In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Schlegels pinguïn, waarbij we de vele facetten ervan en de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven onderzoeken. Langs deze lijnen zullen we zowel de oorsprong als de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren, waarbij we in detail de invloed ervan op de huidige samenleving onderzoeken. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en meningen van deskundigen over Schlegels pinguïn bespreken, met als doel een alomvattende en complete visie op dit opwindende onderwerp te bieden. Van de relevantie ervan in wetenschap, cultuur en technologie, tot de impact ervan op ons dagelijks leven, zullen we Schlegels pinguïn vanuit verschillende invalshoeken benaderen, met als doel de kennis en het begrip van onze lezers over dit uiterst belangrijke onderwerp te verrijken.
Schlegels pinguïn IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
De Schlegels pinguïn (Eudyptes schlegeli) | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Eudyptes schlegeli Finsch, 1876[2] | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Schlegels pinguïn op ![]() | |||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
|
Schlegels pinguïn (Eudyptes schlegeli) is een pinguïn die voorkomt op de eilanden tussen Nieuw-Zeeland en Antarctica. De vogel werd in 1876 door Otto Finsch als eerbetoon aan zijn vroegere leermeester naar Hermann Schlegel vernoemd.
De pinguïn is 73 tot 76 cm lang en weegt 3 tot 8,1 kg. Het is een grote kuifpinguïn met een forse snavel die sterk lijkt op de macaronipinguïn (E. chrysolophus), maar die is gemiddeld iets kleiner en heeft een minder forse snavel. Schlegels pinguïn heeft ook een wit of lichtgrijs "gezicht" en de gele kuif begint op het voorhoofd. De snavel is oranje tot oranjebruin en de poten zijn roze.[3]
Ze broeden op Macquarie-eiland en ze verblijven, net als andere pinguïns, buiten de broedtijd in open zee rondom dit eiland maar ook bij de nabij gelegen Bishop- en Clerkeilanden (waar ook kleine broedkolonies zijn aangetroffen).
De grootte van de populatie is in 2015 geschat op 1,5 miljoen volwassen vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.[1]