Le déjeuner sur l'herbe

In dit artikel zullen we het onderwerp Le déjeuner sur l'herbe grondig onderzoeken en hoe dit verschillende aspecten van de samenleving heeft beïnvloed. Vanaf zijn ontstaan ​​tot zijn evolutie in de loop van de tijd is Le déjeuner sur l'herbe het onderwerp geweest van debat en controverse, maar het is ook een bron van inspiratie en verandering geweest. We zullen de invloed ervan op cultuur, politiek, economie en andere gebieden analyseren, evenals zijn rol in de vorming van identiteit en gemeenschap. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we de verschillende perspectieven onderzoeken die bestaan ​​op Le déjeuner sur l'herbe, in een poging de reikwijdte en betekenis ervan in de huidige context te begrijpen. Op dezelfde manier zullen we onderzoeken of Le déjeuner sur l'herbe een positieve of negatieve impact heeft op de samenleving en hoe dit kan worden begrepen via verschillende theoretische en methodologische benaderingen. Uiteindelijk beoogt dit artikel een compleet en evenwichtig beeld te geven van Le déjeuner sur l'herbe, zodat de lezer een geïnformeerde mening over dit onderwerp kan vormen.

Le déjeuner sur l'herbe
Le déjeuner sur l'herbe
Kunstenaar Édouard Manet
Jaar 1863
Techniek Olieverf op doek
Afmetingen 207 × 265 cm
Museum Musée d'Orsay
Locatie Parijs
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Le déjeuner sur l'herbe is een olieverfschilderij van de Franse schilder Édouard Manet. Het werk is uit 1863 en hangt in het Musée d'Orsay in Parijs.

Omstreden

Lang voordat Manet (1832-1883) beïnvloed werd door de impressionisten, was hij al een controversieel figuur in de Franse kunstwereld. Al eerder in 1859 werd De absintdrinker door de Parijse salon geweigerd. In 1862 was zijn vader overleden en door de ontvangen erfenis was hij niet langer afhankelijk van opdrachtgevers. Ook Le déjeuner sur l'herbe werd geweigerd, maar werd in 1864 wel getoond op de Salon des Refusés, waar Parijse galeries schilderijen en beeldhouwwerken tentoonstelden die niet toegelaten werden tot de officiële salon.

Het werk

Het schilderij Le déjeuner sur l'herbe (Nederlands 'Middagmaaltijd op het gras') toont een picknick van twee eigentijds geklede mannen (een broer van Manet en zijn zwager Ferdinand Leenhoff), een naakte en een halfnaakte vrouw. Deze vrouwen zijn schildersmodellen Victorine Meurent en Alexandrine Meley, die later de echtgenote van Émile Zola werd. De stand van de drie figuren op de voorgrond is een overduidelijke verwijzing naar Het Oordeel van Paris van Rafaël, dat Manet kende in een kopie van de kopergraveur Marcantonio Raimondi, maar het is ook geïnspireerd door Pastoraal Concert van Titiaan.

Trivia

  • De Britse popband Bow Wow Wow, die begin jaren tachtig populair was in het Verenigd Koninkrijk, stond afgebeeld zoals op dit schilderij op de hoes van hun album The Last of the Mohicans uit 1982. De naakte Annabella zorgde voor de nodige ophef.
  • Op de hoes van Thanks I'll Eat It Here, het enige soloalbum (uit 1979) van Lowell George, zijn Bob Dylan, Fidel Castro en Marlene Dietrich in haar rol van Der blaue Engel te zien met een open exemplaar van Howl ernaast.

Zie ook