Het onderwerp Symfonie nr. 101 (Haydn) is iets dat door de geschiedenis heen onderwerp van belangstelling en debat is geweest. Sinds onheuglijke tijden heeft Symfonie nr. 101 (Haydn) een prominente plaats in ons leven ingenomen en de manier beïnvloed waarop we denken, handelen en voelen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Symfonie nr. 101 (Haydn) onderzoeken en de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Vanaf zijn oorsprong tot zijn moderne evolutie heeft var1 een onuitwisbare stempel op de mensheid gedrukt, en door deze analyse zullen we proberen het belang en de relevantie ervan in de wereld van vandaag beter te begrijpen.
Symfonie nr. 101 | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Componist | Joseph Haydn | |||
Soort compositie | symfonie | |||
Toonsoort | D majeur | |||
Andere aanduiding | Hoboken I/101 | |||
Compositiedatum | 1793 of 1794 | |||
Première | 3 maart 1794 | |||
Vorige werk | Symfonie nr. 100 | |||
Volgende werk | Symfonie nr. 102 | |||
Oeuvre | Symfonieën van Joseph Haydn | |||
|
De Symfonie nr. 101 is een symfonie van Joseph Haydn, voltooid in 1793 of 1794. Ze is ook bekend als de Kloksymfonie. Het is de negende uit zijn Londense symfonieënreeks, die hij componeerde naar aanleiding van 2 bezoeken aan Londen. Het werd voor het eerst uitgevoerd op 3 maart 1794 in de Hanover Square Rooms in Londen. Het publiek was uitzonderlijk enthousiast over deze symfonie en de Morning Chronicle berichtte het volgende:
As usual the most delicious part of the entertainment was a new grand Overture by HAYDN; the inexhaustible, the wonderful, the sublime HAYDN! The first two movements were encored; and the character that pervaded the whole composition was heartfelt joy. Ever new Overture he writes, we fear, till it is heard, he can only repeat himself; and we are every time mistaken.[1]
De bijnaam Kloksymfonie wordt veroorzaakt door het ritmische getik tijdens het tweede deel.
Het werk bestaat uit vier delen: