola	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	2"09'67
10.	Richard Scott	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	2"09'76

Na de start werd Wayne Gardner aanvankelijk gevolgd door alle Marlboro-Yamaha's: Eddie Lawson, Rob McElnea en Tadahiko Taira. Daar achter zaten Randy Mamola, Raymond Roche en Christian Sarron. Freddie Spencer kon niet van zijn vierde startpositie profiteren omdat hij tijdens de opwarmronde een contactlens verloren had. Gardner wist zich al snel los te rijden, terwijl McElnea posities begon te verliezen. In de vijfde ronde ging Taira in een remzone voorbij Lawson, maar het was geen echt uitremmen. Het leek erop dat Lawson opzettelijk vroeg remde zodat Taira de achtervolging op Gardner moest leiden. Enkele ronden later bleek dat Lawson ook moeite had om Taira te volgen, want hij maakte een highsider mee. Intussen was Mamola een keer rechtdoor geschoten omdat hij zijn Yamaha per ongeluk in de vrijstand geschakeld had. Uiteindelijk ging Lawson Taira toch voorbij en hij nam zelfs een flinke voorsprong, terwijl Gardner wat terrein begon te verliezen door versleten banden. Dat bracht Lawson tot op enkele seconden achterstand, terwijl Taira ver achterop raakte, maar toch nog ruim voor Mamola bleef en zijn eerste podiumplaats scoorde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	51"52'17	1	15
2	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	51"54'04	3	12
3	Tadahiko Taira	Agostini-Marlboro-Yamaha	52"09'22	2	10
4	Randy Mamola	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	52"11'23	9	8
5	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	52"22'49	7	6
6	Shunji Yatsushiro	Rothmans-HRC-Honda	52"33'06	11	5
7	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	52"33'33	5	4
8	Rob McElnea	Agostini-Marlboro-Yamaha	52"36'44	6	3
9	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	52"36'69	13	2
10	Roger Burnett	Rothmans-HRC-Honda	52"45'10	14	1
11	Freddie Spencer	HRC-Honda	52"57'80	4
12	Didier de Radiguès	Bastos-Cagiva	52"59'62	12
13	Richard Scott	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	53"14'75	10
14	Ron Haslam	ELF	53"52'10	15
15	Massimo Broccoli	Honda	53"53'78	22
16	Fabio Barchitta	Honda	53"54'73	23
17	Simon Buckmaster	Duckhams-Honda	+1 ronde	26
18	Gerold Fischer	Honda	+1 ronde	29
19	Rudolf Zeller	Honda	+1 ronde	31
20	Josef Doppler	Honda	+1 ronde	35
21	Claus Wulff	Suzuki	+2 ronden	33
22	Vincenzo Cascino	Suzuki	+2 ronden	30
23	Pavol Dekánek	Suzuki	+2 ronden	32
24	Moreno Vacondio	Suzuki	+2 ronden	34
25	Dietmar Marehardt	Honda	+3 ronden	36

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Marco Gentile	Lucky Strike-Fior-Honda		17
Alessandro Valesi	Iberna-Honda	Opgave	21
Ray Swann	Honda	Opgave	24
Kenny Irons	Heron-Suzuki	Carburatie	16
Karl Truchsess	Honda	Opgave	18
Bruno Kneubühler	Honda	Opgave	19
Hervé Guilleux	Fior-SNCF-Honda	Opgave	28
Fabio Biliotti	Honda	Opgave	25
Raymond Roche	Bastos-Cagiva	Carburatie	8
Silvo Habat	Honda		27
Wolfgang von Muralt	Suzuki		20

Coureur	Merk
Imrich Majoros	Suzuki
Harry Heutmekers	Suzuki
Marian Troliga	Suzuki
Petr Hlavatka	Honda
Gerhard Vogt	Suzuki

Coureur	Merk	Oorzaak
Maarten Duyzers	HDJ-Honda

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	135
2	Randy Mamola	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	109
3	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	103
4	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda / ELF	69
5	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	45
6	Tadahiko Taira	Agostini-Marlboro-Yamaha	41
7	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	39
	Rob McElnea	Agostini-Marlboro-Yamaha
9	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	37
10	Roger Burnett	Rothmans-HRC-Honda	20

