Pengornithidae
Tegenwoordig is Pengornithidae een onderwerp van groot belang en interesse voor een breed spectrum van de bevolking. Naarmate onze samenleving evolueert en voor nieuwe uitdagingen staat, wordt het thema Pengornithidae een centraal punt voor reflectie en actie. Het is een onderwerp dat aanwezig is op alle terreinen van het leven, van de politiek tot de popcultuur, via technologie en wetenschap. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Pengornithidae en de impact ervan op onze huidige samenleving onderzoeken. We zullen verschillende perspectieven, meningen en onderzoeksresultaten bespreken om licht te werpen op dit onderwerp dat zo relevant is in de hedendaagse wereld.
| Pengornithidae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Vroeg-Krijt | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Yuanchuavis kompsosoura | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Familie | |||||||||
| Pengornithidae Wang et al., 2014 | |||||||||
| |||||||||
| Holotype van Parapengornis | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
| |||||||||
De Pengornithidae zijn een groep uitgestorven enantiornithide vogels uit het Vroeg-Krijt van het huidige China, met het vermoedelijke lid Falcatakely dat het bereik van deze clade mogelijk uitbreidt tot het Laat-Krijt van Madagaskar, en verschillende vermoedelijke pengornithiden komen ook uit deze formatie. Specimens van deze dieren zijn gevonden in zowel de Huajiyingformatie als de Jiufotangformatie van de provincies Liaoning en Hebei, daterend van het Hauterivien (130,7 miljoen jaar geleden) tot het Aptien (120 miljoen jaar geleden)..
In 2014 werd ter gelegenheid van de benoeming van Eopengornis martini door Wang Xiaoli, Jingmai Kathleen O'Connor, Zheng Xiaoting, Wang Min, Hu Han en Zhou Zhonghe ook een familie Pengornithidae benoemd. Het typegenus is Pengornis.
Het concept was meteen bedoeld als klade. De klade werd gedefinieerd als de groep bestaande uit de laatste gemeenschappelijke voorouder van Eopengornis martini en Pengornis houi; en al diens afstammelingen.
Later zijn nog Parapengornis en Chiappeavis in de Pengornithidae geplaatst. Leden van de groep hebben ten dele basaal gevormde staartwaaiers.
De Pengornithidae staan basaal in de Enantiornithes. Eopengornis zou de meest basale bekende pengornithide zijn.
Beschrijving
Pengornithiden waren basale enantiornithes. Ze hadden veel kleine tanden in hun kaken en stevige poten. Hun interne anatomie werd gekenmerkt door een haakvormige uitgroei van het schouderblad en een pygostyle (het staartbeen waaraan lange veren vastzitten) die kort en afgerond was, in plaats van lang en bladvormig zoals bij andere enantiornithes. Terwijl de meeste enantiornithes vier lange achterwaartse uitsteeksels hadden die uit hun borstbeenderen groeiden, hadden pengornithiden er maar twee.
Ervan uitgaande dat Falcatakely een pengornithide is, vertoont het een nogal nieuwe schedelmorfologie in vergelijking met andere enantiornithiden, met een toekan-achtige snuit eindigend in kleine tanden.
Ecologie
De unieke, afgeronde pygostijl en de lange, stijve staartveren van pengornithiden zouden ervoor gezorgd hebben dat hun staart over het algemeen lijkt op die van spechten. De poten van pengornithiden waren ook speciaal aangepast om takken vast te grijpen. Deze kenmerken geven aan dat, hoewel pengornithiden misschien niet zo bedreven waren in het klimmen als veel moderne vogels, ze wel betere klimmers waren dan veel andere enantiornithes.
Fylogenie
Het onderstaande cladogram werd gevonden in de fylogenetische analyse van Hu et al. 2014.
| Enantiornithes |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Het onderstaande cladogram werd gevonden door een analyse van Wang et al. in 2015, geüpdatet uit een eerdere dataset van Jingmai O'Connor.
| Ornithothoraces |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Literatuur
- X. Wang, J.K. O'Connor, X. Zheng, M. Wang, H. Hu and Z. Zhou, 2014, "Insights into the evolution of rachis dominated tail feathers from a new basal enantiornithine (Aves: Ornithothoraces)", Biological Journal of the Linnean Society 113: 806-819