Tegenwoordig is Alexis Korner een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de moderne samenleving. Naarmate de tijd vordert, zijn veel mensen geïnteresseerd in dit onderwerp en willen ze er dieper op ingaan. En dat is geen wonder, aangezien Alexis Korner de nieuwsgierigheid en belangstelling wekt van een breed scala aan mensen, van deskundigen op dit gebied tot mensen die eenvoudigweg op zoek zijn naar informatie. Daarom gaan we ons in dit artikel verdiepen in de opwindende wereld van Alexis Korner, waarbij we de verschillende facetten ervan onderzoeken en de impact ervan vandaag analyseren. Dit artikel zal ongetwijfeld als startpunt dienen voor degenen die meer willen weten over Alexis Korner en zich willen verdiepen in het fascinerende universum ervan.
Alexis Korner | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Alexis Andrew Nicholas Koerner | |||
Geboren | Parijs, 19 april 1928 | |||
Geboorteplaats | Parijs![]() | |||
Overleden | Londen, 1 januari 1984 | |||
Overlijdensplaats | Londen![]() | |||
Land | ![]() | |||
Werk | ||||
Genre(s) | blues | |||
Beroep | muzikant | |||
Instrument(en) | gitaar | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Alexis Korner, geboren als Alexis Andrew Nicholas Koerner (Parijs, 19 april 1928 - Londen, 1 januari 1984)[1][2][3][4][5], was een Britse bluesmuzikant.
Korner, die ook Duits sprak, groeide multicultureel op. Zijn vader was een Joodse Oostenrijkse cavalerie-officier, zijn moeder was Grieks. De familie woonde in Zwitserland, Frankrijk en Noord-Afrika. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vluchtte de familie met een van de laatste schepen naar het Verenigd Koninkrijk. Vanaf midden jaren 1940 trad Korner als amateur op bij Chris Barbers Jazzband, waar hij banjo speelde.
In 1947/1948 was hij als soldaat gestationeerd in Hamburg, waar hij terloops het platenarchief van de British Forces Network (BFN) verzorgde en muziekprogramma's presenteerde voor BFN. Gelijktijdig speelde hij live in jazzlokalen in Hamburg. Midden tot eind 1948 presenteerde hij het programma Jazz Studio bij NWDR, dat later wegens toeschouwersprotesten werd gestaakt. Het erbij betrekken van bop was niet naar de zin van enkele luisteraars.
Eind jaren 1940 speelde Korner als half-professionele muzikant in de jazzband van Chris Barber. Daarna keerde hij terug naar Londen, waar hij begin jaren 1950 optrad met diverse Londense skifflebands. In 1954 ontstonden eerste opnamen met Ken Colyer, in 1958 produceerde hij muziek met de skiffleband voor Tempo Records (Blues from the Roadhouse). Bij Chris Barber ontmoette hij de mondharmonicaspeler en bluesfan Cyril Davies.
In 1961 formeerde Korner met Cyril Davies de tot 1967 bestaande band Blues Incorporated. Daarin speelden en zongen bekende muzikanten als Brian Jones, Mick Jagger, Charlie Watts, Danny Thompson, Jack Bruce, Ginger Baker, Eric Burdon, Graham Bond en Dick Heckstall-Smith. Deze waren (of werden later) leden van bands die internationaal beroemd werden, zoals The Rolling Stones, Cream, The Animals, Manfred Mann's Earth Band en Colosseum. Blues Incorporated trad diverse keren op bij de BBC en was samen met de Cyril Davies All Stars[6] de eerste Europese bluesband, die elektrisch versterkte muziek speelde. In 1963 verliet Davies de band om zich meer toe te leggen op de blues, aangezien Korner een blazersensemble bij de band had gehaald en de muziek voor Davies te jazzy was geworden.
In 1967 formeerde Korner met Cliff Barton, Victor Brox[7], Gerry Conway, Marsha Hunt, Hughie Flint en Binky McKenzie de band Free At Last. Enkele maanden later trad Korner met Brox op in een duet, later met Robert Plant en pianist Steve Miller in een trio. In 1968 volgde een tournee door Scandinavië met de Deense zanger Peter Thorup en diens band Beefeaters.[8] Na zijn terugkeer in het Verenigd Koninkrijk formeerde Korner met zijn dochter Sappho, Thorup, Nick South, Ray Warleigh, Annette Brox, Per Frost en Colin Hodgkinson de band New Church, die in 1969 het concert van The Rolling Stones ter ere van de overleden Brian Jones in het Londense Hyde Park opende.
In 1970 formeerden Korner, Thorup, producent Mickie Frost en songwriter John Cameron de band CCS. Hier vloeide door blues geïnspireerde bigbandsound samen met rockmuziek. Met CCS kreeg Korner voor een korte periode erkenning bij een breder publiek. Zo werd een coverversie van Whole Lotta Love van Led Zeppelin een commercieel succes. In 1973 werd de band ontbonden en Korner en Thorup formeerden de band Snape, met Boz Burrell[9], Mel Collins[10] en Ian Wallace[11] (allen van King Crimson). De cd Live on Tour in Germany 1973 kwam eruit voort. In september 1970 was Alexis Korner presentator tijdens het Love & Peace-festival op Fehmarn.
Vanaf 1974 werkte Korner aan kortstondige projecten, naast een intensieve en langjarige samenwerking met Colin Hodgkinson als Alexis & Colin. Op zijn volgende soloalbums kreeg hij ondersteuning van talrijke muzikanten uit de rock- en jazzwereld. Bij Get Off My Cloud (1975) waren onder andere Peter Frampton, Nicky Hopkins en Steve Marriott betrokken. Op het feestalbum ter gelegenheid van zijn 50e verjaardag in 1978 verzamelde hij de blazers van Blues Incorporated, onder wie John Surman, Alan Skidmore, Art Themen en Chris Pyne.
In 1981 formeerde Korner de band Rocket 88[12]. Het gelijknamige album werd live in Duitsland geregistreerd met de mobiele opnamestudio van The Rolling Stones. Zijn laatste publieke optreden had Alexis Korner op 20 augustus 1983 in Eindhoven. In december 1983 ontstonden bij de BBC zijn laatste opnamen, die voorkomen op de anthologie Kornerstoned.
Toen Korner eind 1983 klaagde over hevige hoofdpijn, werd hij naar een Londens ziekenhuis gebracht, waar vooreerst geen ernstige ziekte kon worden vastgesteld. Op 1 januari 1984 overleed Alexis Korner, die een stevige roker was, aan long- en hersentumoren. Enkele dagen voor zijn overlijden produceerde hij laatste opnamen op een bandopname-apparaat, die tot heden op wens van de familie niet werden gepubliceerd. Als reactie op het overlijden organiseerden enkele oud-bandleden een memorial-concert met muzikanten uit Korners omgeving, dat ook op lp verscheen.
Korner was sinds 1950 getrouwd met Roberta Korner-Melville. Uit dit huwelijk waren zijn dochter Sappho Gillett Korner en de zonen Nicolas en Damián afkomstig.