Dit artikel gaat in op het onderwerp Una furtiva lagrima, dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Van technologische vooruitgang tot veranderingen in de werkdynamiek, Una furtiva lagrima heeft grote belangstelling en debat gegenereerd onder deskundigen en de algemene bevolking. Langs deze lijnen zal de invloed van Una furtiva lagrima in verschillende contexten worden geanalyseerd, evenals de implicaties ervan op de korte en lange termijn. Toekomstperspectieven op Una furtiva lagrima en hoe dit ons milieu zal blijven beïnvloeden, zullen ook worden onderzocht.
Una furtiva lagrima (Een verholen traan) is een aria in Gaetano Donizetti's opera L'elisir d'amore. De aria wordt gezongen door Nemorino (tenor) wanneer hij merkt dat het liefdeselixer dat hij heeft gekocht om het hart van Adina te winnen, 'werkt'.
Nemorino is verliefd op Adina, maar zij is niet geïnteresseerd in een relatie met een onschuldige, rustige man. Om haar hart te winnen, koopt Nemorino een 'liefdeselixer' van al het geld dat hij bezit. Dit 'liefdeselixer' is eigenlijk goedkope rode wijn, verkocht door een kwakzalver. Maar wanneer hij Adina ziet huilen, denkt hij dat hij haar liefde heeft gewonnen en dat het 'elixer' heeft gewerkt. Wat Nemorino niet weet, is dat Adina heeft gezien dat hij al zijn geld heeft besteed bij de kwakzalver en dat ze daarom moet huilen.
Italiaans
|
Nederlandse Vertaling
|
|---|---|
|
Una furtiva lagrima |
Een verholen traan |
Een opname van Enrico Caruso komt voor in de film Match Point, geregisseerd door Woody Allen.