In de wereld van vandaag is Waalse Pijl 2009 een onderwerp geworden van groot belang en belang voor een breed spectrum van individuen en gemeenschappen. Of het nu komt door de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving, de impact ervan op het dagelijks leven van mensen, of de betekenis ervan op mondiaal vlak, var1 heeft grote belangstelling en debat gewekt onder experts, wetenschappers en de bevolking in het algemeen. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies en aspecten met betrekking tot Waalse Pijl 2009 grondig onderzoeken, om relevante informatie en diepgaande analyses over dit belangrijke onderwerp te bieden.
![]() | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
73e editie | |||||||
![]() | |||||||
Christophe Moreau en Fumiyuki Beppu in de vroege ontsnapping.
| |||||||
Datum | 22 april 2009 | ||||||
Startplaats | Charleroi | ||||||
Finishplaats | Hoei | ||||||
Totale afstand | 195,5 km | ||||||
Gem. snelheid | 41,559 km/h | ||||||
Deelnemers | 200 | ||||||
Eindklassementen | |||||||
Eerste | ![]() | ||||||
Tweede | ![]() | ||||||
Derde | ![]() | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
De 73e editie van de Waalse Pijl werd op woensdag 22 april 2009 verreden. Deze editie stond vermeld op de historische kalender van de UCI.
Om half twaalf 's ochtends werden tweehonderd renners van start geschoten.[1] Enkele uren later kwam de Italiaan Davide Rebellin als winnaar over de streep.
Het parcours is al jaren min of meer hetzelfde. Na het vertrek in Charleroi wordt richting het oosten gereden. Via Sambreville en Éghezée rijdt het peloton naar Hoei, waar het de eerste keer de Muur van Hoei over moet. Vanaf dan, na 67 kilometer koers, worden er twee lussen gereden. De eerste lus van 29,5 kilometer telt één beklimming, de Côte d'Ereffe, waarna na 96,5 kilometer voor de tweede keer de Muur van Hoei beklommen dient te worden. De laatste lus, 99 kilometer lang, voert het peloton onder andere langs Strée, Pont-de-Bonne, Haltinne, Thon, Sdayn, Andenne en Ben Ahin voordat het weer naar Hoei gaat om daar te finishen op de Muur. Onderweg worden de Côte de Peu d'Eau, Côte de Haut-Bois, Côte de Thon, Côte de Bonneville, Côte de Bohissau, Côte de Bousalle en de Côte de Ahin beklommen.[1][2]
Van alle tweehonderd deelnemers hebben alleen favorieten Kim Kirchen (2008), Davide Rebellin (2004, 2007) en Alejandro Valverde (2006) de Waalse Pijl al gewonnen. Verder zijn ook Damiano Cunego, Philippe Gilbert, Cadel Evans, Andy Schleck en Samuel Sánchez favoriet voor de zege.[3]
Belangrijke afwezigen door blessureleed zijn de Nederlander Robert Gesink[4] en de Luxemburger Fränk Schleck[5].
In totaal nemen 25 ploegen van acht renners deel aan deze editie van de Waalse Pijl. Onder hen zijn 17 UCI ProTourploegen (alle uitgezonderd Fuji-Servetto) en 8 UCI Europe Tourploegen.
De ontsnapping van de dag bestond uit Fransman Christophe Moreau en Japanner Fumiyuki Beppu. Moreau wist Beppu te lossen maar op 24 kilometer van de streep moest werd ook hij ingehaald door het peloton. Hierop volgorde een serie met demarrages die allemaal werden ingerekend en aan de voet van de Muur van Hoei was het peloton weer compleet. David Le Lay was de eerste die op de slotklim demarreerde, maar hij werd ingelopen door de groep met favorieten die werd aangevoerd door Cadel Evans. Vlak voor het einde sprong Davide Rebellin uit het wiel van Evans en sprintte naar zijn derde overwinning in de Waalse Pijl. Andy Schleck was de enige die Rebellin kon volgen en werd tweede.[6][7]
Waalse Pijl 2009 (195.5 km) | |||
Plaats | Naam | Ploeg | Tijd |
---|---|---|---|
![]() |
![]() |
Serramenti PVC | 4u42'15" |
2 | ![]() |
Team Saxo Bank | +00' 02" |
3 | ![]() |
Lampre-N.G.C. | +00' 07" |
4 | ![]() |
Euskaltel-Euskadi | z.t. |
5 | ![]() |
Silence-Lotto | z.t. |
6 | ![]() |
Team High Road-Columbia | z.t. |
7 | ![]() |
Caisse d'Epargne | +00' 11" |
8 | ![]() |
Cervélo TestTeam | z.t. |
9 | ![]() |
Team High Road-Columbia | z.t. |
10 | ![]() |
Ag2r-La Mondiale | +00' 15" |
14 | ![]() |
Topsport Vlaanderen-M. | +00' 21" |
36 | ![]() |
Vacansoleil | +00' 51" |
|
|