In de wereld van vandaag heeft Amerikaanse moerasschildpad op verschillende gebieden onbetwistbare relevantie gekregen. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak heeft Amerikaanse moerasschildpad de aandacht van miljoenen mensen getrokken vanwege de impact en betekenis ervan in de hedendaagse samenleving. In dit artikel zullen we alles wat met Amerikaanse moerasschildpad te maken heeft grondig onderzoeken, van de geschiedenis en evolutie tot de invloed ervan vandaag de dag. In de volgende paar regels zullen we de vele facetten en aspecten ontdekken die Amerikaanse moerasschildpad tot een onderwerp van wijdverbreid belang maken, evenals de relevantie ervan in de mondiale context.
Amerikaanse moerasschildpad IUCN-status: Bedreigd[1] (2010) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Emydoidea blandingii Holbrook, 1838 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||
Amerikaanse moerasschildpad op ![]() | |||||||||||||||||
|
De Amerikaanse moerasschildpad[2] (Emydoidea blandingii) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae). Het is de enige soort uit het geslacht Emydoidea.[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edwards Holbrook in 1838. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Cistudo blandingii gebruikt.
De schildlengte is ongeveer 25 centimeter, het schild is donkergroen tot zwart en koepelvormig van vorm, kielen of opstaande randen ontbreken.[4] Sommige exemplaren hebben een tekening van vele kleine gele vlekjes op het schild, en een typisch kenmerk is de gele tot oranje onderzijde van de kop en nek. Deze soort heeft een opmerkelijk lange staart in vergelijking met andere schildpadden. Het buikschild kan omhoog worden geklapt, met name aan de voorzijde om zo de kop te beschermen. Bij jonge schildpadjes werkt dit nog niet, het scharnier is pas na 3 tot 5 jaar werkzaam (zie ook doosschildpadden).
Deze typische moerasschildpad is aan water gebonden maar komt vaak aan land om te zonnen. De habitat bestaat uit allerlei stilstaande of zeer langzaam stromende wateren als rivieren, meren en moerassen. Helder, schone en ondiepe wateren hebben de voorkeur. De soort komt voor in zuidelijk Canada (in zuidelijk Ontario), en in het noorden en midden van de Verenigde Staten. Het voedsel bestaat uit kleine dieren als wormen, visjes, amfibieën en kreeftachtigen, op het land wordt ook naar plantaardig voedsel gezocht als bladeren en bessen maar ook regenwormen en landbewonende slakken.
De Amerikaanse moerasschildpad is de enige soort uit het geslacht Emydoidea. Recent onderzoek heeft aangetoond dat de Amerikaanse moerasschildpad sterker verwant is aan de soorten uit de geslachten Emys en Terrapene dan aan Deirochelys, zoals lange tijd werd gedacht.