Tegenwoordig is Noedelman-Soeranov NS-23 een onderwerp dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Van experts in het veld tot mensen die eenvoudigweg op zoek zijn naar informatie over het onderwerp: Noedelman-Soeranov NS-23 is een referentiepunt geworden in het huidige debat. Om Noedelman-Soeranov NS-23 en de implicaties ervan beter te begrijpen, is het van cruciaal belang om verschillende perspectieven en onderzoeken die ernaar zijn uitgevoerd te analyseren. In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Noedelman-Soeranov NS-23 en onderzoeken we de oorsprong, evolutie en impact ervan op de samenleving. Maak je klaar om te beginnen aan een ontdekkingsreis en kennis over Noedelman-Soeranov NS-23!
De NS-23 (Russisch: НС-23, afkorting van: Нудельман-Суранов; Noedelman-Soeranov) was een 23 mm snelvuurkanon als boordgeschut op vliegtuigen ontworpen door A.E. Noedelman, A. Soeranov, G. Zjirnych, V. Nemenov, S. Loesin en M. Boendin na de Tweede Wereldoorlog als vervanging voor het Volkov-Jartsev VJa-23-kanon. Het kwam in dienst in 1945.
Een gesynchroniseerde versie, de NS-23S, met de S van Synchronised, was een vast geïnstalleerd snelvuurkanon dat tussen de propellorbladen doorschoot.
De NS-23 is onder meer ingebouwd in de Antonov An-2, Iljoesjin Il-10, Iljoesjin Il-22, Lavotsjkin La-7, Lavotsjkin La-15, MiG-9, Jakovlev Jak-7, Jak-9U, Jak-15, Jak-17 en Jak-23. Sommige van eerste MiG-15's waren ook uitgerust met de NS-23.
De NS-23 werd vervangen door de Noedelman-Richter NR-23 rond 1949.