In dit artikel wordt Catamaran vanuit verschillende perspectieven benaderd met als doel om ons te verdiepen in het belang en de relevantie ervan vandaag de dag. Tijdens de lezing zullen de belangrijkste aspecten met betrekking tot Catamaran worden geanalyseerd, van de oorsprong en evolutie tot de impact ervan op de huidige samenleving. Verschillende gezichtspunten en meningen van experts over dit onderwerp zullen worden onderzocht, om een alomvattende en verrijkende visie op Catamaran te bieden. Op dezelfde manier zullen concrete voorbeelden en casestudies worden gepresenteerd die de lezer in staat zullen stellen de relevantie en toepassing van Catamaran in het dagelijks leven beter te begrijpen. Dit artikel probeert een globale en volledige visie te geven op Catamaran, met als doel bij te dragen aan de kennis en het begrip van dit brede en belangrijke onderwerp.
Een catamaran is een vaartuig met twee drijvende delen (de rompen), die boven de waterlijn parallel aan elkaar gemonteerd zijn. Door deze constructie heeft een catamaran een grote aanvangsstabiliteit, terwijl hij een lage weerstand heeft, hetgeen resulteert in een grotere snelheid dan bij gewone vaartuigen. Het woord "catamaran" komt uit het Tamil: "kattumaram" dat "bij elkaar gebonden bomen" betekent. Al rond 1660 deed William Petty proeven met een catamaran.
Als zeilschip is de catamaran populair, maar tegenwoordig worden ook snelle veerboten op deze wijze gebouwd. Vooral de hogesnelheidsferry Stena Discovery van de Stena Line, een uit aluminium vervaardigde catamaran die tussen 1997 en 2007 de High-speed Sea Service (HSS)-passagiersdienst tussen Hoek van Holland en Harwich onderhield, heeft dit type in Nederland bekendgemaakt.
Tussen Harlingen en Terschelling/Vlieland varen in de veerdienst ook catamarans met een snelheid van circa 60 kilometer per uur. Hierdoor duurt de overtocht van 37 km maar 45 minuten in plaats van twee uur.
Bij zeilcatamarans heeft die grote aanvangsstabiliteit ook een keerzijde. Waar de ballast van de kiel doeltreffender wordt naarmate de hellingshoek groter wordt, wordt de ballast in de rompen van de catamaran juist minder doeltreffend bij een grotere hellingshoek. Hierdoor krijgt een catamaran naarmate hij sterker helt minder oprichtend vermogen. Doordat de neerwaartse trekkracht van het tuig wel sterker wordt naarmate de boot sterker helt, heeft iedere zeilcatamaran een punt waarop hij geen richtend vermogen heeft; hij verliest dus eigenlijk zijn evenwicht op een romp; daarvoorbij slaat de boot om.
Bij een catamaran die omgeslagen is, is het oprichtend vermogen zelfs negatief: als de ene romp eenmaal over de andere heen getild is kan de boot door het gewicht van de bovenste romp en de wind in de trampoline ondersteboven worden geduwd. Dit wordt ook wel (door)kenteren genoemd. Het grootzeil, dat vlak op het water ligt, vertraagt echter de kans om verder door te kenteren. Bovendien wordt er, ter voorkoming van kenteren, bij de moderne (sport)catamarans voor gezorgd dat de mast waterdicht is. Het drijvend vermogen van de mast voorkomt dus mede dat de boot doorkentert.
Bekende open sport/race-zeilcatamarans zijn:
Grotere catamarans bestaan in drie types: