Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978

In dit artikel zal het onderwerp Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978 op een gedetailleerde en uitputtende manier worden behandeld, met als doel de lezer een volledige en begrijpelijke visie op dit aspect te geven. De oorsprong ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd, de implicaties ervan in de samenleving en de relevantie ervan vandaag de dag zullen worden onderzocht. Op dezelfde manier zullen verschillende standpunten worden geanalyseerd en zullen relevante gegevens en statistieken worden gepresenteerd om de gepresenteerde argumenten te ondersteunen. Met deze analyse willen we een verrijkend perspectief bieden dat uitnodigt tot reflectie en debat.

Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978
Automotodrom Grobnik
Land Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Datum 17 september 1978
Organisator FIM
350 cc
Poleposition Vlag van Australië Gregg Hansford
Snelste ronde Vlag van Australië Gregg Hansford
Eerste Vlag van Australië Gregg Hansford
Tweede Vlag van Italië Gianfranco Bonera
Derde Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
250 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Australië Gregg Hansford
Tweede Vlag van Duitsland Toni Mang
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
125 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Thierry Espié
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Patrick Plisson
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Zwitserland Hans Müller
Derde Vlag van Italië Pierluigi Conforti
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Frankrijk Patrick Plisson

De Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978 was de dertiende en afsluitende race van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1978. De race werd verreden op 17 september 1978 op het Automotodrom Grobnik, in Rijeka.

Algemeen

Ondanks het feit dat dit de laatste Grand Prix van het seizoen was, werd de 350cc-wereldtitel hier pas beslist. Kork Ballington had gehoopt wereldkampioen te worden in Tsjecho-Slowakije, want toen gingen er nog geruchten dat de Joegoslavische Grand Prix niet door zou gaan. Het nieuwe circuit was nog niet klaar, maar dat werd met behulp van het leger en vele vrijwilligers opgelost. Rijden op het oude circuit van Opatija was uitgesloten omdat het veel te gevaarlijk was. Men had verwacht hinder te hebben van de tegelijk geplande Formule 750 race in Mosport Park (USA), maar daar gingen maar weinig coureurs naartoe. Kenny Roberts, de nieuwe wereldkampioen 500 cc, ging wel naar Amerika. In Joegoslavië reed de 500cc-klasse niet en in de 250cc-klasse was hij kansloos voor de titel.

350 cc

Toen de 350cc-race van start ging was Kork Ballington net wereldkampioen 250 cc geworden. Zijn Kawasaki KR 350 ging kort na de start op één cilinder lopen. Daardoor kon hij wat eerder beginnen met het feest in het rennerskwartier. Gregg Hansford won de 350cc-race terwijl achter hem een leuke strijd om de tweede plaats ontstond. Tot halverwege de wedstrijd ging dat gevecht tussen Jon Ekerold, Gianfranco Bonera, Patrick Fernandez, Toni Mang, Tom Herron en Vic Soussan. Uiteindelijk werd Bonera tweede en Fernandez derde.

Uitslag 350 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Australië Gregg Hansford Kawasaki 58' 21" 2 15
2 Vlag van Italië Gianfranco Bonera Yamaha +7" 3 12
3 Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez Yamaha +21" 2 10
4 Vlag van Australië Vic Soussan Yamaha +24" 5 8
5 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold Yamaha +31" 8 6
6 Vlag van Duitsland Toni Mang Kawasaki 5
7 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha 4
8 Vlag van Italië Vanes Francini Yamaha 3
9 Vlag van Italië Giovanni Pelletier Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Zwitserland Roland Freymond Yamaha +1 ronde 1
11 Vlag van Italië Mario Lega Morbidelli +1 ronde
12 Vlag van Italië Gianni Rolando Yamaha +1 ronde
13 Vlag van Italië Franco Marcheggiani Yamaha +1 ronde
14 Vlag van Japan Yoshimasa Matsumoto Yamaha +1 ronde
15 Vlag van Zweden Peter Sjöström Yamaha +2 ronden
DNF Vlag van Italië Adelio Faccioli Yamaha
DNF Vlag van Zweden Leif Gustafsson Yamaha
DNF Vlag van Italië Pierluigi Conforti Yamaha
DNF Vlag van Italië Raffaeile Pasqual Yamaha
DNF Vlag van Duitsland Bernd Tüngethal Yamaha
DNF Vlag van Italië Pietro Bonera Yamaha val
DNF Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha
DNF Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington Kawasaki zuiger
DNF Vlag van Italië Paolo Pileri Morbidelli versnellingsbak

