Hastati
Het onderwerp van Hastati is er een dat de laatste tijd de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Met een lange geschiedenis en constante relevantie in de samenleving is Hastati een onderwerp dat heeft geleid tot debat en reflectie in verschillende sectoren. Van de impact ervan op het dagelijks leven tot de invloed ervan op politiek en cultuur: Hastati heeft bewezen een onderwerp met vele facetten te zijn dat het verdient om diepgaand onderzocht te worden. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten van Hastati, waarbij we de oorsprong, evolutie en de relevantie ervan in de wereld van vandaag analyseren.
Hastati (van het Latijnse woord hasta = lans, dus lansdragers) waren soldaten uit het Romeinse leger. Aanvankelijk waren de soldaten uitgerust met een stootlans. Later kregen zij de werpspeer (pilum) en de gladius Hispaniensis als wapen en werden zij vooraan in de slaglinie geplaatst.
In het bijzonder verstaan we onder hastati de jonge of soldaten uit de middenklasse die tijdens de Midden-Republiek moesten vechten in de acies triplex (drievoudige slagorde). Ze stonden in een quincunx-formatie. Daarin waren drie rijen; de hastati (met hun werpspeer), dan de principes en achteraan de triarii. Die waren verdeeld in manipel. Bij de hastati zaten er in één manipel 120 tot 160 soldaten.
In de Late Republiek traden de Romeinse legioenen in cohorten op. Hierdoor verdween het praktische onderscheid tussen de drie rijen, en werden de benamingen alleen nog gebruikt als aanduiding van de rang.
Behalve werpsperen en later zwaarden droegen de hastati bronzen helmen en bronzen borstplaten. De meestgebruikte helm was de Montefortino-helm.
