In de wereld van vandaag is Wapen van Schuddebeurs en Simonshaven een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een groot aantal mensen. Van zijn impact op de samenleving tot zijn invloed op de populaire cultuur: Wapen van Schuddebeurs en Simonshaven heeft de aandacht van iedereen getrokken en heeft geleid tot debat, reflectie en analyse. Met een eeuwenoude geschiedenis heeft Wapen van Schuddebeurs en Simonshaven een onuitwisbare stempel gedrukt op de menselijke geschiedenis, en de invloed ervan is nog steeds voelbaar. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Wapen van Schuddebeurs en Simonshaven en de betekenis ervan in de moderne wereld onderzoeken, waarbij we de impact ervan op verschillende gebieden en de relevantie ervan voor het heden en de toekomst analyseren.
Het wapen van Schuddebeurs en Simonshaven werd op 5 september 1821 bij besluit van de Hoge Raad van Adel aan de gemeente Schuddebeurs en Simonshaven in gebruik bevestigd. Deze gemeente was op 1 april 1817 afgesplitst van Geervliet. Van 1 september 1851 tot 1 januari 2015 maakte Schuddebeurs en Simonshaven opnieuw deel uit van de gemeente Geervliet. Het wapen van Schuddebeurs en Simonshaven is daardoor komen te vervallen. In het wapen van Geervliet zijn geen elementen uit het oude wapen overgenomen. Sinds 1 januari 2015 valt Schuddebeurs en Simonshaven onder de gemeente Nissewaard. In het wapen van Nissewaard zijn geen elementen uit het wapen van Schuddebeurs en Simonshaven overgenomen.[1]
De blazoenering van het wapen luidde als volgt:
In de lengte door midden gedeeld, waarvan het eerste van zilver beladen met een dorre boom, en het tweede van goud, beladen met 3 St.Andrieskruisen van zwart.[2]
De heraldische kleuren in het wapen zijn zilver (wit), goud (geel) en sabel (zwart). De dorre boom is van natuurlijke kleur.
Het wapen is gelijk aan het wapen van de heerlijkheid Simonshaven, waarvan de polder Schuddebeurs deel uitmaakte. Het wordt onder andere vermeld door Bakker in 1799.[3]