Paavo Haavikko
In de wereld van vandaag is Paavo Haavikko een onderwerp dat op verschillende gebieden aan relevantie heeft gewonnen. Van politiek tot technologie, maatschappij en cultuur: Paavo Haavikko is het onderwerp geweest van voortdurend debat en belangstelling. In dit artikel zullen we verschillende aspecten analyseren die verband houden met Paavo Haavikko, van de oorsprong en evolutie tot de impact ervan op de huidige samenleving. Via verschillende benaderingen en perspectieven proberen we een brede en complete visie op Paavo Haavikko te bieden, met als doel een gedetailleerde en rigoureuze analyse te bieden van dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
Paavo Juhani Haavikko (Helsinki, 25 januari 1931 – aldaar, 6 oktober 2008) was een Fins dichter, toneelschrijver en uitgever. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers in zijn land. Zo won hij in 1984 de Neustadtprijs voor literatuur.[1]
Van 1967 tot 1983 was hij literair directeur van de uitgeverij Otava en van 1989 tot zijn dood was hij eigenaar van de uitgeverij Art House.[2]
Paavo Haavikko overleed op 77-jarige leeftijd.[3]
Prijzen
- Aleksis Kiviprijs, Finse sociëteit voor literatuur, 1966
- Pro Finlandiamedaille, 1967
- Eredoctoraat van de Universiteit van Helsinki, 1969
- Ridder Eerste Klas van de Witte Roos van Finland, 1978
- Neustadtprijs voor literatuur, 1984
Werken
- Tiet etäisyyksiin (1951)
- Tuuliöinä (1953)
- Synnyinmaa (1955)
- Lehdet lehtiä (1958)
- Talvipalatsi (1959)
- Yksityisia asioita (1960)
- Toinen taivas ja maa (1961)
- Vuodet (1962)
- Puut, kaikki heidän vihreytensä (1966)
- Agricola ja kettu (1968)
- Sulka (1970)
- Puhua, vastata, opettaa (1972)
- Kuningas lähtee Ranskaan (1974)
- Kaksikymmentä ja yksi (1974)
- Kansakunnan linja (1977)
- Rauta-aika (1982)
- Kullervon tarina (1982)
- Ratsumies (1974)
- Yritys omaksikuvaksi (1987)
- Kansalaisvapaudesta (1989)
- Vuosien aurinkoiset varjot (1994)
- Prospero (1995)
- Kahden vuoden päiväkirja (2001)
- Ei. Siis kyllä (2006)