Het belang van Lightnin' Hopkins is al lange tijd een onderwerp van discussie en belangstelling. Lightnin' Hopkins is een middelpunt geworden voor zowel experts als enthousiastelingen, omdat de invloed ervan een breed scala aan gebieden omvat. Van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan in de populaire cultuur: Lightnin' Hopkins is een onderwerp gebleken dat de moeite waard is om te onderzoeken. In dit artikel duiken we in de verschillende facetten van Lightnin' Hopkins en onderzoeken we het belang en de invloed ervan in de moderne wereld. Vanaf het begin tot aan zijn rol in de toekomst blijft Lightnin' Hopkins een cruciale rol spelen in ons dagelijks leven.
Lightnin' Hopkins | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Lightnin' Hopkins
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Sam John Hopkins | |||
Geboren | 15 maart 1912 | |||
Geboorteplaats | Centerville![]() | |||
Overleden | 30 januari 1982 | |||
Overlijdensplaats | Houston![]() | |||
Land | ![]() | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1946–1981 | |||
Genre(s) | Electric blues, countryblues | |||
Beroep | Gitarist, singer-songwriter | |||
Instrument(en) | Gitaar | |||
Label(s) | Alladin, Modern/RPM, Gold Star, Sittin' in With/Jax, Mercury, Decca, Herald, Folkways, World Pacific, Vee-Jay, Arhoolie, Bluesville, Fire, Candid, Imperial, Prestige, Verve, Jewel | |||
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Sam John Hopkins (Centerville (Texas), 15 maart 1912 - Houston (Texas), 30 januari 1982), beter bekend als Lightnin' Hopkins, was een Amerikaans countryblues-zanger, songwriter, componist en gitarist uit Houston in Texas. "Lightnin'" Hopkins ("Poor Lightnin'", zoals hij zichzelf graag noemde in de derde persoon), was een groot vernieuwer van de Texas blues. Hij wordt ook beschouwd als een van de pioniers van de elektrische gitaar, een instrument dat hij net als de akoestische gitaar op een heel eigen manier bespeelde. Ondanks het feit dat hij een echte huismus was en zich nooit ver buiten Houston begaf, zijn Hopkins' platen nu over de hele wereld bij bluesliefhebbers populair. Rolling Stone Magazine nam Hopkins als nummer 71 op in zijn lijst van de honderd beste gitaristen aller tijden.
Hopkins' discografie is nogal onoverzichtelijk omdat zijn muziek op meer dan 25 labels is uitgebracht. Hij tekende ook nooit contracten vanwege een diepgeworteld wantrouwen jegens "the white man"; liever liet hij zich per opgenomen song betalen. Dat leidde ertoe dat hij veel teksten bedacht op het moment van opnemen (zoals hij dat zelf noemde "air music") op bestaande melodieën. Hij veranderde zijn tekst bij iedere nieuwe uitvoering, nooit klonk een song identiek aan wat hij eerder liet horen.