De 250cc-klasse verloor Carlos Lavado al op vrijdag, nadat hij bij een val enkele breuken opliep. De kampioenschapsleiders Toni Mang (vijfde tijd) en Reinhold Roth (zesde tijd) konden hun stempel niet op de kwalificatie drukken. Snelste was Dominique Sarron, voor Martin Wimmer en Loris Reggiani. Daardoor stonden er drie merken op de eerste startrij.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	2"11'62
2.	Martin Wimmer	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"12'29
3.	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	2"12'82
4.	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	2"12'83
5.	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda Deutschland	2"13'02
6.	Reinhold Roth	HB-Römer-HRC-Honda	2"13'17
7.	Patrick Igoa	Gauloises-Sonauto-Yamaha	2"13'17
8.	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"13'25
9.	Manfred Herweh	Levior-Honda	2"13'30
10.	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	2"13'72

Vanaf de tweede startrij had Reinhold Roth de snelste start, terwijl Martin Wimmer al binnen enkele honderden meters moest afhaken door een gebroken schakelpedaal. Na wat schermutselingen nam Toni Mang de leiding voor een klein groepje met Carlos Cardús, Sito Pons en Dominique Sarron. Door het gevecht om de tweede plaats kon Mang weglopen, terwijl Luca Cadalora juist aansluiting vond bij de achtervolgende groep. Roth was in gevecht om de vijfde plaats, maar werd geraakt door Urs Lüzi waardoor hij viel en uiteindelijk tiende werd.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda Deutschland	47"09'56	5	15
2	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	47"12'99	1	12
3	Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	47"13'26	11	10
4	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	47"13'54	4	8
5	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	47"13'89	8	6
6	Urs Lüzi	Parisienne-HRC-Honda	47"19'24	12	5
7	Patrick Igoa	Gauloises-Sonauto-Yamaha	47"27'32	7	4
8	Iván Palazzese	Yamaha	47"32'55	14	3
9	Juan Garriga	Ducados-Yamaha	47"47'63	16	2
10	Reinhold Roth	HB-Römer-HRC-Honda	47"50'20	6	1
11	Donnie McLeod	EMC-Rotax	47"53'51	15
12	Maurizio Vitali	FMI-Garelli	48"02'42	17
13	Jean-Michel Mattioli	Yamaha	48"02'81	13
14	Stéphane Mertens	Katayama-Armstrong-HRC-Honda	48"06'42	19
15	Hans Lindner	Honda	48"06'71	23
16	Javier Cardelús	Honda	48"07'57	28
17	Bernard Haenggeli	Yamaha	48"10'49	32
18	René Delaby	Yamaha	48"11'94	20
19	Harald Eckl	Honda	48"25'62	18
20	Gary Cowan	Honda	48"26'09	26
21	Guy Bertin	Honda	48"39'28	31
22	Massimo Matteoni	Honda	48"39'58	24
23	Bruno Bonhuil	Honda	48"43'46	33
24	Stefan Klabacher	Rotax	49"11'28	35
25	Englebert Neumair	Rotax	49"16'54	29
26	Kevin Mitchell	Yamaha	+2 ronden	36

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Andreas Preining	Rotax		37
Martin Wimmer	Agostini-Marlboro-Yamaha	Schakelpedaal	2
Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	Olielekkage	3
Manfred Herweh	Levior-Honda	Val	9
Jean-François Baldé	Honda		22
Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha		21
Alain Bronec	Honda		25
Thomas Bacher	Rotax		27
Josef Hutter	Honda		30
Christian Boudinot	Fior		34

Coureur	Merk
Nedy Crotta	Armstrong
Alberto Rota	Honda
Gilberto Gambelli	Yamaha
Siegfried Minich	Honda
Takayoshi Yamamoto	Yamaha
Jean Foray	Chevallier
Hervé Duffard	Honda
Jean-Louis Guignabodet	Honda
Rüdi Gächter	Yamaha
Jan Bartunek	Yamaha
Heinz Simantke	Rotax
Dario Marchetti	Yamaha
Imrich Majoros	Yamaha
Marian Srna	Yamaha
G. Chrounopoulos	Yamaha

Coureur	Merk	Oorzaak
Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	Blessure[1]

Coureur	Merk	Oorzaak
Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	Blessures[2]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda Deutschland	112
2	Reinhold Roth	HB-Römer-HRC-Honda	89
3	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	65
4	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	59
5	Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	54
6	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	50
	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax
8	Martin Wimmer	Agostini-Marlboro-Yamaha	45
9	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	38
10	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	36

