In het volgende artikel zullen we het onderwerp Gloydius diepgaand onderzoeken, waarover veel is gesproken, maar waarvan de werkelijke diepgang misschien niet bekend is. Gloydius is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zowel experts als hobbyisten, en dat in verschillende kringen breed wordt besproken. Vanaf zijn oorsprong tot zijn relevantie in de moderne samenleving is Gloydius het onderwerp geweest van debat en analyse. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten rond Gloydius, van de impact ervan op de populaire cultuur tot de invloed ervan op de politiek en de economie. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Gloydius in de loop van de tijd is geëvolueerd en wat de toekomstperspectieven zijn.
Gloydius | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gloydius blomhoffi, exemplaar uit Japan. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Gloydius Hoge & Romano-Hoge, 1981 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
Gloydius op ![]() | |||||||||||||||
|
Gloydius is een geslacht van slangen uit de familie adders (Viperidae) en de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).[1]
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Alphonse Richard Hoge en Sylvia Alma Renata Wilma de Lemos Romano-Hoge in 1981. Er zijn 21 soorten, inclusief de pas in 2019 beschreven soort Gloydius huangi. De slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Coluber, Trigonocephalus en Agkistrodon.
Het soortenaantal verandert regelmatig op basis van nieuwe inzichten. De voormalige soort Gloydius saxatilis wordt tegenwoordig niet meer erkend. De soorten Gloydius caraganus en Gloydius caucasicus werden tot 2019 beschouwd als ondersoorten van de Halys-adder (Gloydius halys).
De slangen komen voor in delen van Azië en leven in de landen Noord-Korea, Zuid-Korea, China, Rusland, Mongolië, Iran, Kazachstan, Oezbekistan, Tadzjikistan, Kirgizië, Afghanistan, Mongolië, Turkmenistan, Pakistan, India, Bhutan, Nepal, Mongolië, Japan en Azerbeidzjan.[1] De habitat bestaat uit gematigde bossen, graslanden, scrublands en rotsige omgevingen.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan vijf soorten een beschermingsstatus toegewezen. Drie soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD) en een soort als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU).[2]
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Referenties
Bronnen