Paul Tortelier

In de wereld van vandaag is Paul Tortelier een onderwerp dat ongekende relevantie heeft gekregen. Zowel op persoonlijk als mondiaal niveau is Paul Tortelier een van de belangrijkste zorgen van de samenleving geworden, wat debatten, onderzoek en significante veranderingen op verschillende gebieden heeft voortgebracht. Van wetenschappelijk tot cultureel gebied heeft de aanwezigheid van Paul Tortelier zijn stempel gedrukt op de manier waarop we leven, denken en omgaan met onze omgeving. Daarom is het absoluut noodzakelijk om de implicaties en gevolgen van Paul Tortelier volledig te onderzoeken, en na te denken over mogelijke oplossingen en strategieën om de uitdagingen die het met zich meebrengt aan te pakken. In dit artikel zullen we ons verdiepen in het brede spectrum van aspecten die verband houden met Paul Tortelier, met als doel een kritische en verrijkende kijk te geven op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.

Paul Tortelier in 1948

Paul Tortelier (Parijs, 21 maart 1914 - aldaar, 18 december 1990) was een Frans cellist en componist.

Biografie

Tortelier werd geboren in Parijs. Hij werd door zijn vader en moeder gestimuleerd cello te gaan spelen. Op twaalfjarige leeftijd werd hij student van tot het Conservatoire de Paris, waar hij vier jaar later afstudeerde als beste cellostudent. Zijn docent harmonieleer was Jean Gallon.

Paul Tortelier door Reginald Grey

Van 1935 tot 1937 was Tortelier solocellist van het Orchestre Philharmonique de Monte Carlo. Hier speelde hij onder andere de solopartij in Richard Strauss' Don Quichote. Dit stuk werd later veelal geassocieerd met Tortelier. Hij voerde het vaak uit en maakte er ook opnamen van. In 1939 trad hij toe tot het Boston Symphony Orchestra. In 1947 maakte hij zijn debuut in het Verenigd Koninkrijk, waar hij weer Don Quichote van Richard Strauss ten gehore bracht. In 1950 werd Tortelier door Pablo Casals geselecteerd om te spelen als eerste cellist in het Prades Festival Orchestra.

Hoewel Tortelier katholiek was, was Tortelier geïnspireerd door de ambities van de nieuw gevormde staat Israël en ging in de jaren '55-'56 in een kibboets wonen met zijn vrouw en twee kinderen.

Zijn composities omvatten een concerto voor twee cello's en orkest, een suite voor solo cello in D en een sonate voor cello en piano. Daarnaast schreef hij de Israel Symphony (ofwel de Symphonie Israélienne) over zijn ervaringen uit de tijd dat hij in Israël woonde. In 1965 publiceerde hij het studiewerk Solmisation Contemporaine.

Tortelier gaf les aan onder anderen Jacqueline du Pré en gaf vele masterclasses. Er zijn twee opnamen van Tortelier met de zes cellosuites van J.S. Bach.

Zijn zoon, de als violist opgeleide Yan Pascal Tortelier, is een internationaal bekend dirigent en zijn dochter Maria de la Pau is pianiste. Gedrieën vormden zij een pianotrio.