In de trainingen waren de Garelli-coureurs weer oppermachtig, waarbij Fausto Gresini duidelijk sneller was dan Bruno Casanova, die op zijn beurt weer bijna een seconde sneller was dan Pier Paolo Bianchi.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Fausto Gresini	FMI-Garelli	2"16'59
2.	Bruno Casanova	FMI-Garelli	2"18'12
3.	Pier Paolo Bianchi	MBA	2"19'01
4.	Domenico Brigaglia	Pileri-AGV-LCR-MBA	2"19'11
5.	Andrés Sánchez	Pileri-Ducados-LCR-MBA	2"19'98
6.	Corrado Catalano	MBA	2"20'15
7.	Johnny Wickström	MBA	2"20'57
8.	Lucio Pietroniro	Johnson-MBA	2"20'80
9.	Esa Kytölä	MBA	2"21'66
10.	Ezio Gianola	FMI-Honda	2"21'71

Een flinke valpartij in de eerste ronde schakelde Domenico Brigaglia, Johnny Wickström, Olivier Liégeois, Mike Leitner en Willy Pérez uit. Dat dunde de top tien uit en de race werd er niet spannender door. Fausto Gresini was op weg naar zijn tweede wereldtitel en leidde de race van start tot finish, voor teamgenoot Bruno Casanova die twaalf seconden achter hem finishte. Andrés Sánchez scoorde zijn eerste podiumplaats en Ezio Gianola deed het met de vierde plaats opnieuw goed met de eencilinder Honda RS 125. Met nog twee races te gaan en 47 punten voorsprong op Casanova mocht Fausto Gresini zich inderdaad wereldkampioen noemen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Fausto Gresini	FMI-Garelli	41"57'22	1	15
2	Bruno Casanova	FMI-Garelli	42"09'28	2	12
3	Andrés Sánchez	Pileri-Ducados-LCR-MBA	42"43'04	5	10
4	Ezio Gianola	FMI-Honda	42"52'59	10	8
5	Lucio Pietroniro	Johnson-MBA	42"52'93	8	6
6	Ivan Troisi	MBA	42"53'20	11	5
7	Claudio Macciotta	MBA	43"05'36	16	4
8	Esa Kytölä	MBA	43"06'77	9	3
9	Bady Hassaine	MBA	43"17'78	26	2
10	Thierry Feuz	LCR-MBA	43"25'96	22	1
11	Håkan Olsson	Starol	43"39'22	18
12	Norbert Peschke	Seel	43"41'31	24
13	Jean-Claude Selini	MBA	43"41'64	21
14	Marco Cipriani	MBA	43"57'20	25
15	Jacques Hutteau	MBA	43"57'45	33
16	Robin Milton	MBA	44"01'34	23
17	Robin Appleyard	MBA	44"06'06	31
18	Karl Dauer	MBA	44"06'27	36
19	Alfred Gangelberger	MBA	+1 ronde	28
20	Taru Rinne	MBA	+1 ronde	32
21	Thomas Møller-Pedersen	MBA		35

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Pier Paolo Bianchi	MBA		3
Christian Le Badezet	MBA		29
Domenico Brigaglia	Pileri-AGV-LCR-MBA	Val	4
August Auinger	Bartol-MBA		17
Peter Sommer	MBA		27
Gastone Grassetti	MBA		12
Hubert Abold	Honda		34
Mike Leitner	MBA	Val	13
Johnny Wickström	MBA	Val	7
Olivier Liégeois	Assmex-MBA	Val	14
Willy Pérez	MBA	Val	15
Allan Scott	EMC-Rotax		20
Peter Balaz	MBA		19
Adi Stadler	MBA[3]		30

Coureur	Merk
Paul Bordes	MBA
Fernando Gonzales	JJ Cobas-Rotax
Alexander Eschig	MBA
Wilco Zeelenberg	MBA
Wolfgang Glawaty	MBA
Jiri Safránek	MBA
Bogdan Nikolov	MBA
Ladislav Polák	MBA

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Corrado Catalano	MBA		6

Coureur	Merk	Oorzaak
Paolo Casoli	Pileri-AGV-LCR-MBA	Blindedarmoperatie
Jussi Hautaniemi	Pennzoil-LCR-MBA	Blessure

