Tegenwoordig is Johann Conrad Schlaun een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de samenleving. In de loop van de tijd is Johann Conrad Schlaun een aandachtspunt geworden voor een breed scala aan mensen, vanwege de impact ervan op het dagelijks leven, de historische relevantie ervan of de invloed ervan op verschillende aspecten van de cultuur. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Johann Conrad Schlaun verkennen, van de oorsprong ervan tot zijn rol in het heden, waarbij we het belang en de implicaties ervan in de huidige samenleving analyseren. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Johann Conrad Schlaun in de loop van de tijd is geëvolueerd en hoe het begrip ervan kan bijdragen aan het begrip van verschillende aspecten van ons dagelijks leven.
Johann Conrad Schlaun (Nörde, bij Warburg), 5 juni 1695 - Münster, 21 oktober 1773) was een Duitse architect uit de barok.
Schlaun wordt in Duitsland gezien als een van de laatste belangrijke architecten van de Duitse barok. Hij werkte voornamelijk met zandsteen en rode baksteen. Zijn bekendste gebouwen zijn vooral te vinden in Westfalen, met name in Münster en omgeving.
Ook in Nederland zijn enkele werken van zijn hand te vinden: delen van het klooster van Wittem en de Sint-Agathakerk van Eys zijn tussen 1729 en 1734 naar plannen van Schlaun gebouwd. Omstreeks 1732 was hij betrokken bij een grootscheepse verbouwing van kasteel Neubourg bij Gulpen. De Duitse barokstijl is vrij zeldzaam in Nederland, maar in deze streken zal de toenmalige graaf van het graafschap Wittem, die afkomstig was uit Münster, zeker een rol hebben gespeeld bij de keuze van de architect. Of de Sint-Gerlachuskerk in Houthem, de belangrijkste Nederlandse kerk in de stijl van de Duitse barok, eveneens aan Schlaun kan worden toegeschreven, is twijfelachtig.