Dit artikel gaat in op het onderwerp Kate Greenaway, dat op verschillende gebieden onderwerp van belangstelling en discussie is geweest. Sinds onheuglijke tijden heeft Kate Greenaway de nieuwsgierigheid en intriges van de mensheid gewekt, wat zowel bewondering als controverse heeft voortgebracht. Door de geschiedenis heen heeft Kate Greenaway een belangrijke rol gespeeld in de samenleving en de manier beïnvloed waarop mensen zich verhouden tot hun omgeving en deze waarnemen. In deze zin is het essentieel om de vele facetten van Kate Greenaway grondig te analyseren en te begrijpen, met als doel onze kennis en visie op de wereld om ons heen uit te breiden. Op deze manier willen we licht werpen op de verschillende implicaties en repercussies die Kate Greenaway heeft gehad en nog steeds heeft.
Kate Greenaway | ||
---|---|---|
Kate Greenaway | ||
![]() | ||
Algemene informatie | ||
Land | Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland | |
Geboortedatum | 17 maart 1846 | |
Geboorteplaats | Londen | |
Overlijdensdatum | 6 november 1901 | |
Overlijdensplaats | Frognal | |
Doodsoorzaak | kanker, borstkanker | |
Begraafplaats | Hampstead Cemetery | |
Wijze van overlijden | natuurlijke dood | |
Werk | ||
Beroep | kunstschilder, schrijver, illustrator, jeugdauteur, kunstenaar | |
Werkveld | jeugdliteratuur | |
Werkplaats | Londen | |
Actieve periode | 1861 – 1901 | |
Studie | ||
School/ |
Royal College of Art, Heatherley School of Fine Art | |
Familie | ||
Vader | John Greenaway | |
Broers en zussen | Alfred John Greenaway | |
Persoonlijk | ||
Talen | Engels | |
Schrijftaal | Engels | |
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. |
Catherine (Kate) Greenaway (Londen, 17 maart 1846 - 6 november 1901) was een Engelse schrijfster van geïllustreerde kinderboeken.
Aanvankelijk deed zij freelancewerk; haar vader was houtgraveur voor The Illustrated London News, Kates illustraties verschenen in dat blad, en dit resulteerde in opdrachten van anderen. Haar blijvend succes kwam echter met haar eerste boekuitgave, in 1878, en sindsdien is haar werk klassiek gebleven.
Dit succes was vooral te danken aan Greenaways illustraties. Met haar tijdgenoten Walter Crane en Randolph Caldecott bezorgde zij de illustratoren van kinderboeken een vooraanstaande reputatie, en uit haar tijd dateert de gewoonte dat verluchters van kinderboeken op de titelpagina worden genoemd.[1]
Haar eigen poëzie en proza is onopvallend en onschuldig van aard. Zij werkte veelvuldig met geleend materiaal: een verhaal van Charles Perrault, of De rattenvanger van Hamelen, Moeder de gans, of een verzameling van bekende kinderspelletjes. Ook de illustraties hierbij ademen een sfeer van onbekommerde onschuld, maar Greenaways stijl is daarin onmiddellijk herkenbaar.[2]
Haar blijvend succes werd mede mogelijk door technische ontwikkelingen uit haar tijd. Kleurenlithografie was tot dusver een zeer duur procedé geweest. In de jaren zestig van de negentiende eeuw kwamen er goedkopere methoden, die echter schreeuwende kleuren opleverden en geen blijvende waarde hadden. Aanvankelijk werkte Greenaway volgens die methode, maar de uitgever/drukker Edmund Evans slaagde erin een methode te ontwikkelen om fraaie kleurenafdrukken te maken met behulp van houtgravures.
Toen in 1877 haar eerste boek verscheen, met geïllustreerde versjes, was dat een groot succes. De enorme oplage van 20.000 exemplaren was zo snel uitverkocht dat al voordat een herdruk mogelijk was, de originele boeken werden doorverkocht voor een prijs die hoger lag dan de toch al aanzienlijke winkelprijs van zes shilling. Een herdruk volgde, de verkoopcijfers stegen tot 70.000, en de firma Evans bracht het boek nog decennialang uit.
Een gedichtje van haar hand werd vertaald in het Nederlands als 'Drie kleine kleutertjes die zaten op een hek' en op muziek gezet door Catharina van Rennes. Het werd een zeer bekend kinderliedje in Nederland. Het werd in 1912 opgenomen in de liedbundel Kun je nog zingen, zing dan mee! Voor jonge kinderen, die meerdere keren herdrukt werd gedurende de twintigste eeuw.
In 1991 werd een inslagkrater op de planeet Venus naar haar vernoemd.