Kabinet-Goebbels

In de wereld van vandaag is Kabinet-Goebbels een onderwerp dat veel belangstelling en discussie genereert. Vanaf het begin tot het heden is Kabinet-Goebbels het voorwerp geweest van studie en reflectie door experts op verschillende gebieden. De impact ervan op de samenleving, de economie, de cultuur en zelfs de politiek is in de loop van de tijd aanzienlijk geweest. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Kabinet-Goebbels, waarbij we de relevantie ervan in de huidige context en de mogelijke invloed ervan in de toekomst analyseren. Daarnaast gaan we in op de verschillende perspectieven en meningen die er rond Kabinet-Goebbels bestaan, met als doel een brede en complete visie op dit onderwerp te bieden.

Het kabinet–Goebbels werd door Adolf Hitler genoemd in zijn politieke testament van 30 april 1945. Hitler benoemde admiraal Karl Dönitz tot Rijkspresident en minister van Propaganda Joseph Goebbels tot Rijkskanselier. Het kabinet was van korte duur toen Goebbels op 1 mei 1945 samen met zijn gezin zelfmoord pleegde. Zijn regering werd gevolgd door het Kabinet-Schwerin von Krosigk (Flensburgregering) onder de leiding van Dönitz en Lutz Schwerin von Krosigk.

Kabinet–Goebbels (30 april 1945 – 1 mei 1945)

Ambtsbekleder			Functie(s)	Ambtstermijn		Partij(en)
		Großadmiral Karl Dönitz (1891–1980)	Rijkspresident	30 april 1945	23 mei 1945 [1]	NSDAP
			Opperbevelhebber van de Wehrmacht
			Rijksminister van Oorlog
			Chef van de Oberkommando der Kriegsmarine	30 januari 1943 [2]	1 mei 1945
		Reichsleiter Joseph Goebbels (1897–1945)	Rijkskanselier	30 april 1945	1 mei 1945 [3]	NSDAP
		Reichsleiter Martin Bormann (1900–1945)	Rijkspartijminister	30 april 1945	2 mei 1945 [1]	NSDAP
		Gauleiter Paul Giesler (1895–1945)	Rijksminister van Binnenlandse Zaken	29 april 1945 [2]	5 mei 1945 [1]	NSDAP
		SS– Obergruppenführer Arthur Seyss-Inquart (1892–1946)	Rijksminister van Buitenlandse Zaken	30 april 1945	7 mei 1945 [1]	NSDAP
		Generalfeldmarschall Wilhelm Keitel (1882–1946)	Chef van de Oberkommando der Wehrmacht	4 februari 1938 [2]	13 mei 1945 [1]	NSDAP
		Generalfeldmarschall Ferdinand Schörner (1892–1973)	Chef van de Oberkommando des Heeres	30 april 1945	8 mei 1945 [1]	NSDAP
		Generalfeldmarschall Ritter Robert von Greim (1892–1945)	Chef van de Oberkommando der Luftwaffe	25 april 1945 [2]	8 mei 1945 [1]	O
		Graf Lutz Schwerin von Krosigk (1887–1977)	Rijksminister van Financiën	1 juni 1932 [2]	23 mei 1945 [1]	NSDAP
		Otto Georg Thierack (1889–1946)	Rijksminister van Justitie	24 augustus 1942 [2]	5 mei 1945 [1]	NSDAP
		Walther Funk (1890–1960)	Rijksminister van Economische Zaken	15 januari 1938 [2]	8 mei 1945 [1]	NSDAP
		Karl Saur (1902–1966)	Rijksminister van Bewapening en Oorlogsproductie	30 april 1945	1 mei 1945	NSDAP
		SS–Brigadeführer Werner Naumann (1909–1982)	Rijksminister van Volksvoorlichting en Propaganda	30 april 1945	1 mei 1945	NSDAP
		SS–Standartenführer Theo Hupfauer (1906–1993)	Rijksminister van Arbeid	30 april 1945	5 mei 1945 [1]	NSDAP
		Gauleiter Gustav Adolf Scheel (1907–1979)	Rijksminister van Cultuur	30 april 1945	5 mei 1945 [1]	NSDAP
		Julius Dorpmüller (1869–1945)	Rijksminister van Verkeer	2 februari 1937 [2]	23 mei 1945 [1]	NSDAP
			Rijksminister van Posterijen	1 mei 1945
		Reichsleiter Herbert Backe (1896–1947)	Rijksminister van Landbouw en Voedsel	23 mei 1942 [2]	23 mei 1945 [1]	NSDAP
		SS–Oberführer Hermann Muhs (1894–1962)	Rijksminister van Erediensten	15 december 1941 [2]	8 mei 1945 [1]	NSDAP
Ministers zonder portefeuille
Ambtsbekleders			Functie(s)	Ambtstermijn		Partij(en)
		Reichsführer-SS Karl Hanke (1903–1945)	Minister zonder portefeuille	30 april 1945	8 mei 1945 [1]	NSDAP
			Chef van de Ordnungspolizei
		Reichsleiter Robert Ley (1890–1945)	Minister zonder portefeuille	30 april 1945	8 mei 1945 [1]	NSDAP
			Chef van de Deutsche Arbeitsfront

Bronnen, noten en/of referenties

1. ↑ ^{a b c d e f g h i j k l m n o p q} Functie gecontinueerd in het volgende Kabinet-Schwerin von Krosigk
2. ↑ ^{a b c d e f g h i j} Functie gecontinueerd van het vorige Kabinet-Hitler
3. ↑ Pleegde zelfmoord