In dit artikel zullen we Michael Albasini en de impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven grondig onderzoeken. Michael Albasini is het onderwerp geweest van debat en belangstelling in verschillende vakgebieden, van psychologie tot economie, en de invloed ervan strekt zich uit over verschillende tijden en culturen. Op deze pagina's zullen we de verschillende facetten van Michael Albasini onderzoeken en hoe het onze wereld heeft gevormd op manieren die vaak onopgemerkt blijven. Van zijn rol in de besluitvorming tot zijn invloed op de samenleving is Michael Albasini een onderwerp gebleken dat van groot belang is voor zowel onderzoekers als nieuwsgierigen. Dus bereid je voor om jezelf onder te dompelen in de fascinerende wereld van Michael Albasini en de vele facetten ervan te ontdekken.
Michael Albasini | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 20 december 1980 | |||
Geboorteplaats | Mendrisio, Zwitserland | |||
Lengte | 172 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | gestopt | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Heuvels, eendagswedstrijden | |||
Ploegen | ||||
2001 2003–2004 2005–2008 2009–2011 2012–2017 2018–2020 |
→Fassa Bortolo (stagiair) Phonak Liquigas HTC-Columbia Orica Mitchelton-Scott | |||
Beste prestaties | ||||
Amstel Gold Race | 3e (2017) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 2e (2016) | |||
Ronde van Lombardije | 6e (2014) | |||
WK op de weg | 7e (2017) | |||
Overige | ||||
Zeges: | ||||
Ronde van Catalonië | 2012 | |||
|
Michael Albasini (Mendrisio, 20 december 1980) is een voormalig Zwitsers wielrenner.
Albasini reed in 2001 als stagiair voor Fassa Bortolo, maar ondanks een vierde plaats in de Ster Elektrotoer kon hij de ploeg niet overtuigen en hij kreeg geen profcontract aangeboden. Dat kreeg hij wel in 2003, bij Phonak. Hier reed hij twee jaar lang vrij anoniem rond, met een vijfde plaats in het Kampioenschap van Zürich in 2004 als beste resultaat.
Vanaf 2005 reed Albasini bij Liquigas waar hij vaak werd uitgespeeld als knecht van Mario Cipollini, Danilo Di Luca en Stefano Garzelli. Hij boekte zijn eerste zege als professional in een etappe in de Ronde van Zwitserland van dat jaar, toen hij de snelste was van een kopgroep. Albasini won ook nog ritten in de Ronde van Luxemburg en de Omloop van de Sarthe.
Sinds 2012 rijdt Albasini voor Orica GreenEDGE. In dat jaar won hij onder andere het eindklassement van de Ronde van Catalonië. Hij nam ook deel aan de Olympische Spelen in Londen: in de individuele tijdrit eindigde hij als dertigste en in de wegrit als 96e. Hij was ook geselecteerd voor de Olympische Spelen van 2008 maar hij kon niet deelnemen omdat hij een sleutelbeen brak tijdens een training enkele dagen voor de olympische wegrace.[1]
In 2016 nam Albasini deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit.
|
|
Jaar | Parijs-Nice | Ronde van Catalonië | Ronde van het Baskenland | Ronde van Romandië | Ronde van Zwitserland | BinckBank Tour |
---|---|---|---|---|---|---|
2003 | ||||||
2004 | ||||||
2005 | 115e | 84e (1) ![]() |
||||
2006 | opgave | 84e | 52e ![]() |
|||
2007 | 87e | 44e | ||||
2008 | 22e | 89e | 32e | 12e | ||
2009 | 11e | opgave (1) | 11e (1) | |||
2010 | 73e | 65e | ||||
2011 | 127e ![]() |
39e | ||||
2012 | 37e | ![]() |
87e | opgave (1) | ||
2013 | 52e (1) | 70e | 26e | 41e | ||
2014 | 123e | 53e | 79e (3) | 80e | ||
2015 | 55e | 59e (2) | 37e | |||
2016 | 102e | 49e | 60e (1) ![]() |
71e | ||
2017 | 84e | 107e (1) | 75e (1) | 67e | ||
2018 | opgave | 84e | 83e | |||
2019 | opgave | opgave | 78e | 67e | 58e | |
2020 |