Ron Miles

In de wereld van vandaag is Ron Miles nog steeds een onderwerp van grote relevantie en discussie. Jarenlang is Ron Miles het voorwerp geweest van studie, analyse en reflectie door experts en wetenschappers uit verschillende vakgebieden. Het belang ervan overstijgt grenzen, generaties en disciplines en is een onderwerp van universeel belang geworden. Door de geschiedenis heen heeft Ron Miles de nieuwsgierigheid en interesse van de mensheid gewekt, en de impact ervan is aanleiding geweest voor discussie en reflectie in verschillende contexten. In dit artikel zullen we het belang en de impact van Ron Miles in de huidige samenleving onderzoeken, evenals de relevantie ervan in het verleden en de potentiële invloed ervan in de toekomst.

Ron Miles
Miles tijdens een concert met Bill Frisell in Innsbruck (2009)
Miles tijdens een concert met Bill Frisell in Innsbruck (2009)
Algemene informatie
Geboren 9 mei 1963
Geboorteplaats Indianapolis
Overleden 8 maart 2022
Overlijdensplaats Denver
Werk
Genre(s) Jazz
Beroep Musicus, componist
Instrument(en) Kornet, trompet
Label(s) Capri, Gramavision, Sterling Circle Records, Prolific Recordings
Verwante artiesten Bill Frisell, Fred Hess
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Ron Miles (Indianapolis, 9 mei 1963 – Denver, 8 maart 2022) was een Amerikaanse trompettist, kornettist en componist in de jazz.

Biografie

Miles groeide op in Denver, Colorado. Hij begon trompet te spelen onder invloed van Dizzy Gillespie en Maynard Ferguson. Hij studeerde aan de University of Denver (1981–1985) en aan Manhattan School of Music (1986).[1] Hij werd assistent-professor voor muziek aan het Metropolitan State University in Denver. Miles, een van de meest prominente jazzmusici van Denver[2], nam in 1986 twee albums onder eigen naam op. In 1992 toerde hij als muzikant in een theatergroep door Italië, tevens speelde hij in het door Mercer Ellington geleide Duke Ellington orchestra. Hij speelde mee op albums van Ginger Baker en Bill Frisell en nam met laatstgenoemde verschillende duoplaten op. Hij werkte met DJ Logic en maakte met een kwartet (met onder meer Anthony Cox) een album. Verder werkte hij mee aan opnames van Fred Hess, zanger Joe Henry en Wayne Horvitz.

Miles overleed op 58-jarige leeftijd vanwege complicaties door polycythaemia vera, een zeldzame bloedziekte.[3]

Discografie (selectie)

Als leider:

  • 1987: Distance For Safety (Prolific Records)
  • 1989: Witness (Capri)
  • 1996: My Cruel Heart (Gramavision)
  • 1997: Women's Day (Gramavision)
  • 2000: Ron Miles Trio (Capri Records)
  • 2002: Heaven (Sterling Circle), met Bill Frisell
  • 2003: Laughing Barrel (Sterling Circle)
  • 2006: Stone/Blossom (Sterling Circle)
  • 2012: Quiver (Enja), met Bill Frisell en Brian Blade
  • 2014: Circuit Rider met Bill Frisell & Brian Blade (Yellowbird Records)

Met Bill Frisell:

  • 1996: Quartet
  • 1999: The Sweetest Punch
  • 2001: Blues Dream
  • 2008: History, Mystery

Met Fred Hess:

  • 2002: The Long and Short of It
  • 2004: Crossed Paths
  • 2006: How Bout' Now
  • 2007: In the Grotto
  • 2008: Single Moment

Met Joe Henry:

Met Wayne Horvitz:

  • 2006: Way Out East

Met Rich Lamb:

  • 2008: Music Along the Way

Met Jason Steele:

  • 2007: Some Wonderful Moment

Met Whirlpool:

  • 2015: Dancing on the Inside