250 cc

Kork Ballington was al bijna zeker van de wereldtitel, maar Gregg Hansford had een achterstand van 13 punten en kon dus theoretisch ook nog 250cc-kampioen worden. Ballington startte het snelste in Rijeka, terwijl Hansford weer een minder goede start had. Na zes ronden bereikte hij Ballington, die hem rustig kon laten doorgaan. Ook Toni Mang finishte voor Kork Ballington, die aan zijn derde plaats ruim voldoende had om wereldkampioen te worden.

Uitslag 250 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Australië Gregg Hansford Kawasaki 49' 28" 98 15
2 Vlag van Duitsland Toni Mang Kawasaki +4" 00 12
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington Kawasaki +4" 31 10
4 Vlag van Italië Paolo Pileri Morbidelli +13" 91 8
5 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold Yamaha +31" 68 6
6 Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez Yamaha 5
7 Vlag van Italië Mario Lega Morbidelli 4
8 Vlag van Finland Pentti Korhonen Yamaha 3
9 Vlag van Zwitserland Roland Freymond Yamaha 2
10 Vlag van Finland Eero Hyvärinen Yamaha 1
11 Vlag van Zwitserland Hans Müller Yamaha
12 Vlag van Italië Giovanni Pelletier Yamaha
13 Vlag van Italië Vanes Francini Yamaha
14 Vlag van Duitsland Bernd Tüngethal Yamaha
15 Vlag van Italië Franco Marcheggiani Yamaha
16 Vlag van Italië Giorgio Avveduti Yamaha
17 Vlag van België René Delaby Yamaha
18 Vlag van België Olivier Liégeois Yamaha
19 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Marijan Kosic Yamaha
20 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Vuk Tomanovic Yamaha
DNF Vlag van Italië Maurizio Musco Yamaha
DNF Vlag van België Yves de Kimpe Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Hervé Moineau Yamaha
DNF Vlag van Zweden Per-Edvard Carlsson Yamaha
DNF Vlag van Zweden Leif Gustafsson Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Thierry Espié Yamaha
DNF Vlag van Australië Vic Soussan Yamaha
DNF Vlag van Italië Adelio Faccioli Yamaha
DNF Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha

125 cc

Ángel Nieto reed in de 125cc-race al binnen een ronde 100 meter weg van Hans Müller. Grote concurrenten zoals Thierry Espié (gat in de zuiger van zijn Motobécane) en Eugenio Lazzarini (hangende vlotter in zijn Morbidelli) viel al vroeg in de race uit. Müller eindigde achter Nieto als tweede, slechts 0,3 seconden voor Pierluigi Conforti (MBA), die zich eerst had moeten losmaken uit een groep met Harald Bartol (Morbidelli), Maurizio Massimiani (Morbidelli) en Jean-Louis Guignabodet (Bender).