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Fausto Gresini (wereldkampioen)	FMI-Garelli	135
2	Bruno Casanova	FMI-Garelli	88
3	Domenico Brigaglia	Pileri-AGV-LCR-MBA	46
4	Pier Paolo Bianchi	MBA	43
5	August Auinger	Bartol-MBA	42
6	Paolo Casoli	Pileri-AGV-LCR-MBA	36
	Andrés Sánchez	Pileri-Ducados-LCR-MBA
8	Ezio Gianola	FMI-Honda	31
9	Johnny Wickström	MBA	21
10	Mike Leitner	MBA	18

Voor Ian McConnachie zat alles mee in de training in Brno. Zijn Krauser was perfect afgesteld en het circuit lag hem, waardoor hij Jorge Martínez van de eerste startplaats af wist te houden.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Ian McConnachie	LCR-Krauser	2"23'86
2.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	2"24'28
3.	Stefan Dörflinger	LCR-Krauser	2"24'28
4.	Luis Miguel Reyes	Campsa-Autisa	2"26'31
5.	Jörg Seel	Seel	2"26'41
6.	Alex Barros	Arbizu-Casal	2"26'44
7.	Gerhard Waibel	LCR-Krauser	2"26'45
8.	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	2"28'09
9.	Josef Fischer	LCR-Krauser	2"28'61
10.	Bogdan Nikolov	Krauser	2"28'70

Ian McConnachie was erop gebrand om zijn poleposition om te zetten in een overwinning, maar na de opwarmronde werd er nog aan de carburateurafstelling van zijn Krauser gewerkt. Na twee ronden reed hij inderdaad aan de leiding, maar door een stuurfout viel hij terug achter Jorge Martínez en Stefan Dörflinger. McConnachie vocht zich terug naar de koppositie, maar viel toen zijn voorwiel weggleed. Zonder stroomlijnkuip ging hij verder maar hij finishte als elfde. Intussen had Dörflinger op tamelijk brute wijze de leiding in de race genomen en hij won voor Martínez, die niet te veel risico nam omdat de wereldtitel toch al binnen was. Op het erepodium excuseerde Dörflinger zich bij Martínez, maar hij was vooral bij met zijn eerste overwinning in dit jaar.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Stefan Dörflinger	LCR-Krauser	34"14.23	3	15
2	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	34"23.59	2	12
3	Gerhard Waibel	LCR-Krauser	34"38.83	7	10
4	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	34"39.07	8	8
5	Jörg Seel	Seel	34"40.91	5	6
6	Luis Miguel Reyes	Campsa-Autisa	35"10.37	4	5
7	Josef Fischer	LCR-Krauser	35"10.68	9	4
8	Juan Ramón Bolart	Krauser	35"11.20	18	3
9	Theo Timmer	JVC-HuVo-Casal	35"12.47	13	2
10	Günter Schirnhofer	Krauser	35"14.63	19	1
11	Ian McConnachie	LCR-Krauser	35"23.02	1
12	Hans Spaan	JVC-HuVo-Casal	35"40.72	11
13	Serge Julin	Casal	35"45.20	23
14	Chris Baert	Seel	35"48.13	25
15	Michael Gschwander	Seel	35"50.20	22
16	Heinz Paschen	Casal	36"03.68	34
17	Jos van Dongen	Krauser	36"04.02	29
18	Mario Stocco	Faccioli	36"04.07	35
19	Wilco Zeelenberg	Casal	36"11.64	24
20	Thomas Engl	Deizisau	36"42.91	30
21	Stefan Brägger	Casal	36"48.29	37
22	Paul Bordes	RB	+1 ronde	33

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Kees Besseling	Special	Versnellingsbak	17
Alex Barros	Arbizu-Casal	Opgave	6
Reiner Koster	Kroko		2
Herri Torrontegui	JJ Cobas-Rotax		28
Rainer Kunz	Kroko		27
Felix Rodríguez	JJ Cobas-Rotax		32
Ralf Waldmann	ERK		21
Juhasz Karoly	Krauser		16
Raimo Lipponen	Krauser		36
Peter Öttl	Krauser		20
René Dünki	Krauser		14
Richard Bay	Ziegler		31
Paolo Priori	Krauser		15
Hubert Abold	Krauser		12

Coureur	Merk
Otto Krmiček	Casal
Stuart Edwards	Casal
Eduard Klimek	RB
Nicola Casadei	Krauser
Zbynek Havrda	Casal
Kvetoslav Samák	Casal

