Er wordt gezegd dat Plompe lori's tegenwoordig een van de belangrijkste onderwerpen is, omdat het een aanzienlijke impact heeft op het leven van mensen. Het maakt niet uit of je een student, een professional, een kunstliefhebber of een technologie-expert bent, Plompe lori's is een onderwerp dat je ongetwijfeld bezighoudt. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Plompe lori's behandelen, van de geschiedenis ervan tot de relevantie ervan in de moderne samenleving. We zullen ook de verschillende meningen en perspectieven rondom Plompe lori's verkennen, met als doel een alomvattend beeld van het onderwerp te geven. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in de fascinerende wereld van Plompe lori's en ontdek de impact ervan op de wereld van vandaag!
Plompe lori's | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bengaalse plompe lori (Nycticebus bengalensis) | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Nycticebus É. Geoffroy, 1812 | |||||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||||
Tardigradus coucang Boddaert, 1785 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
Plompe lori's op ![]() | |||||||||||||||
|
De plompe lori's (Nycticebus) zijn een geslacht uit de familie loriachtigen (Lorisidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1812 gepubliceerd door Étienne Geoffroy Saint-Hilaire.[1] De soorten van dit geslacht hebben een gifklier aan de binnenzijde van de elleboog. De dieren smeren zichzelf en hun jongen in met dit gif vermengd met speeksel, als afschrikking tegen parasitaire geleedpotigen en tegen mogelijke predatoren. Daarnaast kunnen de soorten een giftige beet geven.[2]
Er worden 8 soorten tot dit geslacht gerekend:[3]
Uit onderzoek in 2013 werden 4 soorten uit Borneo afgesplitst van de grote plompe lori (Nycticebus coucang), namelijk: N. bancanus, N. borneanus, N. kayan en N. menagensis.[4] In 2022 werd de kleine plompe lori naar een eigen geslacht verplaatst: Xanthonycticebus.[5] In 2023 werd de soortstatus van Nycticebus hilleri bevestigd door genetisch onderzoek.[6]