Tegenwoordig is Francesco Chicchi een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving oproept. Lange tijd is Francesco Chicchi het voorwerp van studie en analyse geweest, waardoor verschillende perspectieven en meningen over de kwestie ontstonden. In dit artikel gaan we dieper in op het onderwerp Francesco Chicchi, waarbij we de meest relevante aspecten ervan bespreken en er een brede en verrijkende visie op bieden. Francesco Chicchi is een onderwerp dat een aanzienlijke impact heeft op de levens van mensen, en daarom is het essentieel om het vanuit verschillende invalshoeken te benaderen om het in zijn geheel te begrijpen. Langs deze lijnen zullen we de verschillende facetten van Francesco Chicchi verkennen, in een poging een objectieve en volledige visie te bieden die uitnodigt tot reflectie en analyse van de kant van onze lezers.
Francesco Chicchi | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 27 november 1980 | |||
Geboorteplaats | Camaiore, Italië | |||
Lengte | 176 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | gestopt | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Sprinter | |||
Ploegen | ||||
2003–2005 2006 2007–2010 2011–2012 2013 2014 2015–2016 |
Fassa Bortolo Quick Step-Innergetic Liquigas Quick Step Vini Fantini-Selle Italia Neri Sottoli Androni Giocattoli-Sidermec | |||
Officiële website | ||||
|
Francesco Chicchi (Camaiore, 27 november 1980) is een voormalig Italiaans wielrenner. In 2002 werd hij wereldkampioen bij de beloften.
Na zijn winst op het wereldkampioenschap in 2002 tekende hij een contract bij het Italiaanse Fassa Bortolo, waar hij drie seizoenen zou blijven. In deze periode sprintte hij zich enkele keren in de top tien, maar buiten een overwinning in een ploegentijdrit in de Internationale Wielerweek in 2005 kon Chicchi niets op zijn palmares bijschrijven. Na drie jaar in Italiaanse dienst trok Chicchi naar het Belgische Quick Step-Innergetic, waar ook wereldkampioen Tom Boonen reed. In dat seizoen wist Chicchi driemaal te winnen: één etappe in zowel de Driedaagse van West-Vlaanderen, de Vierdaagse van Duinkerke en de Ronde van Groot-Brittannië. Ondanks deze resultaten vertrok hij aan het eind van het seizoen om terug te keren naar een Italiaanse ploeg: Liquigas.
In zijn eerste seizoen bij Liquigas behaalde hij enkele overwinningen en werd hij tweede in de Franse semi-klassieker Parijs-Tours. In de drie volgende seizoenen wist de Italiaans telkens minimaal twee overwinningen te behalen, waaronder drie etappes in World Tourwedstrijden. Bij zijn terugkeer naar Quick Step in 2011 wist hij niet te winnen, maar nam hij wel voor het eerst in zijn carrière deel aan de Ronde van Italië. Echter, in de veertiende etappe, met aankomst op de Monte Zoncolan, haalde hij de eindstreep niet en moest zo de koers verlaten. In 2012, nog steeds in Belgische dienst, won hij onder meer de Vlaamse eendagskoersen Nokere Koerse en Handzame Classic.
In 2013 deed Chicchi een stap terug en tekende een contract bij Vini Fantini-Selle Italia. Na twee seizoenen en zeven overwinningen nam hij afscheid van deze ploeg en vertrok naar Androni Giocattoli. In zijn eerste seizoen in dienst van de ploeg van Gianni Savio wist hij tweemaal te winnen: zowel in de Internationale Wielerweek als de Ronde van Venezuela wist hij een etappe op zijn naam te schrijven. In juni 2016 kwam hier nog een etappe in de Boucles de la Mayenne bij.
|
|