Aptien

In dit artikel willen we dieper ingaan op het onderwerp Aptien, een aspect dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen. Aptien is een onderwerp dat de interesse van veel mensen op verschillende gebieden heeft gewekt, zowel op persoonlijk, academisch als professioneel niveau. Nu Aptien steeds belangrijker wordt, is het essentieel om de implicaties en toepassingen ervan in de huidige samenleving te begrijpen. Via dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen met betrekking tot Aptien verkennen, met als doel een complete en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden.

Systeem Serie Etage Ouderdom
(Ma)
Paleogeen Paleoceen Danien jonger
Krijt Boven Maastrichtien 66,0–72,1
Campanien 72,1–83,6
Santonien 83,6–86,3
Coniacien 86,3–89,8
Turonien 89,8–93,9
Cenomanien 93,9–100,5
Onder Albien 100,5–113,0
Aptien 113,0–125,0
Barremien 125,0–129,4
Hauterivien 129,4–132,9
Valanginien 132,9–139,8
Berriasien 139,8–145,0
Jura Malm Tithonien ouder
Indeling van het Krijt volgens de ICS.[1]
Cursieve ouderdommen hebben een grote
onzekerheid.

Het Aptien (Vlaanderen: Aptiaan) is een etage in het Onder-Krijt. Het heeft een ouderdom van ongeveer 125,0 tot ongeveer 113,0 Ma.[2] Het volgt na/op het Barremien en na/op het Aptien komt het Albien. Het Aptien wordt soms (regionaal) onderverdeeld in twee sub-etages: Bedoulien en Gargasien.

Anhanguera piscator, een pterosauriër uit de Santanaformatie in Brazilië (ouderdom: Aptien)

Naamgeving en definitie

Het Aptien werd in 1840 gedefinieerd door de Franse paleontoloog Alcide d'Orbigny (1802 - 1857), die het noemde naar de plaats Apt, in het Franse departement Vaucluse.

De basis van het Aptien wordt gedefinieerd door het begin van magnetische chronozone M0r. De top wordt gedefinieerd door het eerste voorkomen van microfossiel Praediscosphaera columnata. In het bovenste Aptien en onderste Albien zijn in Niger fossiele resten van de enorme krokodil Sarcosuchus imperator gevonden.