Belgische wetgevende verkiezingen 1851
Vandaag betreden we de fascinerende wereld van Belgische wetgevende verkiezingen 1851, een onderwerp dat door de jaren heen de interesse van velen heeft gewekt. Sinds zijn opkomst is Belgische wetgevende verkiezingen 1851 het onderwerp geweest van studie, debat en controverse, waardoor het vandaag de dag een uiterst relevant onderwerp is. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Belgische wetgevende verkiezingen 1851, van de oorsprong tot de impact ervan op de huidige samenleving. Dit is zonder twijfel een onderwerp dat niemand onverschillig laat, en we zijn er zeker van dat u in de volgende regels fascinerende en interessante informatie over Belgische wetgevende verkiezingen 1851 zult vinden. Ga met ons mee op deze reis van ontdekken en leren!
| Wetgevende verkiezingen 1851 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 27 september 1851 | ||||||
| Land | .svg){kind=small} België
| ||||||
| Te verdelen zetels | alle 54 (Senaat) | ||||||
| Opkomst | 64% | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Grootste partij | Liberalen | ||||||
| Nieuwe regering | Rogier I (liberaal) | ||||||
| Vorige regering | Rogier I (liberaal) | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
Volledige verkiezingen voor de Senaat vonden plaats in België op dinsdag 27 september 1851. Normaliter vonden er pas in juni 1852 verkiezingen plaats, maar bij koninklijk besluit van 4 september 1851 werd de Senaat volledig vernieuwd.
Achtergrond
Liberaal minister van Financiën Frère-Orban had een wetsvoorstel ingediend om successierechten in te voeren die voor de nodige belastinginkomsten zouden zorgen om de economische crisis te bestrijden. Dit werd niet enthousiast onthaald in de Kamer van volksvertegenwoordigers, die het na aarzelen toch goedgekeurde. De Senaat, waar rijke grootgrondbezitters zetelden, weigerde het echter goed te keuren, waarop de Koning de Senaat ontbond. De verkiezingsstrijd ging dan ook om de successiewet.
Gent
Edouard Grenier, Pierre van Remoortere de Naeyer en Franz Vergauwen waren de drie zittende liberale senatoren voor het arrondissement Gent. Als grootgrondbezitter was Vergauwen tegen de successiewet en als katholiek was hij tegen de organieke wet op het middelbaar onderwijs van 1850. Hij werd van de liberale lijst geweerd en kwam op als oppositie. Vergauwen raakte niet herverkozen; de liberale lijst met Grenier, van Remoortere de Naeyer en Gustave Herry won.
Verkozenen
· 
· 