Tang Yin

In de wereld van vandaag is Tang Yin een voortdurend besproken onderwerp dat mensen van alle leeftijden en in alle delen van de wereld aangaat. De impact ervan blijft niet onopgemerkt en de relevantie ervan valt niet te ontkennen in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Zowel op persoonlijk als op professioneel vlak heeft Tang Yin tot debat geleid, is het onderwerp van studie geweest en heeft het de belangstelling van talrijke deskundigen gewekt. Door de geschiedenis heen is Tang Yin geëvolueerd en aangepast aan sociale, politieke en technologische veranderingen, wat een aanzienlijke invloed heeft gehad op de manier waarop we de uitdagingen van het heden en de toekomst het hoofd bieden. In dit artikel zullen we de impact van Tang Yin diepgaand onderzoeken en de invloed ervan in verschillende contexten analyseren, met als doel een beter begrip te krijgen van het belang ervan en de implicaties die het heeft voor de hedendaagse samenleving.

Tang Yin
Portret van Tang Yin (detail) uit 1743 door Hua Yan
Portret van Tang Yin (detail) uit 1743 door Hua Yan
Persoonsgegevens
Geboren Suzhou, 1470
Overleden Suzhou, 1524
Geboorteland China
Beroep(en) kunstschilder, dichter, kalligraaf
Oriënterende gegevens
Leermeester Shen Zhou, Zhou Chen
Periode Ming-dynastie
Stijl(en) Wu-school
Beïnvloed door Li Tang, Ma Yuan, Xia Gui
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Tang Yin (唐寅; 1470–1524) was een Chinees kunstschilder, dichter, kalligraaf en literator uit de Wu-school die actief was tijdens de Ming-periode. Zijn omgangsnaam was Tang Bohu (唐伯虎). Tang was een van de 'Vier Meesters van de Ming-dynastie', samen met Shen Zhou (1427–1509), Wen Zhengming (1470–1559) en Qiu Ying (ca. 1495-1552). Zijn excentrieke levensstijl heeft geleid tot tal van legendes in de Chinese folklore.

Biografie

Tang Yin was de zoon van een restauranteigenaar uit Suzhou. In 1494 en 1495 verloor hij kort achter elkaar zijn vader, zijn eerste vrouw, zijn moeder en jongere zuster.[1] Hij werd in bescherming genomen door de vader van Wen Zhengming en werd in de schilderkunst onderwezen door Shen Zhou. In zijn dertiger jaren kreeg hij ook schilderles van Zhou Chen (1460–1535). Door zijn artistieke kwaliteiten wist Tang toegang te krijgen tot de bovenste maatschappelijke klassen van Suzhou.

In 1498 behaalde Tang in Nanjing de eerste plaats in provinciale examens van het Chinees examenstelsel. Het jaar daarop ging hij naar Peking voor de hoogste Jinshi-graad. Hij en enkele andere kandidaten werden echter beschuldigd van het omkopen van een bediende van een examinator. Tang werd niet meer toegelaten en zag zijn kans op een hoge bestuurlijke functie verkeken. Hij ging leven als een dandy; hij ging zich te buiten aan de drank en bezocht regelmatig bordelen. Om zijn dure levensstijl te kunnen bekostigen leefde Tang van het verkopen van zijn schilderijen. Hij stierf in 1524, naar men aanneemt aan de gevolgen van tuberculose.[1]

Werken

Tang Yin was een prominente vertegenwoordiger van de Wu-school; een schilderstroming van literati die vooral voor hun eigen plezier schilderden. Hij wordt vaak geassocieerd met portretten van vrouwelijk schoon. Zijn oeuvre omvat echter een verscheidenheid aan onderwerpen, waaronder shan shui-landschappen, vogel- en bloemschilderingen en bamboeschilderingen.

Tang onderscheidde zich onder andere door het gebruik van motieven uit de oude Chinese schilderkunst, van vóór de Tang-dynastie tot in de Song-periode. Hij borduurde voort op de werken van kunstenaars als Li Tang (ca. 1066–1150), Ma Yuan (ca. 1160–1225) en Xia Gui (ca. 1180–1224), drie Meesters van de Zuidelijke Song. Ook maakte hij zich de technieken eigen van de Vier Meesters van de Yuan-dynastie. Al deze componenten resulteerden in een eigen unieke stijl.

  • Het maken van de japon van de bruid (新娘的嫁衣圖)
    Het maken van de japon van de bruid
    (新娘的嫁衣圖)
  • Tao Gu biedt een gedicht aan (明 唐寅 陶穀贈詞圖)
    Tao Gu biedt een gedicht aan
    (明 唐寅 陶穀贈詞圖)
  • Opklaring na de sneeuwval in een bergpas (函關雪霽)
    Opklaring na de sneeuwval in een bergpas
    (函關雪霽)
  • Geluid van dennen bij een bergpad (山路松聲)
    Geluid van dennen bij een bergpad
    (山路松聲)
  • Kijken naar de lente en luisteren naar de wind (看泉聽風圖)
    Kijken naar de lente en luisteren naar de wind
    (看泉聽風圖)

Samen met Wen Zhengming, Zhu Yunming (1460–1526) en Xu Zhenqing (1479–1511) wordt Tang tot de Vier Literaire Meesters van Wuzhong (吳中四大才子) gerekend. Hij schreef gedichten over ongebruikelijke thema's in die tijd. Ondeugden zoals afgunst, corruptie en hebzucht waren een terugkerend thema, net als onvervulde hoop, de onverbiddelijkheid van het lot en verdriet om het verlies van een kinderlijke onschuld. Zelfs Tangs gedichten die optimistisch beginnen, eindigen doorgaans in een zwaarmoedige toon. Zijn kalligrafieën voerde hij uit in semi-cursief script.

In folklore en populaire cultuur

De excentrieke levensstijl van Tang Yin vormt het thema van een groot aantal verhalen en legendes in de Chinese folklore. Hierin wordt hij doorgaans neergezet als een trickster. Het toneelstuk Drie Woorden van Feng Menglong is gebaseerd op een van deze legendes en verhaalt over Tang die verliefd wordt op een slavin. Om haar te kunnen bereiken, verkoopt hij zichzelf als slaaf aan het huishouden waartoe het meisje behoort. Met de hulp van zijn vrienden slaagt hij er in om haar te bevrijden.[2] Het toneelstuk is een aantal maal verfilmd in speelfilms en televisieseries:

  • Xin Tang Bohu dian Qiuxiang (Hong Kong, 1953)[3]
  • San xiao (Engels: The Three Smiles; Hong Kong, 1969), met Ivy Ling Po als Tang Yin[4]
  • San xiao yin yuan (Hong Kong, 1975), met Loong Kim Sang als Tang Yin[5]
  • Tang Bohu Dian Qiuxiang (Engels: Flirting Scholar; Hong Kong, 1993)[6]
  • Jiang Nan Si Da Cai Zi (Engels: The Four Scholars of Jiangnan; televisieserie uit 2014)[7]
Zie de categorie Tang Yin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.