In de moderne wereld is I due Foscari een onderwerp van algemeen belang geworden vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Van zijn invloed op de economie tot zijn relevantie in technologie en cultuur: I due Foscari vertegenwoordigt een keerpunt in onze manier om de wereld te begrijpen. Het belang ervan heeft geografische barrières overstegen en heeft geleid tot een mondiaal debat over de betekenis en gevolgen ervan. In dit artikel zullen we de vele facetten van I due Foscari en zijn rol in de huidige samenleving onderzoeken, waarbij we de effecten en de toekomst ervan analyseren in een veranderende en dynamische context.
I due Foscari (De twee Foscari’s) is een opera in drie bedrijven van Giuseppe Verdi op een Italiaans libretto van Francesco Maria Piave, gebaseerd op een historisch toneelstuk The Two Foscari van Lord Byron. De première vond plaats in het Teatro Argentina in Rome op 3 november 1844.
De leden van de senaat en de Raad van Tien vergaderen in het paleis van de doge. Jacopo, de zoon van de doge, Francesco Foscari, wordt beschuldigd van moord. Zijn vrouw Lucrezia pleit voor zijn onschuld, maar wordt niet geloofd en de senaat bekrachtigt het vonnis. De doge is diepbedroefd maar niet in staat in te grijpen.
Jacopo ontwaakt in de armen van Lucrezia in de gevangenis. Zijn vader komt in zijn officiële functie van doge het vonnis aan zijn zoon mededelen, waarbij Loredano, zijn tegenstander, die de Raad van Tien tegen hem en zijn zoon heeft opgezet, triomfantelijk toekijkt.
In de raadskamer van het paleis wordt het (doods)vonnis nogmaals bevestigd door de Raad.
De oude doge treurt om zijn zoon. hij ontvangt een brief waarin de werkelijke moordenaar zijn daad bekent, maar het is al te laat. Het vonnis is voltrokken. Loredano en zijn medestanders overreden de doge zijn functie neer te leggen. Hij sterft aan een gebroken hart.
Jaar | Rolverdeling (Francesco Foscari, Jacobo Foscari, Lucrezia, Loredano) |
Dirigent, operagezelschap en orkest |
Label |
---|---|---|---|
1951 | Giangiacomo Guelfi, Carlo Bergonzi, Maria Vitale, Pasquale Lombardo |
Carlo Maria Giulini, RAI koor en orkest |
Warner Fonit Cat: 8573-83515-2 |
1977 | Piero Cappuccilli, José Carreras, Katia Ricciarelli, Samuel Ramey |
Lamberto Gardelli, ORF Symphony Orchestra en koor |
Philips Cat: 475-8697 |
2000 | Leo Nucci, Vincenzo La Scola, Alexandrina Pendatchanska, Danilo Rigosa |
Nello Santi, Teatro San Carlo Koor en orkest |
DVD (live performance): TDK Cat: |