Pieter Boddaert (natuuronderzoeker)

In dit artikel zullen we Pieter Boddaert (natuuronderzoeker) diepgaand onderzoeken en analyseren, een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van mensen met verschillende achtergronden en interesses. Met de bedoeling een complete en verhelderende visie te bieden, zullen we verschillende aspecten behandelen die verband houden met Pieter Boddaert (natuuronderzoeker), van zijn oorsprong en evolutie tot zijn impact op de huidige samenleving. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we de relevantie ervan in verschillende contexten onderzoeken en hoe het de manier heeft gevormd waarop we de wereld om ons heen waarnemen en begrijpen. Op dezelfde manier zullen we een stem geven aan experts en hoofdrolspelers in het veld, wier ervaringen en kennis het begrip van Pieter Boddaert (natuuronderzoeker) en de betekenis ervan vandaag de dag zullen verrijken.

Pieter Boddaert
Pieter Boddaert
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 26 mei 1730Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats Middelburg[1]Bewerken op Wikidata
Overlijdensdatum 6 mei 1795Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats Utrecht[2]Bewerken op Wikidata
Academische achtergrond
Alma mater Universiteit UtrechtBewerken op Wikidata
Dbnl-profiel

Pieter Boddaert (Middelburg, 26 mei 1733 – Utrecht, 6 mei 1795) was een Nederlands geneesheer en natuuronderzoeker.

Boddaert promoveerde aan de Universiteit Utrecht in 1764 op 'de variis respirationis vitiis' (over verschillende luchtweginfecties). Later werd hij lector aldaar in de natuurlijke historie. In 1783 publiceerde hij vijftig exemplaren van een determineersleutel van Planches enluminees van Edmé-Louis Daubenton, waarbij hij wetenschappelijke namen volgens de binominale nomenclatuur gaf aan de afgebeelde en soms ook al eerder beschreven organismen. Veel van deze namen waren de eerste "geldige" wetenschappelijke namen die werden toegekend. Volgens de prioriteitsregel van de zoölogische nomenclatuur werd hij zo de soortauteur (van onder andere 109 vogelsoorten[3]), hoewel hij niet altijd de eerste auteur van die beschrijvingen was.

In 1785 publiceerde hij Elenchus Animalium, waarin hij als eerste de wetenschappelijke namen vermeldde van een aantal zoogdieren, waaronder de quagga en de tarpan.

Zie ook