Ontleding (grammatica)

Uiterlijk naar zijbalk verplaatsen verbergen Ontleedtekens uit de 'Beknopte ABN-syntaksis' (1963), en later samengevat in de 'Beknopte Beknopte', voor de ontleedtechniek volgens de methodiek van de Nederlandse taalkundige prof. dr. P.C. (Piet) Paardekooper.

Grammaticale ontleding of analyse is de taalkundige discipline die de woorden en onderdelen binnen een zin onderscheidt en deze benoemt. De kleinere woordgroepen binnen de zin worden ook wel zinsdelen of constituenten genoemd, de categorieën waarin de woorden afzonderlijk kunnen worden onderverdeeld de woordsoorten.

Ontleden geeft inzicht in zinnen en patronen en is daardoor onder meer van belang voor goed taalgebruik. Ook bij het interpreteren van teksten is het kunnen benoemen van zinsdelen van belang.

Het systeem van ontleding

Taalkundige benoeming

Woorden kunnen aan de hand van hun functie en combineerbaarheid worden gegroepeerd in allerlei woordsoorten. Het op deze wijze benoemen van woorden noemt men taalkundig benoemen, soms ook (minder duidelijk) 'taalkundig ontleden', of 'woordbenoemen' genaamd. In de traditionele grammaticale ontleding worden de volgende woordsoortelijke subcategorieën onderscheiden, waarbij de hier aangebrachte overkoepelende categorieën nog niet zo benoemd werden, zodat daarvoor ook geen Latijns equivalent bestaat:

Redekundige ontleding

Los van het taalkundig benoemen kunnen individuele zinsdelen worden benoemd naargelang hun functie binnen de zin als geheel. Dit noemt men redekundig ontleden of 'zinsontleden': De volgende te onderscheiden functies van zinsdelen gelden voor het merendeel interlinguaal en kennen ook een Latijnse term:

Geschiedenis

Nederland

De in het Nederlandse taalgebied gebruikelijke grammaticale ontleding is in de 19e eeuw ontstaan uit de traditie van de schoolgrammatica, waartoe Willem Gerard Brill met zijn Hollandsche Spraakleer (1846) als een der eersten heeft bijgedragen. Decennia later verscheen de Nederlandsche spraakkunst van C.H. den Hertog (1892). Den Hertog verwerkte daarbij invloeden van diverse taalwetenschappelijke benaderingen uit de 19e eeuw:

Den Hertog verwerkte deze invloeden tot een systeem van ontleden dat vooral didactisch gemotiveerd was. In navolging van Kern presenteerde hij de persoonsvorm als het centrale element in de zin.

Plaats binnen de taalwetenschap

De traditionele grammaticale ontleding heeft vanaf het begin een didactisch en niet een wetenschappelijk oogmerk gehad. Vooral in het vreemdetalenonderwijs, met name voor de studie van het Latijn en Grieks was de functie van een woord in een zin van groot belang (bijvoorbeeld voor het vaststellen van de juiste naamval).

Aanvankelijk (in de 19e eeuw) bestreek de theoretische taalwetenschap een terrein dat buiten het bestek van de grammaticale ontleding viel, namelijk de taaltypologie en de historische ontwikkeling van met name fonologische en morfologische aspecten van talen.

Dat veranderde met de opkomst van de structuralistische taalwetenschap in de 20e eeuw. Met de analyse van zinnen in hun constituenten (de Immediate Constituent Analysis van Leonard Bloomfield) begaf de Amerikaanse structuralistische taalwetenschap zich op hetzelfde terrein als de schoolgrammatica. Dat geldt in nog sterkere mate voor de generatieve grammatica van de tweede helft van de 20e eeuw, die enerzijds de analyse in constituenten van de school van Bloomfield overnam, en zich anderzijds ook oriënteerde op de logische analyse die aan de basis lag van het traditionele ontleden.

Als gevolg van deze ontwikkelingen bestaan er enkele discrepanties tussen de zinsanalyse van het traditionele ontleden en die van de moderne taalwetenschap:

· · Sjabloon bewerken Woordsoorten

achterzetsel · bijwoord · ideofoon · lidwoord · naamwoord (bijvoeglijk · eigennaam · zelfstandig) · telwoord (hoofdtelwoord · rangtelwoord · telbijwoord) · tussenwerpsel · voegwoord · voornaamwoord (aanwijzend · betrekkelijk · bezittelijk · onbepaald · persoonlijk · temporeel · uitroepend · vragend · wederkerend · wederkerig) · voorzetsel · werkwoord

· · Sjabloon bewerken Redekundige ontleding

onderwerp · gezegde · persoonsvorm · zinskern · lijdend voorwerp · meewerkend voorwerp · belanghebbend voorwerp · voorzetselvoorwerp · handelend voorwerp · ondervindend voorwerp · oorzakelijk voorwerp · bepaling van gesteldheid · bijwoordelijke bepaling · bijvoeglijke bepaling