Max Koegel

In dit artikel zullen we het onderwerp Max Koegel onderzoeken, dat de afgelopen jaren de aandacht en interesse van veel mensen heeft getrokken. Sinds zijn opkomst heeft Max Koegel aanleiding gegeven tot een reeks debatten en reflecties op verschillende gebieden, wat een aanzienlijke impact heeft gehad op de hedendaagse samenleving en cultuur. In deze tekst zullen we dieper ingaan op de vele facetten en dimensies die Max Koegel karakteriseren, de relevantie ervan in de huidige context analyseren en nieuwe perspectieven bieden die uitnodigen tot reflectie en dialoog.

Max Koegel
Max Koegel
Geboren 16 oktober 1895
Füssen, Koninkrijk Beieren
Overleden 26 juni 1946
Schwabach, Amerikaanse bezettingszone in Duitsland
Religie Katholiek[1]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Schutzstaffel
Dienstjaren 1914 - 1918
1932 - 1945
Rang
SS-Obersturmbannführer
Eenheid Plaatsvervangend commandant Wachmannschaft Dachau[2]
Flossenbürg
Majdanek[2]
augustus 1942 -
november 1942
Ravensbrück[2]
mei 1939 - augustus 1942
Bevel Lichtenburg[2]
September 1938 - mei 1939
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Max Koegel (Füssen, 16 oktober 1895 - Schwabach, 26 juni 1946) was een commandant van diverse concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Vroege jaren

Max Koegel volgde na zijn basisschool opleidingen tot herder en berggids.[3] In de Eerste Wereldoorlog ging hij als vrijwilliger in dienst bij een Beierse infanterie-eenheid.[3] Hij raakte meerdere malen gewond, waaronder in de slag om Verdun. Aan de oorlog hield hij een IJzeren Kruis over. Na de oorlog werkte hij als douanier en even later als handelaar. Koegel trouwde in totaal tweemaal en verloor in 1929 een zoon aan de mazelen.

Concentratiekampen

Koegel werd in 1932 lid van de NSDAP en van de SS.[3] In april 1933 werd hij opgenomen in het personeel van concentratiekamp Dachau. Al vrij snel was hij opgeklommen naar de rang van SS-Untersturmführer. Toen Heinrich Himmler het kamp in 1934 inspecteerde en zeer tevreden was over het geleverde werk van Koegel, werd hij bevorderd tot SS-Obersturmführer. In maart 1935 kreeg hij de rang van SS-Hauptsturmführer toebedeeld en in april 1936 vertrok hij naar concentratiekamp Columbia-Haus, om daar als adjudant van de commandant te gaan werken.

Nog geen jaar later, in januari 1937, keerde hij in diezelfde functie terug in Dachau. Hij werkte daar onder commandant Theodor Eicke. Hierna deed hij nog dienst in concentratiekampen als Lichtenburg en Ravensbrück, alvorens hij in 1942 arriveerde in Majdanek.[3] Hij kreeg de leiding over het vernietigingskamp, maar moest enkele maanden later alweer vertrekken naar concentratiekamp Flossenbürg. Ook in dit kamp kreeg hij de leiding. Hij bleef commandant in Flossenbürg tot de evacuatie van het kamp.[3]

Na de oorlog

Na de oorlog probeerde Koegel een arrestatie te vermijden, maar werd in juni 1946 toch door het Amerikaanse leger in Beieren gearresteerd. Tijdens zijn gevangenschap pleegde Koegel op 26 juni zelfmoord.[2][3]

Militaire loopbaan

Lidmaatschapsnummers

  • NSDAP-nr.: 1 179 781 (lid 2 mei 1932)[4]
  • SS-nr.: 37 644 (lid juni 1932)[4]

Decoraties