René-Emmanuel Baton

Uiterlijk naar zijbalk verplaatsen verbergen
René-Emmanuel Baton
René-Emmanuel Baton omtrent 1910 gefotografeerd door Nazer (Bibliothèque nationale de France)
Algemene informatie
Volledige naam René-Emmanuel Baton
Bijnaam Rhené-Baton
Geboren 5 september 1879
Geboorteplaats Courseulles-sur-MerBewerken op Wikidata
Overleden 25 september 1940
Overlijdensplaats Le MansBewerken op Wikidata
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Genre(s) Eigentijdse klassieke muziek
Beroep Componist, dirigent
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

René-Emmanuel Baton (ook: Bâton, maar vooral bekend als: Rhené-Baton) (Courseulles-sur-Mer (Calvados), 5 september 1879Le Mans, 25 september 1940) was een Frans componist en dirigent.

Zijn naam is toepasselijk, want een bâton is in het Nederlands een dirigeerstok.

Levensloop

Rhené-Baton studeerde aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs onder andere piano en muziektheorie bij André Gedalge. Bij de Société nationale de Musique ging in 1903 zijn Variations sur un thème dans la mode éolien, voor piano en orkest in première. In 1907 en 1908 was hij koordirigent aan de Opéra-Comique in Parijs. Vervolgens was hij dirigent van de Société Sainte Cécile in Bordeaux en van de Société populaire d'Angers (1910-1912).

In 1910 werd hij uitgenodigd om het Festival de musique française in München te dirigeren. Op uitnodiging van Serge Diaghilev dirigeerde hij het orkest van Les Ballets Russes in Londen en op een reis door Zuid-Amerika (1912-1913). Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Rhené-Baton chef-dirigent van de Koninklijke Nederlandse Opera (1916-1918) in Amsterdam en dirigeerde ook de zomerconcerten van het Residentie Orkest in het Scheveningse Kurhaus (1914-1919).

In 1918 gaf Serge Sandberg hem de leiding over de Concerts Pasdeloup in Parijs. De dirigent bekleedde deze functie tot 1932 en bleef daarna aan het orkest verbonden. Hij heeft grote verdiensten gehad in de zogenoemde democratisering van de muziek in de concertzalen, omdat hij aan het begin van een concert voor de uitgevoerde werken een inleiding gaf en ervoor zorgde dat er goedkopere plaatsen waren.

Rhené-Baton was dirigent van de premières van talrijke werken, zoals:

Hij dirigeerde verder de Franse première van het futuristisch stuk IJzergieterij van Aleksandr Vasiljevitsj Mosolov. Arthur Honegger droeg hem zijn werk Le Chant de Négamon (1918) op en datzelfde deed Albert Roussel met zijn 2e symfonie (1923).

De componist

Rhené-Baton schreef werken voor orkest, harmonieorkest, kamermuziek en liederen. Alhoewel hij zich als dirigent voor de eigentijdse muziek en hun componisten inzette, bleef hij met de stijl van zijn eigen werken relatief conservatief. Dat komt meestal ook in de gebruikte vormen tot uitdrukking in titels zoals Passacaille, Bourrée of Dans le style rococo. Alhoewel in de Normandië geboren voelde hij zich altijd tot de landschap en de muziek van Bretagne aangetrokken en ook dit is in zijn titelkeuze weer te vinden: En Bretagne of Vieille chapelle en Cornouaille. Hij was bevriend met Bretonse componisten onder wie Paul Le Flem, Joseph Guy Ropartz, Jean Cras, Paul Ladmirault en Louis Aubert.

Composities

Werken voor orkest

Werken voor harmonieorkest

Liederen

Kamermuziek

Werken voor piano

Bewerking

Bibliografie

Externe links

Bibliografische informatie