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Bogdan Nikolov	Krauser		10

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Jorge Martínez (wereldkampioen)	Nieto-Ducados-Derbi	114
2	Gerhard Waibel	LCR-Krauser	64
3	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	59
4	Stefan Dörflinger	LCR-Krauser	57
5	Ian McConnachie	LCR-Krauser	43
6	Luis Miguel Reyes	Campsa-Autisa	31
7	Jörg Seel	Seel	27
8	Hubert Abold	Krauser	25
9	Josef Fischer	LCR-Krauser	19
10	Julián Miralles	Marlboro-Derbi	16

Rolf Biland en Kurt Waltisperg reden de snelste trainingstijd, maar deden dat als enige met speciale kwalificatiebanden. Egbert Streuer en Bernard Schnieders reden de tweede tijd voor de wereldkampioenen Steve Webster en Tony Hewitt.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	2"10'05
2.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	2"11'15
3.	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Krauser	2"11'18
4.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	2"11'89
5.	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	2"12'64
6.	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-Yamaha	2"12'82
7.	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	2"13'37
8.	Alfred Zurbrügg	Simon Birchall	LCR-Yamaha	2"13'73
9.	Pascal Larratte	Jacques Corbier	LCR-Yamaha	2"14'27
10.	Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	LCR-Krauser	2"14'31

In de zijspanrace speelden de banden een belangrijke rol. Steve Webster had een te zachte compound gekozen en moest Rolf Biland al snel laten gaan. Ook de banden van Egbert Streuer boden aanvankelijk te weinig grip, maar ze functioneerden tegen het einde van de race beter. Zo kon hij ondanks een slecht lopende motor tweede worden achter Biland. Alain Michel had Streuer nog van de tweede plaats in het kampioenschap kunnen verdringen, maar bij de start zat bakkenist Jean-Marc Fresc te laat in het zijspan en Michel werd slechts vierde achter Steve Webster/Tony Hewitt. Door die vierde plaats zakten Michel/Fresc zelfs nog een plek in het wereldkampioenschap, want ze hadden evenveel punten als Rolf Biland/Kurt Waltisperg, maar geen enkele wedstrijd gewonnen.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	39"49'39	15
2	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	40"06'85	12
3	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Krauser	40"11'43	10
4	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	40"22'79	8
5	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	40"47'49	6
6	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	40"47'79	5
7	Alfred Zurbrügg	Simon Birchall	LCR-Yamaha	40"51'75	4
8	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	40"58'01	3
9	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	40"58'68	2
10	Pascal Larratte	Jacques Corbier	LCR-Yamaha	51"05'77	1
11	René Progin	Yvan Hunziker	Seymaz-Krauser
12	Theo van Kempen	Geral de Haas	Lucky Strike-LCR-Yamaha
13	Bernd Scherer	Wolfgang Gess	BSR-Yamaha
14	Fritz Stölzle	Hubert Stölzle	LCR-Yamaha
15	Yoshisada Kumagaya	Brian Barlow	Windle-Yamaha

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-Yamaha	Versnellingsbak	6
Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	LCR-Krauser		10

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Steve Webster (wereldkampioen)	Tony Hewitt (wereldkampioen)	LCR-Krauser	97
2	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	75
3	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	68
4	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	68
5	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg Andreas Räcke Simon Birchall	LCR-Yamaha	39
6	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	26
7	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-Yamaha	24
8	Derek Jones	Simon Birchall en Brian Ayres	LCR-Yamaha	23
9	Masato Kumano	Andreas Räcke en Markus Fährni	LCR-Yamaha	21
10	Theo van Kempen	Geral de Haas	Lucky Strike-LCR-Yamaha	14

De Zwitser Urs Lüzi was nog nooit in de buurt van een toptienklassering gekomen, maar Parisienne gaf hem in overleg met HRC in Tsjecho-Slowakije de beschikking over de Honda NSR 250 van de geblesseerde Jacques Cornu. Hij kwalificeerde zich meteen als twaalfde en finishte als zesde.

Reinhold Roth viel schijnbaar onschuldig in de laatste ronde van de 500cc-race, maar breek later een gebroken sleutelbeen te hebben. Hij werd in Duitsland geopereerd en reed enkele dagen later de vijfde trainingstijd in de Grand Prix van San Marino.