Arata Isozaki
In dit artikel gaan we het onderwerp Arata Isozaki vanuit verschillende perspectieven analyseren, met als doel licht te werpen op de implicaties en het belang ervan in verschillende contexten. Arata Isozaki is een onderwerp dat de afgelopen jaren grote belangstelling heeft gewekt vanwege de relevantie ervan op het gebied van _var2. In het hele artikel zullen we de verschillende facetten van Arata Isozaki onderzoeken, van de oorsprong tot de mogelijke gevolgen in de toekomst. Daarnaast zullen we de invloed van Arata Isozaki in de huidige samenleving en zijn rol in de evolutie van _var3 onderzoeken. Via een multidisciplinaire aanpak streven we ernaar een alomvattend en alomvattend beeld van Arata Isozaki te bieden, om zo een geïnformeerd en verrijkend debat over dit onderwerp te bevorderen.
| Arata Isozaki | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Isozaki in 2001
| ||||
| Persoonsinformatie | ||||
| Nationaliteit | Japans | |||
| Geboortedatum | 23 juli 1931 | |||
| Geboorteplaats | Oita | |||
| Overlijdensdatum | 28 december 2022 | |||
| Overlijdensplaats | Okinawa | |||
| Beroep | Architect, stedenbouwkundige, architectuurtheoreticus | |||
| Website | Officiële website | |||
| Werken | ||||
| Prijzen | Pritzker Prize | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Arata Isozaki (磯崎 新, Isozaki Arata; Oita, 23 juli 1931 – Okinawa, 28 december 2022)[1][2] was een Japanse architect, stedenbouwkundige, en architectuurtheoreticus.[3] Hij won de RIBA Gold Medal in 1986 en de Pritzker Prize in 2019.[4]
Geschiedenis
Isozaki werd op 23 juli 1931 geboren in de Japanse plaats Oita. Na het voltooien van het voortgezet onderwijs daar ging hij naar de Universiteit van Tokio om daar architectuur te studeren.[5] Hij werkte een tijd bij Kenzo Tange, om vervolgens in 1963 zijn eigen bureau op te richten.[5]
Isozaki overleed op 28 december 2022 op 91-jarige leeftijd.[6]
Gebouwen (selectie)
.jpg)
- Ōita Prefectural Library (1962-1966) in Ōita, Japan[7]
- Kitakyushu Municipal Museum of Art (1972-1974) in Fukuoka, Japan[7]
- Kitakyushu Central Library (1973-1974) in Fukuoka, Japan[7]
- Museum of Modern Art, Gunma (1974) in Takasaki, Japan[8]
- Museum of Contemporary Art (MOCA) (1981-1986) in Los Angeles, Verenigde Staten[8]
- Sporthal Palau Sant Jordi voor de Olympische Zomerspelen van 1992 (1983-1990) in Barcelona, Spanje[7]
- Ochanomizu Square Building - Casals Hall (1984-1987) in Tokio, Japan[7]
- Interieur van de nachtclub Palladium (1985) in New York[9]
- Art Tower Mito, Mito (1986-1990) in Ibaraki, Japan[7]
- Team Disney Orlando (1987-1990) in Orlando, Verenigde Staten[7]
- Bond University, bibliotheek, kantoorgebouw, Faculteit Geesteswetenschappen (1987-1989) in de Gold Coast, Australië[7]
- KitaKyushu International Conference Center (1987-1990) in Fukuoka, Japan[7]
- Palafolls Sports Complex Pavilion (1987-1996) in Barcelona, Spanje[bron?]
