In de wereld van vandaag is Polikarpov Po-2 een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Sinds zijn opkomst heeft Polikarpov Po-2 zowel experts als fans geboeid, wat tot intense debatten en een breed scala aan meningen heeft geleid. In de loop van de tijd is Polikarpov Po-2 geëvolueerd en aangepast aan de behoeften van de moderne samenleving, waardoor het een relevant onderwerp is geworden dat van belang is voor alle leeftijden. Dit artikel onderzoekt de verschillende facetten van Polikarpov Po-2, van de oorsprong tot de impact ervan vandaag de dag, en biedt een compleet en gedetailleerd overzicht van dit spannende onderwerp.
Polikarpov Po-2 | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Polikarpov Po-2
| ||||
Algemeen | ||||
Fabrikant | Polikarpov | |||
Rol | Lesvliegtuig, verkenningsvliegtuig en lichte bommenwerper | |||
Bemanning | 2 | |||
Status | ||||
Eerste vlucht | 1928 | |||
Aantal gebouwd | ± 40.000 (1928-1952) | |||
Afmetingen | ||||
Lengte | 8,17 m | |||
Hoogte | 3,1 m | |||
Spanwijdte | 11,4 m | |||
Gewicht | ||||
Leeggewicht | 770 kg | |||
Max. gewicht | 1.350 kg | |||
Krachtbron | ||||
Motor(en) | 1 × Sjvetsov M11D 5-cilinder luchtgekoelde stermotor, 93 kW (125 pk) | |||
Prestaties | ||||
Kruissnelheid | 110 km/h | |||
Topsnelheid | 152 km/h | |||
Klimsnelheid | 2,8 m/s | |||
Vliegbereik | 630 km | |||
Dienstplafond | 3.000 m | |||
Bewapening | ||||
Boordgeschut | 1 x SjKAS 7,62 mm machinegeweer | |||
Bommen | 6 x 50 kg | |||
|
Polikarpov Po-2 (Russisch: Поликарпов По-2, NAVO-codenaam: Mule = Muilezel) is een in de Sovjet-Unie gebouwde dubbeldekker. Tussen 1928 en 1952 zijn er circa 40.000 exemplaren van gefabriceerd. Het is een van de meest gebouwde vliegtuigen ter wereld.[1]
De Polikarpov Po-2 was in eerste instantie bedoeld als lesvliegtuig voor militair en civiel gebruik. Het vliegtuig werd ook gebruikt als sproeivliegtuig, ambulancevliegtuig en passagiersvliegtuig.
Na de Duitse inval van de Sovjet-Unie werd het toestel aangepast voor het uitvoeren van militaire taken. Er waren uitvoeringen als lichte nachtbommenwerper, propagandavliegtuig en verkenningsvliegtuig voor de artillerie.[2]
Een eenheid van de luchtmacht van de Sovjet-Unie die geheel uit vrouwen bestond, de nachtheksen, gebruikte het toestel als lichte nachtbommenwerper. Omdat het vliegtuig relatief langzaam en zeer goed manoeuvreerbaar/wendbaar was, hadden Duitse piloten veel moeite met het uitschakelen ervan.[3]