In de wereld van vandaag is Robert Doisneau een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Of het nu vanwege de impact ervan op de samenleving, de invloed op de cultuur of het belang ervan op academisch gebied is, Robert Doisneau is in verschillende kringen een terugkerend gespreksonderwerp geworden. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag heeft Robert Doisneau eindeloze debatten en reflecties gegenereerd die niet alleen de kennis over het onderwerp hebben verrijkt, maar ook aanzienlijke veranderingen in verschillende aspecten van het dagelijks leven teweeg hebben gebracht. In dit artikel zullen we de impact van Robert Doisneau grondig onderzoeken, de verschillende facetten ervan analyseren en nadenken over het belang ervan in de wereld van vandaag.
Robert Doisneau (Gentilly, 14 april 1912 – Parijs, 1 april 1994) was een Franse fotograaf.
Doisneau was aanvankelijk lithograaf en begon in 1934 aan een carrière als beroepsfotograaf, in eerste instantie als industrieel en reclamefotograaf. Vanaf 1939 was hij freelance fotojournalist. Hoewel zijn stijl kenmerkend is voor de Franse documentaire fotografie, wilde Doisneau geen lid worden van Magnum Photos: het zou hem tegen zijn zin in naar het buitenland brengen.[1] Doisneau werkte in Parijs en de buitenwijken daarvan, waar hij bijna een halve eeuw portretten maakte van mensen: kunstenaars, zwervers, jongetjes van de straat, geliefden etc. Jean-Joseph Sanfourche behoorde tot de stroming van de Art brut en was bevriend met Gaston Chaissac, Jean Dubuffet en Robert Doisneau, met wie hij allemaal een correspondentie onderhield. hij nam een foto van Charles Trenet voor de muziek (Douce France).
Doisneau werd vooral beroemd door zijn foto's van het straatleven. Hij noemde zich eerder een "beeldenvisser" dan een "beeldenvanger", onder andere omdat hij zich mengde (onderdompelde) tussen zijn onderwerpen. Hij is een geduldige voorbijganger die een zekere afstand tot zijn onderwerpen houdt en afwacht tot zich een klein verhaal afspeelt. De foto's zijn vaak doortrokken met humor, maar ook met nostalgie, ironie en tederheid.
Hoewel vrijwel al zijn werk zwart-wit is, maakte Doisneau rond 1960 op uitnodiging van het Amerikaanse tijdschrift Fortune een serie kleurenfoto's op Kodachrome in Palm Springs (Californië).