Uitslag 125 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto Minarelli 44' 31" 3 15
2 Vlag van Zwitserland Hans Müller Morbidelli +12" 8 12
3 Vlag van Italië Pierluigi Conforti MBA +13" 1 10
4 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Morbidelli +25" 6 8
5 Vlag van Italië Maurizio Massimiani Morbidelli +43" 4 6
6 Vlag van Frankrijk Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +43" 7 5
7 Vlag van Finland Matti Kinnunen Morbidelli +47" 8 4
8 Vlag van Zweden Per-Edvard Carlsson Morbidelli +58" 4 3
9 Vlag van Frankrijk Patrick Plisson Morbidelli +59" 7 2
10 Vlag van Frankrijk Thierry Noblesse Morbidelli +1' 06" 4 1
11 Vlag van Monaco Patrick Hérouard Morbidelli
12 Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger Morbidelli
13 Vlag van Zwitserland Rolf Blatter Morbidelli
14 Vlag van Italië Claudio Lusuardi Morbidelli +1 ronde
15 Vlag van Nederland Henk van Kessel Condor +1 ronde
16 Vlag van Italië Enrico Cereda Morbidelli +1 ronde
17 Vlag van Italië Maurizio Musco Morbidelli +1 ronde
18 Vlag van Nederland Theo Timmer Morbidelli +1 ronde
19 Vlag van Italië Luigi Rinaudo Morbidelli +1 ronde
20 Vlag van Duitsland Hagen Klein Morbidelli +2 ronden
21 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Boris Bajc Morbidelli +2 ronden
DNF Vlag van Frankrijk Thierry Espié Motobécane zuiger
DNF Vlag van Italië Eugenio Lazzarini MBA carburateur
DNF Vlag van Italië Italo Zerbini Morbidelli val
DNF Vlag van Italië Aldo Pero MBA
DNF Vlag van Zwitserland Alain Pellet Morbidelli val
DNF Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel Morbidelli
DNF Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Alojs Pavlić Morbidelli
DNF Vlag van Oostenrijk August Auinger Morbidelli

50 cc

Ricardo Tormo (Bultaco) won de 50cc-race met 14 seconden voorsprong op Eugenio Lazzarini (Van Veen-Kreidler). Stefan Dörflinger (Van Veen-Kreidler) stevende op de derde plaats af tot zijn krukas brak. Het gevecht om de derde plaats tussen Patrick Plisson (ABF) en Rolf Blatter (Kreidler) werd door Plisson gewonnen.

Uitslag 50 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo Bultaco 38' 15" 02 15
2 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler +14" 58 12
3 Vlag van Frankrijk Patrick Plisson ABF +1' 24" 47 10
4 Vlag van Zwitserland Rolf Blatter Kreidler 8
5 Vlag van Duitsland Ingo Emmerich Kreidler 6
6 Vlag van Duitsland Hagen Klein Kreidler 5
7 Vlag van Duitsland Wolfgang Müller Kreidler 4
8 Vlag van Italië Enrico Cereda DRS +1 ronde 3
9 Vlag van Duitsland Reiner Scheidhauer Kreidler +1 ronde 2
10 Vlag van Italië Aldo Pero Kreidler +1 ronde 1
11 Vlag van Nederland Peter Looijesteijn Kreidler +1 ronde
12 Vlag van Nederland Henk van Kessel Sparta +1 ronde
13 Vlag van Frankrijk Bruno di Carlo Kreidler +1 ronde
14 Vlag van België Chris Baert Kreidler +1 ronde
15 Vlag van Italië Sergio Zattoni Kreidler +1 ronde
16 Vlag van Italië Ezui Mischiatti TGM +2 ronden
17 Vlag van Oostenrijk Otto Machinek Kreidler +2 ronden
DNF Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler krukas
DNF Vlag van Italië Luigi Rinaudo Tomos
DNF Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler
DNF Vlag van Duitsland Günter Schirnhofer Kreidler
DNF Vlag van Italië Claudio Lusuardi Bultaco
DNF Vlag van Nederland Theo Timmer Kreidler
DNF Vlag van Duitsland Kasimir Rapcynski Kreidler
DNF Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Zoran Krstić Kreidler
DNF Vlag van Duitsland Wolfgang Glawaty Kreidler val
DNF Vlag van Italië Giorgio Paci ABF val
DNF Vlag van Frankrijk Jacques Hutteau Tomos
DNF Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel Kreidler
DNF Vlag van Frankrijk Benjamin Laurent Kreidler
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1978 		FIM wereldkampioenschap wegrace
30e seizoen (1978) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Venezuela 1979
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1977 		Grand Prix-wegrace van Joegoslavië Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1979