Zilver-107

Dit artikel behandelt Zilver-107 vanuit een brede en gedetailleerde benadering, met als doel de lezer een volledige en diepgaande visie op dit onderwerp te bieden. De oorsprong, evolutie en relevantie ervan vandaag zullen worden onderzocht, evenals de implicaties ervan op verschillende gebieden. Verschillende perspectieven, meningen van deskundigen en relevante gegevens zullen worden geanalyseerd waardoor de lezer Zilver-107 volledig kan begrijpen. Daarnaast zullen casestudies en concrete voorbeelden worden gepresenteerd die het belang en de impact van Zilver-107 in de huidige samenleving zullen illustreren. Met dit artikel proberen we een geïnformeerd en verrijkend perspectief op Zilver-107 te bieden, dat uitnodigt tot reflectie en debat.

Zilver-107
Algemeen
Element zilver (Ag)
Nuclide 107Ag
Aantal protonen 47
Aantal neutronen 60
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa 106,905096 u
Spin 1/2−
Bindingsenergie 8,553854 MeV
Massaoverschot −88,401743 MeV
Isotopen van zilver
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Natuurkunde

Zilver-107 of 107Ag is een stabiele isotoop van zilver, een overgangsmetaal. Het is een van de twee stabiele isotopen van het element, naast zilver-109. De abundantie op Aarde bedraagt 51,839%. De isotoop zou in staat zijn tot spontane splijting.

Zilver-107 ontstaat onder meer bij het radioactief verval van palladium-107 en cadmium-107.

Toepassingen

Als eindproduct in een vervalreeks kan het gebruikt worden bij ouderdomsbepaling van soorten gesteenten, bijvoorbeeld in (ex-)meteorieten waarin nog zowel palladium-107 als zilver-107 aanwezig zijn. Het palladiumisotoop heeft een dermate lange halveringstijd (circa 6,5 miljoen jaar) dat deze in principe niet waargenomen kan worden. Doordat in hetzelfde product het eindvervalproduct zilver aanwezig is, kan men aan de hand van de halveringstijd en de verhouding palladium-107/zilver-107 redelijk nauwkeurig bepalen hoe oud een gesteente is.