Lambert Pietkin

In het volgende artikel zullen we het belang van Lambert Pietkin in de huidige context in detail analyseren. Lambert Pietkin is een onderwerp van groot belang geworden in de moderne samenleving, dat debatten, tegenstrijdige meningen en eindeloze repercussies op verschillende gebieden heeft voortgebracht. Door de geschiedenis heen is Lambert Pietkin een bepalende factor gebleken in de evolutie van de mensheid, en heeft het culturele, sociale, politieke en economische aspecten beïnvloed. In deze zin is het van cruciaal belang om het belang van Lambert Pietkin en de impact ervan op de hedendaagse wereld te begrijpen. Via een kritische en analytische aanpak zullen we de verschillende dimensies van Lambert Pietkin en de relevantie ervan in de huidige context verkennen, met als doel een alomvattende visie te bieden op dit onderwerp van algemeen belang.

Portrettekening door Jean-Guillaume Carlier (Prentenkabinet Museum voor Schone Kunsten, Luik)

Lambert Pietkin (ook: Pietquain) (Luik, gedoopt 22 juni 1613 – aldaar, 16 september 1696) was een Luiks componist, dirigent en organist.

Levensloop

Pietkin kreeg zijn muzikale opvoeding van Henri de Remouchamps aan de Sint-Lambertuskathedraal in Luik. In 1630 droeg Remouchamps aan hem de verantwoordelijkheid over voor het bespelen van het zogenoemde "kleine orgel". Twee jaar later werd hij opvolger van Remouchamps aan het hoofdorgel. Vanaf 1633 verving hij gedeeltelijk zijn peetoom Léonard de Hodémont (1575-1639) als kapelmeester. Omdat hij (nog) te jong was, werd Pierre Probus opvolger van Léonard de Hodémont als kapelmeester. Tien jaar later was Pietkin de opvolger van de Hodémont.

Robert Eitner vermeldt nog dat hij kanunnik aan de Sint-Maartensbasiliek is geweest.[1]

Zijn manuscripten en partituren zijn meestal verloren gegaan. Naar François-Joseph Fétis eind 19e eeuw bestaan er nog manuscripten/partituren in de archieven van de Sint-Lambertuskathedraal en van de Sint-Walburgakerk in Oudenaarde.[2] Robijns/Zijlstra (1980) maakte er geen melding meer van.[3]

Composities

Missen en andere kerkmuziek

  • 1668 Sacri concentus - 32 motetten, voor zangstemmen met instrumentale begeleiding, op. 3
  • 12 missen voor 6 tot 8-stemmen
  • Benedicam Dominum, voor gemengd koor[4]
  • Benedic, anima mea, Domino, voor gemengd koor[4]
  • Vulnera cor meum, voor gemengd koor[4]
  • O salutaris hostia uit "Le Grand livre de Choeur de Saint Lambert" - 11 motetten voor 5 tot 8 stemmen
  • (Kerk-)Sonate nr. 1 à 4, voor ensemble (3 violen , basviool en basso continuo)
  • (Kerk-)Sonate nr. 2 à 4, voor ensemble (3 violen , basviool en basso continuo)

Bibliografie

  • Thierry Levaux: Dictionnaire des compositeurs de Belgique du moyen âge à nos jours, Ohain-Lasne: Éditions Art in Belgium sprl, 2006. 736 p., ISBN 2-930338-37-7

Referenties

  1. ↑ Robert Eitner: Biographisch - Bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten der christlichen Zeitrechnung bis zur Mitte des neunzehnten Jahrhunderts - 7. Band. (Milleville, Francesco — Pluvier), Leipzig, Breitkopf & Haertel. 1902. pp. 444
  2. ↑ François-Joseph Fétis: Biographie Universelle des Musiciens et bibliographie générale de la musique, Paris: Firmin-Didot et Cie., 1881-89, 8 vols. Supplement et complement. 2 vols. ISBN 2-84575-049-8; heruitgave 2006, Adamat Media Corporation, ISBN 0-543-98534-2; ISBN 0-543-98533-4
  3. ↑ Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 8, pagina 123 vermeldt als datum van overlijden 26 september.
  4. ↑ a b c in: Henry Du Mont: Trésors de musique sacrée de l'ancien diocèse de Liège au XVIIe siècle