Surinaamse parlementsverkiezingen 1951

In dit artikel zullen we Surinaamse parlementsverkiezingen 1951 vanuit verschillende perspectieven analyseren om de impact ervan in verschillende contexten te begrijpen. Surinaamse parlementsverkiezingen 1951 is een onderwerp dat de afgelopen jaren grote belangstelling heeft gewekt, vanwege de relevantie ervan op onder meer sociaal, politiek, economisch en cultureel gebied. Gedurende deze analyse zullen we de verschillende dimensies onderzoeken die Surinaamse parlementsverkiezingen 1951 omvat, evenals de evolutie ervan in de tijd en de invloed ervan op de hedendaagse samenleving. Daarnaast zullen we de verschillende interpretaties en meningen verkennen die er rond Surinaamse parlementsverkiezingen 1951 bestaan, met als doel een brede en complete visie op dit onderwerp te bieden.

Surinaamse parlementsverkiezingen 1951
Datum 14 maart 1951
Land Vlag van Nederland Suriname
Resultaat
Nieuwe premier Jacques Drielsma
Vorige premier Julius Caesar de Miranda
Opvolging verkiezingen
← 1949     1955 →
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Suriname

De Surinaamse parlementsverkiezingen in 1951 vonden plaats op 14 maart. Tijdens de verkiezingen werden de leden van de Staten van Suriname gekozen. De winnaar van deze verkiezingen was de Nationale Partij Suriname (NPS). De verkiezingen werden geboycot door de groep ex-NPS-ers rond Gerard van der Schroeff die de regering gesteund hadden tijdens de Hospitaalkwestie en door de PSV.[1]

Jacques Drielsma trad aan als premier van Suriname. Voor het eind van 1952 werd hij opgevolgd door achtereenvolgens Jan Buiskool, Adriaan Alberga en Archibald Currie.

Uitslag

Partijen Uitslag in zetels
Nationale Partij Suriname (NPS) 13
Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) 6
KTPI (Kaum Tani Persatuan Indonesia) 2
Billiton Mijnwerkers Bond 0
Christelijke Partij 0
Congres Partij 0
Christelijke Sociale Partij 0
Surinaamse Landbouwers Organisatie 0
Paranam Mijnwerkers Bond 0
Surinaamse Werknemers Organisatie 0
Totaal 21

Parlementsleden

NPS
VHP
KTPI

Mutaties

  • Guno Kletter volgde Lim A Po op bij een tussentijdse verkiezing in 1953.[2]
  • F.J.A. Murray (NPS) overleed op 6 mei 1954 en na tussentijdse verkiezingen in het district Marowijne werd J.G. Sof (NPS) gekozen.
  1. ↑ Edward Dew: The Difficult Flowering of Suriname. Ethnicity and Politics in a Plural Society, Paramaribo 1996, VACO Uitgeversmaatschappij, pp. 90-94
  2. ↑ Dr. Kletter gekozen, Het Nieuws, 31 juli 1953