Tenor (zangstem)

In de wereld van Tenor (zangstem) zijn er eindeloos veel interessante en relevante aspecten die het verdienen om onderzocht te worden. Vanaf het begin tot aan de laatste innovaties heeft Tenor (zangstem) de nieuwsgierigheid en interesse van velen gewekt en is het een onvermijdelijk gespreksonderwerp op verschillende gebieden geworden. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn historische relevantie of zijn invloed op de populaire cultuur is, Tenor (zangstem) blijft een onderwerp van voortdurend debat en reflectie. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten van Tenor (zangstem) en het belang ervan in de huidige context analyseren.

Sopraan, C4 - C6
Mezzosopraan, A3 - A5
Alt en Contratenor, F3 - F5
Tenor, C3 - C5
Bariton, A2 - A4
Bas, E2 - E4

Een tenor (uit het Latijn, van tenere 'vasthouden', hij die de melodie voert) is een hoge mannelijke zangstem in de muziek, en eveneens de derde stem in de vierstemmige muzikale harmonieleer. Tevens is 'tenor' de aanduiding van een zanger met een tenorstem.

Vocaal

De typische betekenis van vasthouden is afkomstig uit de middeleeuwse Ars Nova, waar alle overige stemmen in de polyfonie dienden te consoneren met de tenor, terwijl zij onderling vrijelijk mochten dissoneren. De tenor zong de cantus firmus en hield deze melodie "vast", terwijl de andere stemmen contrapuntisch die melodie omspeelden (melodie en tegenmelodie).

De deelbereiken van de tenor, naar typische dramaturgische benutting in de opera, zijn onder andere:

  • Tenor buffo voor een komische rol (ook wel trial genoemd, naar de 18e-eeuwse Franse operazanger Antoine Trial)
  • Tenore di forza (letterlijk: 'kracht-tenor') of heldentenor, bijvoorbeeld de rol van Siegfried in Der Ring des Nibelungen van Richard Wagner
  • Tenore lirico, lyrische tenor, bijvoorbeeld Belmonte in Die Entführung aus dem Serail van Wolfgang Amadeus Mozart
  • Tenore spinto, bijvoorbeeld Cavaradossi in Tosca van Giacomo Puccini

Bekende tenoren zijn of waren: Enrico Caruso, Jussi Björling, Giuseppe di Stefano, Franco Corelli, Carlo Bergonzi, Mario del Monaco. Verder Luciano Pavarotti, José Carreras en Plácido Domingo (samen lang bekend als de drie tenoren), Andrea Bocelli, Mario Lanza, Elvis Presley, Beniamino Gigli, Wolfgang Windgassen, Lauritz Melchior, Jonas Kaufmann, David Miller, Pavol Breslik.

Instrumentaal

Tenor duidt ook vaak een variant van een muziekinstrument aan met een vergelijkbaar tonaal bereik, bijvoorbeeld: tenorsaxofoon en tenorblokfluit.

Zie ook