- Centre of Japanese Art and Technology (1990-1994) in Krakau, Polen[7]
- Nagi Museum Of Contemporary Art (1991-1994) in Okayama, Japan[7]
- Kyoto Concert Hall (1991-1995) in Kyoto, Japan[7]
- Nara Centennial Hall (1992-1998) in Nara, Japan[7]
- Domus: La Casa del Hombre (1993-1995) in A Coruña, Spanje[7]
- Granship-Shizuoka Convention and Arts Center (1993-1998) in Shizuoka, Japan[7]
- COSI Columbus (1994-1999) in Columbus, Ohio, Verenigde Staten
- Shenzhen Cultural Center (1998-2007) in Shenzhen, China
- Inclusief Shenzhen Library en Shenzhen Concert Hall
- Nieuwe ingang van het CaixaForum Barcelona (1999-2002) in Barcelona, Spanje
- Isozaki Atea (1999-2009) in Bilbao, Spanje
- Torino Palasport Olimpico (2000-2006) in Turijn, Italië
- Museum van de Central Academy of Fine Arts in Beijing (2003-2008) in China
- New Concert Hall Building (2003-) in Thessaloniki, Griekenland, 2010
- Himalayas Center (2003-) in Shanghai, China
- Pavilion of Japanese Army in World War II, Jianchuan Museum Cluster (2004-2015) in Chengdu, China
- Diamond Island (2006-) in Ho Chi Minh City, Vietnam (gereed in 2012)
- Coliseum da Coruña in A Coruña, Spanje, 1991
- Weill Cornell Medical College in Qatar, Education City, in de buurt van Doha
- Qatar National Convention Center, geopend in 2011[10]
- New Town Library (2012) in Maranello, Italië (Arata Isozaki en Andrea Maffei)
- D38 Office (2012) in Barcelona, Spanje[11]
- Torre Isozaki, Torre Allianz of Il Dritto (2015) in Milaan, Italië (Arata Isozaki en Andrea Maffei)[12]
- Harbin Concert Hall (2015) in Harbin, China
Externe link
Referenties
- ↑ Beroemde Japanse architect Arata Isozaki overleden
- ↑ Veelbekroonde Japanse architect Arata Isozaki (91) overleden
- ↑ Qin, Amy, "The man who fused east and west: Arata Isozaki wins Pritzker Prize in architecture", Independent, 9 maart 2019. Gearchiveerd op 26 juni 2019. Geraadpleegd op 26 juni 2019.
- ↑ Arata Isozaki Named 2019 Pritzker Prize Laureate. ArchDaily. Gearchiveerd op 29 maart 2019. Geraadpleegd op 5 maart 2019.
- ↑ a b Spotlight: Arata Isozaki. ArchDaily. Gearchiveerd op 6 maart 2019. Geraadpleegd op 4 maart 2019.
- ↑ (es) Muere el arquitecto Arata Isozaki, autor del Palau Sant Jordi. La Vanguardia (29 december 2022).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o 2019 Pritzker Architecture Prize Media Kit. Pritzker Architecture Prize. The Hyatt Foundation (March 2019). Gearchiveerd op March 7, 2019. Geraadpleegd op March 6, 2019.
- ↑ a b AD Classics: Museum of Modern Art, Gunma / Arata Isozaki. ArchDaily. Gearchiveerd op 2 mei 2021.
- ↑ L. Munuera, Ivan. "An Organism of Hedonistic Pleasures: The Palladium." Log, 41. Fall 2017. Gearchiveerd op 16 april 2021.
- ↑ Qatar National Convention Centre by Arata Isozaki. Dezeen. Gearchiveerd op 3 april 2019. Geraadpleegd op 4 maart 2019.
- ↑ D38 Office / Arata Isozaki. ArchDaily. Gearchiveerd op 20 november 2021.
- ↑ ALLIANZ Tower / Arata Isozaki + Andrea Maffei. ArchDaily. Gearchiveerd op 5 april 2019. Geraadpleegd op 4 maart 2019.
Bronnen
- (en) Corkill, E.. "Arata Isozaki: Astonishing by design". Japan Times, 1 Juni 2008.
- (it) Maclaren, S.F., "Arata Isozaki e la fine dell’utopia", uit "Il senso della fine", Ágalma. Rivista di studi culturali e di estetica, 19, 2009: 61-75. ISSN 1723-0284.
- (en) Liddell, C.. "Arata Isozaki: Solaris". Metropolis, 23 Januari 2014.
· 
· 